Zaterdag gaat in Rotterdam de 97e Ronde van Frankrijk van start. De kans is reëel dat voor de vijfde keer op rij een Spanjaard zal winnen. Fran Contador over zijn broer Alberto.

Hoewel het nog vroeg op de dag is, wemelt het al van de bedrijvigheid in de lobby van Hotel de las Artes. Zakenmannen in maatpak maken gretig gebruik van hun gsm en van het wifinetwerk, terwijl enkele minder formeel geklede voetbalsupporters zich al opmaken voor een WK-wedstrijd van de Europese voetbalkampioen later op de dag.

De Paseo de las Artes, waar het hotel zich bevindt, ligt in de moderne, nieuwe wijk van de Madrileense voorstad Pinto, woonplaats van ruim 43.000 mensen onder wie tweevoudig Tourwinnaar Alberto Contador. Ook zijn drie jaar oudere broer Francisco Javier, kortweg Fran, heeft hier zijn vaste verblijfplaats. Fran is niet alleen de belangrijkste vertrouwenspersoon van zijn broer, maar ook diens manager. “Dat is een fulltimebezigheid, absoluut”, vertelt Fran. “Ik regel niet alleen het zakelijke en financiële aspect voor Alberto, maar ook voor het team dat we rond hem opgebouwd hebben: een perschef, iemand die de marketing verzorgt en een paar advocaten.”

In de Tour start Alberto Contador straks opnieuw als grote favoriet, maar dat maakt hem niet nerveus, meent Fran. “Inwendig misschien een beetje, maar je ziet het niet aan hem. Hij heeft er vooral veel zín in, hij staat te popelen om aan de Tour te beginnen. Ik zag de voorbije dagen en weken een heel geconcentreerde Alberto. Hij kon zich ditmaal dan ook volledig focussen op het puur sportieve.”

In zijn laatste voorbereidingswedstrijd, de Dauphiné Libéré, kreeg hij Janez Brajkovic niet uit zijn wiel op Alpe d’Huez en in de tijdrit werd hij pas zesde op ruim anderhalve minuut van de winnaar. Baart hem dat zorgen?

Fran Contador: “Alberto won twee ritten in de Dauphiné Libéré en behaalde er het rendement dat hij vooraf had gehoopt. Hij was nog niet honderd procent, er was nog een voorziene progressiemarge met het vooruitzicht op de Tourstart. De Dauphiné gold, zoals je het zelf al noemde, als voorbereiding. Dat wil zeggen louter als training om in optimale conditie in Rotterdam aan te komen. Dus nee, hij maakte zich geen zorgen over het feit dat hij de concurrentie niet klein kreeg. Bovendien ging hij in de tijdrit niet voluit. Bij het eerste tussenpunt lag hij een halve minuut achter op Brajkovic en vanaf dat moment besefte hij dat winnen moeilijk zou worden en deed hij het een beetje rustiger aan.”

Nog twee, drie jaar beter

Is hij nog sterker geworden dan vorig seizoen?

“Ik zie een rijpere Alberto dan twaalf maanden geleden. Hij is meer leider geworden, iemand die tijdens de koers belangrijke beslissingen durft te nemen voor de hele ploeg. Hij heeft veel geleerd van wat vorig jaar gebeurd is. Ook fysiek, qua musculatuur, is hij weer een beetje sterker geworden. Dat is ook logisch op zijn 27e. In normale omstandigheden kan hij zijn niveau nog een twee à drie jaar opkrikken. Dat hopen wij tenminste.” ( lachje)

Zijn ploeg oogt dan weer een pak minder overtuigend dan die van vorig jaar.

“Astana kon vorig seizoen een indrukwekkend geheel opstellen, met jongens als Andreas ( Klöden, nvdr), Levi ( Leipheimer, nvdr), Lance ( Armstrong, nvdr) en Alberto zelf. Kortom, un equipo de es-trellas, een sterrenploeg. Er worden dit seizoen her en der vraagtekens geplaatst bij de sterkte van Astana, maar Alberto is heel tevreden over het rendement en het engagement van zijn teammaats. De sfeer is uitstekend – het belang daarvan mag je niet onderschatten – en iedereen is heel gemotiveerd om Alberto aan de Tourzege te helpen. Wij denken niet dat het team een probleem zal zijn. Wel integendeel, Astana zal over een van de beste ploegen uit het Tourpeloton beschikken.”

Alberto is hoe dan ook superfavoriet. Als hij wint, zal iedereen dat normaal vinden. Pas als hij verliest, zal het écht nieuws zijn. Hoe gaat hij daarmee om?

“Alberto en wij, de mensen in zijn omgeving, beseffen maar al te goed dat het veel moeilijker is om de Tour te winnen dan om de Tour niet te winnen. Je mag geen enkele slechte dag hebben, je mag geen mechanische pech kennen en je mag niet zwaar vallen. Ook al ben je er met andere woorden mentaal en fysiek helemaal klaar voor, dan nog kunnen zoveel verschillende factoren een rol spelen. Bovendien is Alberto niet de enige goeie renner die zijn zinnen gezet heeft op deze Tour. En als er dan iemand beter is, dan zal mijn broer die renner feliciteren en volgend jaar opnieuw proberen.”

Voor wie is hij het meest beducht de komende weken?

“In principe is Andy Schleck de renner die hem het meest in moeilijkheden kan brengen, maar je hebt dit jaar wel meer kandidaat-winnaars. Kijk maar naar de prestatie van Ivan Basso in de Giro. Liquigas beschikt over een bijzonder stevig geheel met ook nog Roman Kreuziger als speerpunt. Bij RadioShack heb je niet alleen Lance Armstrong, maar ook Leipheimer en misschien Klöden met wie je rekening moet houden. Ik verwacht ook veel van het Rabobankduo Menchov– Gesink. Het wordt dus een Tour om naar uit te kijken.”

Geschiedenis schrijven

De rivalen van Alberto komen dit jaar in elk geval uit een andere ploeg.

( lachje).

Hoe heeft hij die interne strijd vorig seizoen beleefd?

“Het was een moeilijke situatie, niet gekenmerkt door de rust die je wenst, maar een van Alberto’s grootste kwaliteiten is dat hij zich kan isoleren en zich volledig kan concentreren op zijn doel. Dat was de Ronde van Frankrijk winnen, en dat heeft hij gedaan.”

Lance Armstrong leek met bepaalde commentaren zijn uiterste best te doen om hem uit zijn evenwicht te brengen. Putte hij daar extra motivatie uit?

“Nee, want daar hecht hij geen belang aan. Ik denk overigens niet dat Lance erop-uit was om Alberto te beschadigen, dat hij geobsedeerd was door psychologische oorlogvoering. De media maakten gebruik van het heetst van de strijd om een en ander uit te vergroten. Natuurlijk was er iets aan de hand, namelijk: Lance Armstrong is zonder twijfel een groot kampioen, een van de grootste uit de geschiedenis, en Alberto is ook bezig met geschiedenis te schrijven. Zoiets botst. Twee kopmannen die binnen dezelfde ploeg hetzelfde doel nastreven, dat is onmogelijk.”

Het merendeel van de ploegdirectieven – denk aan de niet-aanvalstactiek op Arcalis – leek erop gericht de kansen van Armstrong op een achtste eindwinst niet te ontnemen. Hadden jullie ook dat gevoel?

“De ploegleiding wedde op twee paarden en dan krijg je wel vaker beslissingen waarbij een van de twee zich benadeeld weet. Alberto en Lance zijn zowel op het vlakke als in bergritten gebaat met een andere tactiek. Dan weet je op voorhand dat de richtlijnen niet voor beiden een voordeel bieden. Allicht had Alberto de koers wat harder willen maken, maar de polemiek over wie er nu meestal bediend werd, wil ik niet opnieuw aangaan. Dat hebben wij zelf ook nooit afgewogen. De Tour van 2009 is zowel voor mij als voor Alberto geschiedenis en wat we daarvan onthouden, is dat Alberto won.”

Heeft hij volgens jou fouten gemaakt tijdens de Tour vorig jaar?

“Nee, geen enkele.”

Ook niet op weg naar Le Grand-Bornand, waar hij met de broers Schleck wegreed van de tegenstand en zo zijn ploegmaat Klöden alle kansen op het podium ontnam?

“Alles valt te herleiden tot hetzelfde probleem: twee leiders in één ploeg. In zo’n geval krijg je altijd te maken met een situatie waarbij je niet weet wat je best doet. Met één uitgesproken kopman zal je dat nooit meemaken. Het eerste wat Alberto na de aankomst van die rit me vroeg, was trouwens: ‘Waar is Andreas? Hoe ver ligt hij achter?’ Hij heeft immers het grootste respect voor de renner en de mens Andreas Klöden. Ze hebben het nadien gemakkelijk uitgepraat, want Andreas begreep perfect dat Alberto in de eerste plaats aan de eindzege moest denken.”

Hebben de omstandigheden Alberto verhinderd om ten volle te genieten van zijn tweede Touroverwinning?

“Van zo’n overwinning geniet je pas echt wanneer je thuiskomt en bij je familie en hechte vrienden komt. Dan pas dringt het tot je door wat je gerealiseerd hebt. Op zulke momenten vergeet je alles wat errond te doen was en kom je tot het besef: kijk eens wat ik gepresteerd heb.”

Welomlijnde strategie

Het leek dit seizoen alsof Alberto en Lance Armstrong elkaar ontweken.

“Volgens mij was dat helemaal niet bewust. Elke renner maakt voor zichzelf uit welke wedstrijden hij best rijdt om zo goed mogelijk voorbereid te zijn voor de Tour. Met Andy Schleck reed hij alleen in de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik en met Lance Armstrong alleen in het Critérium International. Maar, nogmaals, ik ben ervan overtuigd dat ze elkaar niet doelbewust vermeden. Aberto let er trouwens niet op hoe zijn concurrenten ervoor staan. Hij doet er alles aan om zélf in topvorm te zijn. Tijdens de Tour zal hij zijn rivalen dan wel bestuderen om te kijken waar of op welke manier hij hen op achterstand kan fietsen.”

Vorig jaar reed hij, gebonden aan de ploegtactiek, eerder defensief. Krijgen we dit jaar een meer aanvallende Alberto Contador te zien?

“Dat zal afhangen van de koersomstandigheden, maar wél duidelijk nu is dat de ploeg in elke rit een welomlijnde strategie zal volgen met als enige doel de Tour te winnen met Alberto Contador. Het zal voor alle renners van Astana gemakkelijker zijn om te werken.”

Hoe kijkt Alberto uit naar de kasseienrit?

“Met vertrouwen. Hij heeft die rit verkend met de speciaal aangepaste fiets en hij hield er een goed gevoel aan over. Wij hopen vooral dat het niet regent, want dat zou het risico op valpartijen gevoelig doen toenemen. Nu, er wordt veel over die etappe gesproken en we zullen allicht wel spektakel zien, maar ik vermoed dat de verschillen helemaal niet zo groot zullen zijn. De kasseistroken liggen uiteindelijk pas in de finale. Tussen de eerste en de laatste verwacht ik hooguit een verschil van twee minuten. De rit naar Spa, een dag eerder, zal al veel krachten vergen en daar zullen de tijdsverschillen volgens mij hoger oplopen. Héél de eerste week kan dus interessant worden. In het begin van de Tour zijn de zenuwen immers altijd gespannen, iedereen wil zo snel mogelijk een ritje winnen en de renners beschikken allemaal over al hun reserves. Toch zullen we rustig blijven, ook bij wat tijdverlies, want het echte werk volgt pas later.”

Wat vindt Alberto over het algemeen van het parcours?

“Hij is er meer tevreden over dan vorig seizoen, want toen moest er niet zo veel geklommen worden en was het minder lastig. Ze vieren nu honderd jaar Pyreneeën in de Tour en het is duidelijk dat daar de beslissing zal vallen. Dat er naast de proloog slechts één tijdrit op het programma staat, maakt niets uit voor Alberto, want op dat moment ligt het klassement waarschijnlijk al in een definitieve plooi. Hopelijk is dat met mijn broer als geletruidrager.”

door roel van den broeck

” Andy Schleck is de renner die hem het meest in moeilijkheden kan brengen. ”