Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

‘Voortaan ben ik een Buffalo’

Vanavond staat AA Gent – Moeskroen op het menu van de achtste finales in de beker van België. Een speciale wedstrijd voor Adnan Custovic (30). Met enige tegenzin tekende de Bosnische international na de heenronde een contract bij AA Gent. Dat hij zijn geliefde Moeskroen moest verlaten voor “een Mars en een Snickers”, dixit hijzelf, kon bij Custovic op weinig begrip rekenen.

Adnan Custovic: “Het was vooral de manier waarop. Ik heb drie en een half jaar met lichaam en ziel voor Moeskroen gespeeld, ik was een belangrijke figuur op het veld én in de kleedkamer. Dat je dan zo eenvoudig wordt verkocht ( voor 250.000 euro,nvdr), ontgoochelde mij.”

Moeskroen moest van een zwaar contract af.

“Er zijn financiële problemen, zoals elk jaar. Spijtig, want voor de rest is Moeskroen een mooie club, met ambiance en een prima accommodatie. We hebben altijd ons geld gekregen, enkel in december kwamen de betalingen met een weekje vertraging.”

Toen je anderhalf jaar geleden een verbeterd contract tekende in Moeskroen, was dat met zeer ambitieuze beloftes van het bestuur. En nu verkoopt men jou voor een appel en een ei. Dat is je frustratie.

“Klopt. Er zijn toen beloftes gedaan die niet werden nagekomen. Want laat ons eerlijk zijn: ik had bij Moeskroen nog twee en een half jaar contract te gaan. Exact de periode waarvoor ik nu tekende in Gent. En ook qua loon zit er amper verschil op. Het maakte voor mij dus weinig uit. Maar je weet dat dit bij het leven van een profvoetballer hoort. Ik ben blij dat ik nu bij een financieel gezonde club als Gent zit. Voortaan ben ik een Buffalo. En uiteindelijk kon ik in een goede verstandhouding bij Moeskroen vertrekken, zowel met de vele vrienden die ik er heb als met het bestuur.”

Je bent net terug van een stage in Spanje met je nieuwe club. Heb je al met Michel Preud’homme gepraat over de positie die je zal invullen?

“Neen, Michel Louwagie is de enige met wie ik al gesproken heb. Hoeft ook niet, ik stel geen eisen. Tijdens de stage stond ik altijd op rechts. Hetzij in een 4-3-3, hetzij in een systeem met twee spitsen. Vooral die 4-3-3 zint me: met een technisch begaafde Ruiz links, een balvaste Ljubijankic centraal en ik op rechts. En dan weet je dat je nog Foley achter de hand houdt en Olufade uit blessure terugkeert. Gent is een club die altijd top vijf moet halen. Deze club en zijn supporters verdienen meer dan de plek waar ze nu staan.”

Je teller staat nu op tien doelpunten, amper eentje minder dan topschutters Moussa Maâzou en Dieumerci Mbokani. Houdt die topschutterstitel jou bezig?

“Neen. Ik ga natuurlijk proberen zo lang mogelijk aan te klampen, maar mijn rol in het team is helemaal anders dan die van hen. Zij zijn de diepe mannen die voor de afwerking moeten zorgen, ik denk toch veel meer mee in verdedigend opzicht en speel geregeld ook op het middenveld.”

Wie zal de vrije trappen nemen? Dat is toch een beetje jouw handelsmerk.

“Dat weet ik niet. Met Ruiz, Azofeifa en Maric lopen hier genoeg specialisten rond. Daar zullen we nog wel over praten.”

Matthias stockmans

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content