Toen Nordin Jbari (30) AA Gent op het einde van het seizoen 1996-’97 verliet voor Club Brugge, was dat een mooie promotie voor de Brusselaar. Vorige week verliet de spits de Buffalo’s voor een tweede keer. Ditmaal koos de oud-Rode Duivel voor La Louvière, waar vooral Emilio Ferrera sterk aandrong op zijn komst.

Met welk gevoel vertrek je nu uit Gent ?

Nordin Jbari : “Goh. Toch wel met wat teleurstelling, want het was veel minder dan mijn eerste passage. We speelden zeker niet altijd het mooiste voetbal van België, terwijl ik vaak helemaal alleen voorin speelde. Dat was niet gemakkelijk, ook al doordat ik nooit honderd procent fysiek in orde bleek. Ik werd helemaal niet gedwongen. Een voetballer forceer je niet te spelen, die heeft gewoon altijd zin in het spelletje.”

De balans van het bestuur luidde : slechts zes doelpunten op 26 duels, dat is veel te weinig voor een spits. Ga je akkoord met die stelling ?

“Pfff. Voor de buitenwereld lijkt dat niet veel, maar je mag niet vergeten welk werk ik fysiek vaak verrichte. Ik gaf me altijd voluit en de trainer was tevreden. We eindigden toch mooi als zesde, ondanks een pak geblesseerden. Dat telde voor mij. De manier waarop we vorig seizoen voetbalden, zorgde ervoor dat we meestal alleen maar doelpunten maakten uit hoekschoppen of vrije trappen. Dus : allemaal stilstaande fasen. Het aantal uitgespeelde kansen was meestal op een hand te tellen. Maar ik lig daar niet langer wakker van : het ene jaar maak je meer dan tien doelpunten, het seizoen er na minder dan vijf. ( lange zucht) Dat is voetbal.”

Je verhouding met het Gentse publiek was niet altijd optimaal ?

“Ach, wat wil je ? Het overgrote deel van de fans zat nog met de teleurstelling van het seizoen voordien. Door de vele transfers die werden verricht, hoopten ze op sprankelend aanvallend voetbal met veel goals. Dat is er niet altijd van gekomen. Ik was de dupe, omdat ze dachten dat ik op mijn eentje het verschil kon maken. Op een bepaald moment leidde dat bij mij tot een verkeerde reactie bij een wissel. Maar ik maakte zeker geen vulgair gebaar, alleen een geste zoals in het theater. Bij mijn laatste duel, tegen FC Zlín, kreeg ik nog een applausvervanging. Je merkt het : alles verandert snel.”

Waarom verkoos je La Louvière boven Moeskroen ?

“Ik werd in sommige kranten afgeschilderd als een grillige spits die weigerde naar Moeskroen te gaan. Dat is helemaal niet waar. Moeskroen telefoneerde voor inlichtingen naar mijn makelaar, maar Emilio Ferrera wilde me absoluut. Zelfs al eerder, toen hij nog overwoog naar het buitenland te gaan. Dat bepaalde grotendeels mijn keuze. Ze streven bij La Louvière ook naar mooi voetbal, wat me bevalt. Ik moet geen revanche nemen, want ik heb al meermaals bewezen dat ik een echte buteur ben.”

Jullie hadden een lang gesprek in Brussel. Wat was de boodschap ?

“Dat blijft grotendeels tussen ons. Hij sprak alleszins zijn volste vertrouwen in me uit, wil graag dat ik terug de Nordin Jbari wordt van bij Cercle Brugge. Dat wil zeggen : wegen op een verdediging, scoren en me volledig geven. Overal waar ik speelde, was er druk. Ik hou daar wel van, slaagde er altijd daaronder niet te bezwijken. Ik neem altijd en overal mijn verantwoordelijkheid op.”

Wat is er mogelijk met het volledig vernieuwde La Louvière ?

“Moeilijk te zeggen. We zitten met een heel jonge spelersgroep, met veel honger, techniek en vicacité. De sfeer is heel ontspannen. We moeten heel efficiënt leren spelen en zo snel mogelijk het behoud proberen veilig te stellen. Het zal tijd vragen om een sterk competitief elftal op de been te brengen, maar dat is net de uitdaging. Wat me vooral pleziert, is dat ik voor de eerste maal voor een Waalse club speel. We werken met veel plezier. Ik hou van wat ambiance Als ik de jongeren mijn ervaring kan doorgeven en hen aanmoedigen, graag. Maar ik moet hen niet sturen, dat is een taak voor de trainer.”

Filippo Gaone verklaarde dat hij financieel een zware inspanning moest leveren. Ben je dan een dure vogel ?

“Ik apprecieer hun gebaar, want ik moest niet heel veel inleveren, maar de gróte contracten kan je vinden bij Anderlecht, Club Brugge en Standard. Ik weet ondertussen wat ik als voetballer waard ben. Het is een imago dat ik kreeg in de loop der jaren. Echt waar, het stoort me niet langer. Ik ben gelukkig van La Louvière een nieuwe kans te krijgen.”

door Frédéric Vanheule

‘Ik moet geen revanche nemen, want ik heb al meermaals bewezen dat ik een echte buteur ben.’