Zijn enkelbreuk, die hij in september opliep tegen Rijsel, behoort definitief tot het verleden. Maar veel speelplezier kende Roberto Bisconti (32) in de terugronde nog niet bij Nice. Trainer Frédéric Antonetti heeft het blijkbaar niet begrepen op de Luikse verdedigende middenvelder, die vorig jaar onder Aimé Anthuenis nog voor de Rode Duivels speelde.

De laatste vijf weken kom je niet verder dan een tribuneplaats. Een behoorlijk frustrerende ervaring ?

Roberto Bisconti : “Wat je zegt ! Aangezien ik niet op de hoogte werd gebracht van wat er precies scheelde, ben ik zelf de trainer gaan opzoeken. Ik zag geen enkel probleem, want ik ben fysiek in orde en ik train ook hard. Maar blijkbaar is dat niet langer voldoende. De coach vertelde me dat voor hem de keuze simpel is : starten als titularis of in de tribune.”

Een vreemde opmerking ?

“Op de bank kan ik blijkbaar van geen waarde zijn voor de ploeg, oordeelt hij. De trainer ziet me als een diesel, iemand die tijd nodig heeft om het ritme van de wedstrijd op te pikken. Bizar om dat te vernemen, moeilijk te geloven. Ik zei hem dat ik niet akkoord ging met die redenering, maar ik besef dat ik de keuze van de coach moet respecteren.”

Geloof je nog in speelkansen ?

“( strijdvaardig) Natuurlijk. Daarvoor draai ik al lang genoeg mee in het profvoetbal. Vandaag ben je een held, morgen de pineut. Tegen Le Mans, begin februari, mocht ik nog eens meedoen. Na bijna een uur, bij een 0-0-stand, werd ik vervangen. Ik speelde goed, ook al was ik niet honderd procent. Uiteindelijk verloor de ploeg nog met 2-0. Sindsdien moet ik me tevredenstellen met wedstrijden bij de invallers in de CFA, vergelijkbaar met onze derde klasse. Dat is mentaal heel zwaar. Maar voor de verre verplaatsingen pas ik. Ik hoop op de finale van de Ligabeker op 22 april tegen Nancy. In voetbal kan het snel gaan. Alles is afhankelijk van de resultaten.”

De boodschap is duidelijk : op training je waarde bewijzen ?

“Tja, maar dat is niet zo eenvoudig. Ik begrijp niet wat er gebeurt. Want ik sta heel scherp en ben conditioneel in orde.”

Het feit dat je einde contract bent, speelt misschien ook een rol ?

“Kan zijn, maar daarover is er alleszins nog met geen woord gerept. Jammer, want ik streef toch naar duidelijkheid, ook inzake mijn persoonlijke toekomst. Aangezien de trainer volgend seizoen blijft, wordt een verlengd verblijf moeilijk. Antonetti is een goede trainer, die me qua positiespel en passing al veel bijbracht.”

Wil je in Frankrijk blijven of overweeg je een terugkeer naar België ?

“In mijn hoofd nam ik al een besluit. Bepaalde mensen weten welke richting ik uit wil. Zij zullen me wel contacteren als het moment daar is.”

Nice bevindt zich ondertussen in de brede middenmoot. Heerst er tevredenheid binnen de club over de klassering en het spelniveau ?

“Het was de bedoeling om in de linkerkolom te eindigen, wat mogelijk blijft. Verder bereikten we toch ook de finale van de Ligabeker, een mooie opsteker. Die moeten we absoluut winnen, anders zal de ontgoocheling bijzonder groot zijn. We missen een echte afwerker, anders eindigden we gegarandeerd bij de eerste drie. Omdat we moeilijk scoren, spelen we iets verdedigender, om het aantal tegendoelpunten te beperken. We laten geen ruimte, zijn een heel stugge ploeg. Dat lukt aardig, maar bevordert de spektakelwaarde van ons voetbal niet.”

René Vandereycken werd aangesteld als nieuwe bondscoach. De juiste keuze ?

“Dat vind ik wel. Hij is de ideale vervanger van Aimé Anthuenis. René Vandereycken is de beste trainer met wie ik ooit samenwerkte. Tactisch enorm sterk, de perfecte psycholoog en iemand die voor discipline zorgt. Hij is streng, maar altijd correct. Iedereen wordt op gelijke voet behandeld. Spelers met sterallures worden niet geduld. Een echte vakman, die zal zorgen voor duidelijkheid en sereniteit. Daar ben ik van overtuigd. Door zijn ervaring weet hij wat er nodig is om een sterk collectief te vormen. Zijn doel is duidelijk : plaatsing voor het volgende EK.”

FRéDéRIC VANHEULE