Zes seizoenen al vertoeft de ondertussen 26-jarige Jean-François Gillet in het Italiaanse voetbal. Na een passage van twee jaar bij Monza speelt de oud-doelman van Standard sinds september 2000 voor Bari, dat op het einde van dat seizoen uit de Serie A degradeerde. Na een tussentijdse verhuur aan reeksgenoot Treviso in augustus 2003 keerde hij vorig seizoen terug naar Bari.

Je werd titularis en haalt wekelijks hoge waarderingscijfers in de Gazzetta dello Sport, ondanks jullie lage klassement. Wat zegt dat ?

Jean-François Gillet : “( Lacht.) Dat ik me kan onderscheiden door goede tussenkomsten. We staan momenteel zestiende op tweeëntwintig ploegen. Die klassering is juist, want de trainer kon nog nooit een beroep doen op zijn sterkste ploeg. Vijf tot zes belangrijke basisspelers vielen uit met zware blessures : eentje scheurde de ligamenten van de knie, een andere werd uitgeschakeld door een voetbreuk, nog iemand onderging een achillespeesoperatie. In principe, met die belangrijke spelers, kunnen we gemakkelijk meedraaien in de middenmoot en moeten we meedoen voor de play-offs. Nu diende de coach zijn veldbezetting te veranderen, waardoor we iets voorzichtiger spelen en – ook door schorsingen – veel punten verloren.”

Wat voor iemand is trainer Guido Carboni ?

“Een jonge en moderne coach, tactisch heel sterk en altijd goed voorbereid. Maar hij moet het momenteel doen met een afgezwakte selectie, wat voor een gevoel van machteloosheid zorgt.”

Is er financieel voldoende ruimte om nog nieuwkomers te halen ?

“Dat valt moeilijk te zeggen. Ik weet niet welke politiek het bestuur nu wil hanteren tijdens de mercato : alsnog een zware inspanning doen om te streven naar die promotieplaatsen of berusten in ons lot.”

In de Coppa Italia haspelden jullie een opmerkelijk parcours af. Op 11 januari bestaat zowaar de kans op kwalificatie voor de kwartfinales ?

“Ja, maar dan moeten we wel Palermo – dat UEFA-cupvoetbal speelt – verslaan in eigen huis, want de heenwedstrijd eindigde op 0-0. Het is een mooi extraatje, maar komt door onze uitgedunde kern op een vrij ongelegen moment. Aan motivatie zal het ons alleszins niet ontbreken. Toch merk je dat er aan de beker in Italië weinig aandacht wordt besteed.”

In jullie kern is slechts plaats voor drie buitenlanders. Een bewuste keuze ?

“Absoluut, ze leerden uit de fouten van het verleden. Italianen krijgen nu de voorkeur, omdat er anders kostbare tijd verloren kan gaan door aanpassingsproblemen van nieuwe buitenlanders.”

Ben je zelf tevreden over het niveau dat je dit seizoen behaalde ?

“Ik mag niet klagen, haal een mooie regelmaat en krijg veel positieve commentaren. Iedereen is tevreden over mijn prestaties.”

Betekent dat een terugkeer naar de Serie A ?

“Natuurlijk is dat de bedoeling. Ik ben nog vrij jong, maar ik beschik toch al over een pak ervaring op topniveau. Want de Serie B mag je niet onderschatten. Het belangrijkste is deze regelmaat te behouden en veel te spelen. Waar ik dan uitkom, maakt weinig uit. Ik sta open voor alles : België, Frankrijk, Nederland of Spanje. We zien dat wel later.”

Want voorlopig ben je nog tot 2008 verbonden aan Bari ?

“Inderdaad. Begin dit seizoen werd mijn contract opengebroken. Ik voel me hier goed, word geapprecieerd en krijg veel respect. Ze zullen me zeker geen strobreed in de weg leggen, mocht ik naar een club kunnen waar ik me financieel en sportief kan verbeteren. Deze mensen zijn altijd heel correct.”

Je speelde ooit nog samen met Antonio Cassano, die blijkbaar AS Roma kan verruilen voor Real Madrid. Wat voor iemand is hij ?

“Een groot talent, die op het veld uitblinkt door zijn techniek en opportunisme. Een extraverte superkerel, die graag lacht en zich amuseert. Maar hij is ook een beetje speciaal. Nu wordt dat wat opgeblazen, omdat hij aan de top speelt. Ik kende nooit problemen met hem.”

FRéDéRIC VANHEULE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content