“Ik zocht ervaren en technisch begaafde jongens met scorend vermogen, spelers die met een individuele actie een wedstrijd kunnen beslissen.”Zo omschreef FC Utrechttrainer Foeke Booy de kwaliteiten van Tom Caluwé (27), die tijdens de winterstop werd overgenomen van Willem II en voor drieënhalf jaar tekende. De oud-middenvelder van KV Mechelen spreekt van een fantastische kans.
Je kon 2006 inzetten met een mooie transfer, iets waar je al langer op hoopte ?
Tom Caluwé : “Absoluut. Ik was duidelijk toe aan iets nieuws. FC Utrecht is een fantastische kans voor mij. Een stap vooruit, want we spreken over een grotere en beter gestructureerde club dan Willem II. Maar daar beleefde ik ook mooie tijden hoor.”
Blijven ploeteren in de onderste regionen van de Nederlandse competitie zag je niet meer zitten ?
“Het begon toch wat tegen te steken. Ik had in de club ook al meerdere keren aangegeven dat ik wou vertrekken. Er was sprake van Feyenoord en PSV, maar de interesse van de Nederlandse topclubs werd nooit concreet. Dat was een teleurstelling, net zoals het feit dat ik dit seizoen met Willem II mee ten onder ben gegaan. Toen FC Utrecht met een voorstel kwam, moest ik geen seconde nadenken.”
Willem II werkte mee aan jouw overgang. Omdat ze op die manier nog wat geld konden krijgen voor jou ?
“Ik vermoed het wel. Het werd toch een moeilijke bevalling, want het duurde meer dan anderhalve week vooraleer de clubs tot een akkoord kwamen. Ze deden effe moeilijk, omdat ze me nodig hadden om het behoud veilig te stellen. Anderhalf jaar geleden, in een moeilijke periode voor Willem II, had ik bijgetekend voor drie jaar. Toen werd de mondelinge belofte gemaakt dat ik zou mogen vertrekken de dag dat ik mij sportief en financieel kan verbeteren. Die mensen hielden hun woord, een gebaar dat ik bijzonder apprecieer. Anders zaten we beiden met een groot probleem, want ik zat al met mijn gedachten bij FC Utrecht.”
Hoe komt het toch dat Willem II zo’n moeilijk seizoen doormaakt ?
“In plaats van met zeven op negen begonnen we met een teleurstellende een op negen aan het seizoen. Een start in mineur, die ervoor zorgde dat onze heenronde uitdraaide op een zware ontgoocheling. Het ging van kwaad naar erger. De oorzaak is moeilijk te achterhalen. Op papier beschikt Willem II over een kern met spelers die allemaal eredivisie waardig zijn. Alleen klikt het niet, is er weinig chemie. Hopelijk kunnen ze zich nog redden, en dat meen ik uit de grond van mijn hart. Ik ben er altijd graag geweest.”
FC Utrecht is een Nederlandse subtopper, geen topclub ?
“Tja, je hebt PSV, Feyenoord en Ajax plus sinds vorig seizoen AZ dat gemakkelijk voorin meedraait. Maar daaronder kan FC Utrecht zeker aanspraak maken op de vijfde plaats. Een fantastische club, met een bijzonder fanatieke aanhang en een aanvallend ingestelde ploeg. Het is een uitdaging om Stefaan Tanghe als aanvallende middenvelder op te volgen.”
Geen eenvoudige opgave ?
“Dat klopt, maar ik ben ervan overtuigd dat ik zal slagen, want we zijn hetzelfde type. Stefaan kreeg een vrije rol en het is de bedoeling dat ik als meest offensieve middenvelder dicht kan aanleunen bij de spitsen. Ik voel me ongelofelijk sterk door het vertrouwen dat Foeke Booy en het bestuur me geven. Ik merk dat er in Nederland veel respect voor mij bestaat.”
FC Utrecht streeft naar de play-offs, om daar te verrassen ?
“Inderdaad. De ploeg werd sterker, speelt enorm offensief voetbal en wil hogerop. Druk durven zetten op de helft van de tegenstander is iets dat mij bevalt. De steun van die twaalfde man blijft ook iets indrukwekkends. Je krijgt er kippenvel van. Maar ook de beker is dit seizoen een doel.”
Denk je nog aan de Rode Duivels ?
“Natuurlijk, dat moet de gezonde ambitie van elke profvoetballer zijn. Begin dit seizoen zat ik toch enkele keren in de voorselectie. Dat smaakt naar meer. FC Utrecht heeft in België toch meer aanzien dan Willem II. Ik hoop me alleszins in de kijker te kunnen spelen van de nieuwe bondscoach. De motivatie is groot.”
FRÉDÉRIC VANHEULE
