Geboorteplaats en -datum?

Vilvoorde, 3 november 1975.

Welke sporten beoefen je zelf?

Sinds ik partijvoorzitter ben, gaat het helaas steil bergaf met mijn conditie. Maar ik ben altijd heel sportief geweest. In de eerste plaats ben ik een fietser. Ik heb een koersfiets, maar het liefst van al zit ik op de mountainbike. In de Vlaamse Ardennen, de omgeving waar ik woon, zijn genoeg pittige parcours. Daarnaast probeer ik ook één keer per week te gaan zwemmen. Vroeger heb ik ook nog gevolleybald in competitie. Ik ben nog steeds ondervoorzitter van die club, Michelbeke. Ons vrouwenteam speelt in de eredivisie. Ten slotte ga ik normaal ook wekelijks paardrijden, al beschouw ik dat veel minder als een ‘echte sport’.

Welke sporten volg je passief?

Ik heb een brede sportinteresse en lees zeker ook de sportpagina’s in de krant. Ik volg de koers en alles wat errond hangt, maar ook van het voetbal blijf ik wel op de hoogte. Als Anderlechtsupporter was ik zeer tevreden dat paars-wit dit seizoen kampioen speelde, maar het is niet dat ik elke zaterdag aan de radio gekluisterd hang om naar de wedstrijd te luisteren.

Welke sporters heb je al ontmoet?

Ik was altijd een grote fan van Frank Vandenbroucke. Tegen beter weten in ben ik ook blijven geloven dat hij ooit eens écht zou terugkeren op het hoogste niveau. Een vriend van mij heeft nog met Frank samen gereden in de jeugdreeksen en had toen al aangegeven dat hij uitzonderlijk getalenteerd was. Zijn figuur spreekt mij aan, omdat hij een beetje een atypische Belg was: VDB was niet bang om boven het maaiveld uit te steken. Een maand voor hij overleden is, heb ik de kans gekregen om hem te ontmoeten. Hij was een frêle jongen, maar trok toen toch alle aandacht naar zich toe. Vandenbroucke heeft me wel een speciale indruk gegeven. Jammer dat het zo is moeten aflopen.

Bij welk sportmoment kreeg je kippenvel?

Ik was erbij in Atlanta toen Fred Deburghgraeve naar goud zwom op de 100 meter, een ongelooflijke belevenis. En de gouden medaille van Tia Hellebaut was ook speciaal. Met een paar vrienden zaten we in de Ardennen om wat te mountainbiken. We stonden klaar om te vertrekken, helemaal in koerskledij, toen we plots meegezogen werden in de wedstrijd van Tia. Uiteindelijk is er van fietsen niets meer in huis gekomen. Na de beslissende sprong hebben we wat pintjes uit de ijskast gehaald en gevierd. ( lacht)

Bregt Vermeulen