De oud-doelman van Anderlecht kon vorige week even opgelucht ademen. Niet alleen door het feit dat Sturm Graz niet langer de rode lantaarn meesleept in de Oostenrijkse competitie, maar ook door het vrije weekend dat Filip De Wilde (39) na een intensieve competitiestart meemaakte. Dit weekend mag hij Casino Bregenz in de ogen kijken. Het belooft voor de ogen van de VTM-camera’s een leuke confrontatie te worden tegen Regi Van Acker, Denis Dasoul, Axel Lawarée, Olivier Polo Nzuzi en Gunther Schepens.
De komst van de Sloveen Mihajlo Petrovic als nieuwe trainer zorgde voor een nieuwe spirit en meer puntengewin ?
Filip De Wilde : Toch wel. Gilbert Gress gaf een te grote offensieve vrijheid aan onze middenvelders. Nu spelen we nog in een vrij aanvallend 3-4-3-concept, maar er wordt uitgegaan van een totaal andere discipline op het veld. De spitsen zijn nu bij balverlies immers de eerste verdedigers. Petrovic speelde hier vroeger nog libero, werd later de assistent van Ivica Osim in de goede periode van de club. Hij kent Sturm dus als zijn broekzak. Een van de eerste zaken die hij deed, was twee spelers bij de amateurs gaan weghalen. Sindsdien zijn we op de goede weg. We speelden 1-1 gelijk tegen Austria Wenen, versloegen Graz AK met 2-1 en haalden het met 3-0 van FC Kärnten. Alleen tegen Mattersburg verloren we met 0-1.
Na regen komt zonneschijn ?
Ik heb bij onze dramatische start nooit echt gepanikeerd. In het verleden maakte ik het ook al eens mee met Anderlecht. Je moet verder doen, vooruitkijken en een collectief blok vormen. Mij hoor je niet klagen. Ik amuseer me hier en ben volledig topfit. Op vrij korte tijd kon ik de mensen overtuigen dat Sturm geen has been van 39 jaar binnenhaalde. In twaalf duels heb ik alles gespeeld. Alleen die rode kaart tegen Casino Bregenz vormde een beetje een smet op het blazoen. En het waren niet allemaal gemakkelijke ballen die ik moest stoppen ( lacht luidop).
Je zou zelfs al een nieuw contract krijgen, lazen we in diverse Belgische kranten.
Dat bericht moet ik ontkennen. Normaal gezien blijf ik hier tot het einde van het seizoen. Verder is er nog niets zeker. Ik moet het hier alleen rooien, moet rekening houden met de afwezigheid van mijn familie, wat toch niet te onderschatten valt. Daarom heeft het ook geen zin verder te kijken dan dit seizoen. Verder is alles piekfijn geregeld. Ik logeer in een kasteel, kan me perfect uitdrukken in het Duits en ontdekte Graz als stad.
Heb je veel contact met de andere Belgen ?
Niks. Michael Goossens speelt dan wel voor de grote rivaal, maar zelfs bij de derby ben ik hem niet tegengekomen. De anderen ontmoet je bij de onderlinge confrontaties, maar verder dan wat informele babbels kom je niet. Maar we zullen elkaar nog genoeg tegen het lijf lopen, want we spelen vier keer tegen elk team. Dat is nog het meest bizarre aan dit kampioenschap. Bovendien is er een lange winterstop, van december tot eind februari. Leuk om de kinderen weer te zien. Weet je, de zestiende finales van de beker spelen we pas eind maart.
door Philippe Bughin en Frédéric Vanheule
‘Op vrij korte tijd kon ik de mensen overtuigen dat Sturm geen has been van 39 jaar binnenhaalde.’
