Jan Hauspie
Jan Hauspie Voormalig redacteur bij Sport/Voetbalmagazine.

Goede eerste helft, nooit in de problemen gekomen, gescoord vlak voor de rust, kortom : perfect op schema. “Maar dan beginnen we te laks aan die tweede helft”, vat aanvoerder Hans Cornelis het gelijkspel van RC Genk tegen Moeskroen samen. “Duels verliezen, niet goed meer aansluiten. Zelfs vorig seizoen overkwam het ons, maar toen hadden we meestal al een ruime marge. Dit seizoen maakten we alleen op de eerste speeldag tegen Cercle Brugge meer dan twee doelpunten. In de rust wordt er altijd op gehamerd om goed uit de kleedkamer te komen en toch is ze er, die laksheid. Onverklaarbaar. Gevolg : twee weggegooide punten.”

Jullie aanval wordt zowat kapot geanalyseerd, maar twaalf goals tegen in tien wedstrijden is ook niet weinig.

Hans Cornelis : “Misschien heeft het met die onzekerheid te maken, waardoor we achteruit kruipen. Dan komen er kansen voor de tegenpartij. Die 5-0 tegen AA Gent zit daar ook tussen natuurlijk, dat vertekent het wel een beetje.”

Door de blessure van Thomas Chatelle speel je nu achter Alex Da Silva. Hoe is dat ?

“Het is anders voetballen. Thomas is een heel slimme speler die weet wanneer hij naar binnen moet gaan om ruimte te maken voor mij. Alex is een intuïtieve speler die het van z’n dribbels moet hebben. Soms heb ik de tijd niet om erover te gaan omdat hij direct de actie wil maken.”

Met als gevolg dat je minder in beeld komt.

“Klopt, ik moet me meer wegcijferen. Ik probeer mijn offensieve werk nog wel te doen, maar ik ben meer dan voorheen in de eerste plaats verdediger.”

Ook bij de nationale ploeg blijf je helemaal uit beeld. Nu René Vandereycken onverwacht Carl Hoefkens afzweert, duikt daar uit het niets Guillaume Gillet op. Hoe is dat aangekomen ?

“Tja, ik heb dat vorig jaar al gerelativeerd. Waarschijnlijk zijn er volgens Vandereycken betere spelers voor die positie. Hoe sterk ik ook presteerde toen, ik zat niet eens in de voorselectie. Het moet wel of ik doe in zijn ogen iets verkeerd, maar ik vraag me af wat.”

Vaak is gedacht dat je te offensief was voor de bondscoach, maar dat is Gillet ook : een offensieve back.

“Ik deel de mening niet dat je als offensief ingestelde verdediger je verdedigende taken niet goed kunt invullen. Hij zal gewoon meer zien in hem dan in mij. Trouwens, met Gillet en Gill Swerts zijn er ineens weer twéé spelers voor mij gekomen. Ik had zeker al mijn kans gekregen moeten hebben, maar er zijn zoveel jongens die dat denken, bijvoorbeeld Olivier Deschacht. Dat ik zijn keuzes respecteer, is misschien veel gezegd, maar ik moet er mij bij neerleggen. Ik heb nooit stoute uitspraken gedaan in de pers, dat ligt niet in mijn karakter.”

Zondagavond komt Club Brugge naar de Cristal Arena. Betekent die wedstrijd nog iets speciaals voor jou ?

“Ja, maar minder dan in mijn eerste jaar bij Genk. Het is dé wedstrijd die ik wil winnen. Ik ken er nog een paar jongens, zoals Karel(Geraerts, nvdr), maar steeds minder. Karel is geen grote beller en ik ook niet.”

Club speelt al met het mes op de keel en toch heeft het twee punten meer dan jullie.

“Bij Club verwachten ze iets meer dan alleen winnen : het moet ook met mooi voetbal. Nu zijn ze op kruissnelheid. Omdat wij punten hebben laten liggen in Moeskroen, zijn we verplicht er drie te pakken tegen Club.”

Is Genk een titelkandidaat ?

(direct) Nee, wij zijn nooit een titelkandidaat geweest. Omdat we er vorig seizoen kort bij waren, rekent men ons direct bij de kandidaten, maar iedereen beseft wel dat we toen een uitzonderlijk parcours hebben afgelegd. Vergelijk de spelerskernen van Club en Anderlecht met de onze : die is sterk, maar niet zo sterk als die van hen. Wij moeten gewoon meedoen voor Europees voetbal.”

JAN HAUSPIe

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content