Tien jaar geleden zag de rechterflankspeler met Aalst tegen de Argentijnse aanvaller alle kleuren van de regenboog.
K oen De Vleeschauwer : “Aangezien ik slechts een beperkt aantal Europese wedstrijden speelde en nooit voor de Rode Duivels mocht uitkomen, is mijn verzameling truitjes niet erg uitgebreid. Maar toch heb ik enkele shirts van spelers die heel wat bekender zijn dan ik (lacht). Ik denk in de eerste plaats aan dat van Abel Balbo. De Argentijn was mijn rechtstreekse tegenstander tijdens een wedstrijd tussen AS Roma en Eendracht Aalst in de tweede ronde van de UEFA-beker in 1995/96 waaraan ik geen te beste herinneringen overhoud. De ronde voordien hadden wij nog voor een stunt gezorgd door Levski Sofia uit te schakelen. Zeker omdat het de eerste keer was dat Aalst Europees speelde, was dat een prestatie die kon tellen.
“Jammer genoeg konden we dat succes niet bevestigen. In de zestiende finales stonden we tegen de Italianen voor een veel zwaardere opdracht. In de heenwedstrijd zetten de giallorossi met droge 4-0-cijfers al de puntjes op de i. Persoonlijk zag ik tegen de Argentijn die avond alle kleuren van de regenboog. Hij maakte trouwens de derde goal, terwijl het vierde doelpunt op naam kwam van een zekere … Francesco Totti. De shirtwissel is eigenlijk de enige goede herinnering die ik aan die wedstrijd overhoud. Het gebeurt toch niet elke dag dat een bescheiden Belgische voetballer de kans krijgt om het pad te kruisen van een spits van dat kaliber. In de terugwedstrijd wisselde ik truitje met een speler die nog bekender is : de Braziliaan Aldair. Natuurlijk was het na die match voor ons afgelopen, maar hadden we een testwedstrijd tegen de Romeinen mogen spelen, dan had ik na die derde partij ongetwijfeld het shirt gevraagd van hun gereputeerde internationale middenvelder : Giuseppe Giannini(lacht).
“Ik heb ook nog herinneringen aan wedstrijden tegen FC Porto en Slavia Praag, maar ik wil het toch ook nog even hebben over een ander truitje dat me heel na aan het hart ligt : dat van Yves Vanderhaeghe, die een van mijn echte vrienden is in het voetbal. De middenvelder van Anderlecht en ik hebben verscheidene jaren samen gespeeld, eerst bij Aalst en daarna bij Moeskroen. Daarna gingen onze wegen uit elkaar. Ik had hem altijd voorspeld dat hij international zou worden en na zijn eerste selectie had Yveke voor mij een fijne attentie in petto : hij schonk mij zijn eerste shirt van de Rode Duivels. Dat geeft aan hoe sterk de band is die tussen ons bestaat. Naast de shirtjes die ik in mijn carrière wisselde, bewaarde ik ook een exemplaar van elke club waarvoor ik heb gespeeld. En ik kocht er ook een aantal die mij vanuit esthetisch standpunt nogal konden bekoren, zoals de blauwe en witte verticale strepen op het shirt van de Argentijnse nationale ploeg en het zo typische blaugrana van FC Barcelona, maar natuurlijk van uit de tijd dat het logo van Unicef er nog niet op stond !”
BRUNO GOVERS
