‘Zijn voorzet kun je naast die van Arjen Robben plaatsen.’ Getuigenissen over Christophe Grégoire (24).

Het is een jongensdroom die werkelijkheid wordt, zegt Christophe Grégoire met glazige ogen. “Ik ben altijd al supporter van Anderlecht geweest. Toen ik klein was, ging ik met mijn vader naar het Astridpark. Dit is bijna te mooi om waar te zijn.” Maar zweven doet hij niet. Daarvoor weet hij zichzelf te ambitieus. “Ik heb het nooit verborgen dat ik op een dag voor een topclub wilde voetballen. Vorig jaar al werd mijn naam genoemd in verband met een transfer.”

De clubs die een jaar geleden naar Christophe Grégoire zouden hebben gehengeld : RC Genk, Standard, Auxerre en, toen al, Anderlecht. Het leidde niet tot een concrete deal en ook deze keer leken de onderhandelingen even te haperen. De affaire dreigde te versmoren in een centenkwestie. Anderlecht wou niet meer dan 250.000 euro uitgeven, Excelsior Moeskroen wilde minstens 100.000 euro meer vangen. Hoeveel geld er uiteindelijk exact over tafel schoof, zullen allicht weinigen achterhalen.

Zelf had hij zich er al mee verzoend dat het weer met een sisser zou uitdraaien. “Ik had de trainingen bij Moeskroen hervat, ik focuste op het idee dat ik de terugronde met Excelsior zou spelen. Die redenering leek me de beste manier om een ontgoocheling te vermijden. Ik ben verder blijven werken alsof er niks aan de hand was. Mijn geduld is beloond geworden.”

Een jongensdroom dus, maar “mijn droom zal slechts compleet zijn als ik me bij Anderlecht als titularis kan opwerpen en als we prijzen pakken. En voorts weet iedereen dat de weg naar de nationale ploeg kort is voor titularissen van Anderlecht. Die ambitie koester ik dus ook.”

Hij heeft in Moeskroen niks dan vrienden achtergelaten. “Ik heb er vier en een half seizoen doorgebracht en dat was een aangename tijd. De sfeer is er schitterend. In het begin had ik het een beetje moeilijk, ik moest harder worden. Eens dat verholpen was, volgde er maar één moeilijke periode meer : toen ik onder Lorenzo Staelens op de bank verzeilde en alle zelfvertrouwen ver-loor.”

Bij Anderlecht belandt hij niet helemaal in het onbekende, vindt Grégoire. ” Hugo Broos heeft me destijds bij Moeskroen en in de eerste klasse gelanceerd. Eerst liet hij me bij de invallers als linksback opdraven. Om me harder te maken. Ik weet hoe hij werkt, ik ben vertrouwd met zijn systeem. Ik ken ook Nenad Jestrovic, ik heb nog een seizoen met hem samengespeeld. En er lopen bij Anderlecht nog oude bekenden rond. Michal Zewlakow en Mbo Mpenza. Mbo was één van de eersten die me een sms-je met felicitaties stuurde, toen hij vernam dat ik getekend had.”

Veel minder gelukkig dan Chris- tophe Grégoire prijst Philippe Saint-Jean zich. De trainer van Moes-kroen zag in de zomer al Mbo Mpenza, Luigi Pieroni, Stephen Laybutt en Steve Dugardein vertrekken. “Zonder Kevin Pecqueux en Marc Schaessens te vergeten – nog twee spelers die weg zijn zonder dat ze werden vervangen. Toen ik er bij Moeskroen aan begon, wist ik dat het moeilijk zou worden. Maar het is nog vijf keer moeilijker dan ik had verwacht.”

Hoe Moeskroen eruit zal zien zonder Grégoire, weet Saint-Jean nog niet. “Ik heb wel een idee in mijn hoofd, maar ik wil dat nog aan de praktijk toetsen. Het is hoe dan ook een groot verlies. Ik had Grégoire een nieuwe rol en veel verantwoordelijkheid gegeven. Hij heeft die overstap naar de rechterflank goed verteerd. Natuurlijk kwam hij van daar systematisch naar binnen, maar dat toont alleen maar zijn polyvalentie aan. En hij nam alle stilliggende ballen voor zijn rekening. We zullen hem missen.”

Christophe Grégoire heeft de kwaliteiten om het bij Anderlecht te maken, meent Saint-Jean. “Hij is technisch getalenteerd, hij heeft in zijn linkervoet een voorzet die je naast die van Arjen Robben kunt plaatsen. Conditioneel staat hij sterk. Hij is niet explosief, maar zijn snelheid is oké en hij is zeer atletisch. Een aangename jongen om mee te werken, trouwens. Harde werker, nooit geblesseerd. Anderlecht heeft een toptransfer gerealiseerd. Zeker voor die prijs. En je zal het zien : volgende maand is hij international.”

Wel zal hij moeten leren leven met het verschijnsel concurrentie, voorspelt Saint-Jean. “Misschien heeft Chris- tophe het bij ons wat dat betreft iets te gemakkelijk gekregen. Hugo Broos heeft al over hem gezegd dat hij af en toe eens wakker geschud moet worden. Maar het is niet Broos die dat zal doen, wél Fabrice Ehret en Martin Kolar. Met een kern van 25 volwaardige en evenwaardige voetballers speelt de concurrentie automatisch. Een trainer van Anderlecht moet zich daar amper mee bezighouden. Bij een topclub gebeurt concurrentie vanzelf.”

Volgende maand al Rode Duivel ? Bondscoach Aimé Anthuenis sluit het niet uit. “We volgen Christophe Grégoire al een tijdje. Hij is een van de kandidaten om de schorsing van Bart Goor op te vangen. Andere spelers die voor de linkerflank in aanmerking komen, zijn Tom Soetaers, Koen Daerden, Jonathan Blondel. Ik zag Grégoire aan het werk tegen Anderlecht, en toen speelde hij een goede wedstrijd. En een transfer naar een club als Anderlecht, Club Brugge of Standard betekent altijd een stap vooruit voor een voetballer.”

En opent gemakkelijker de deur naar de nationale ploeg ? Anthuenis bestrijdt dat standpunt. “Het is niet omdat Grégoire bij Moeskroen speelde, dat de deur van de nationale ploeg voor hem gesloten was. Ik heb in het verleden al voldoende bewezen dat ik mijn spelers niet alleen bij de topclubs haal. Maar natuurlijk, wie zich bij Anderlecht manifesteert, loopt meer in de kijker. In die zin geniet een speler van Anderlecht wel een zeker voordeel. Het is een kans die hij krijgt, maar het is ook een kans die hij nog moet afdwingen. Want Grégoire zal bij Anderlecht de betekenis van het woord concurrentie leren kennen. Bij Moeskroen was hij quasi zeker dat hij speelde. Bij Anderlecht zal hij zich de beste moeten tonen, zowel in wedstrijden als op training. En een mindere prestatie zal hem minder vlug vergeven worden dan bij Moeskroen. Dat zal zeker een aanpassing vergen. Vooral omdat ik niet geloof dat ze bij Anderlecht nog veel gaan roteren, nu ze Europees uitgeschakeld zijn. Dat betekent dat Grégoire zijn speelkansen niet gratis aangeboden zal krijgen.”

Anthuenis beschouwt het wel als een geslaagde transfer. “Zeker als de prijs klopt die in de pers wordt genoemd, doet Anderlecht met het binnenhalen van Grégoire een uitstekende zaak. Bovendien heeft Broos al met de speler gewerkt. Hij kent zijn kwaliteiten en gebreken, dat is belangrijk. Grégoire heeft voorts zijn leeftijd mee. Hij is nog jong, moet nog kunnen groeien. Dat hij de laatste tijd op rechts speelde, zal zijn ontwikkeling zeker deugd hebben gedaan.”

R aphaël Quaranta heeft altijd voorspeld dat Christophe Grégoire op een topcarrière afstevende. Hij was zijn trainer bij de junioren van Club Luik. “Ik weet nog dat er eens een manager naar mijn ploeg kwam kijken. Achteraf vond hij dat alleen Raphaël Wiggers uitzicht had op een toekomst op het hoogste niveau. Ik heb hem gezegd : dan heb je toch niet goed op Christophe Grégoire gelet. Die manager heeft toen alleszins goed zijn oren gebruikt want een beetje later bracht hij Grégoire bij Moeskroen.”

“Hij was niet altijd titularis bij mij”, vervolgt Quaranta. “Het was een ruwe diamant, er moest nog veel aan geslepen worden. Dankzij de diverse trainers die hij heeft meegemaakt, is hij de voetballer geworden die ik al in hem zag. Ik denk wel dat hij klaar is voor Anderlecht. Hij heeft er de ideale leeftijd voor en hij komt bij een trainer die hem al kent. Aan een gebrek aan talent zal het alvast niet liggen. Grégoire heeft een goede dribbel in huis, en vista en een uitzonderlijke center. Ik ben tevreden voor hem.”

Hetzelfde gevoel vertolkt Alex Di Gregorio, jeugdvriend van Chris- tophe Grégoire en momenteel aan de slag bij Antwerp. “Toen hij me met het goede nieuws opbelde, zei hij : Brussel ligt dichter bij Antwerpen dan Moes-kroen, we kunnen elkaar vaker zien. Ik heb hem geantwoord dat we elkaar ook nog wel op het voetbalveld zouden ontmoeten, want ik ben ervan overtuigd dat Antwerp volgend seizoen weer in eerste klasse voetbalt. Christophe speelt op links, ik op rechts. Dat wordt dan een match in de match.”

Ze kennen elkaar al lang. Di Gregorio : “We speelden samen in de jeugdploegen van Seraing en Luik, maar we kenden elkaar al van vroeger. We zijn allebei afkomstig van Nandrin, hij is een van mijn beste vrienden. Ik ben blij voor hem, deze transfer is een ongelooflijke bekroning voor Christophe. Natuurlijk moeten we nog afwachten of hij zich bij Anderlecht kan doorzetten, maar daar heb ik een goed oog in. Hij speelt op een positie waar Anderlecht problemen kent. Grégoire is een type van voetballer dat ze in Brussel misten. Zijn voorzetten behoren tot de beste van België, spelers als Jestrovic, Dindane en Iachtchouk zullen zich nogal in de handen wrijven. En hij komt op een ogenblik dat Ehret en Kolar op inactief staan. Veel kans bijgevolg dat Christophe als titularis mag starten. Of ze hem daarna nog uit de ploeg krijgen, durf ik te betwijfelen. Vanaf nu zijn alle dromen toegelaten : de nationale ploeg, de Champions League, een transfer naar een buitenlandse topclub…”

Alle dromen toegelaten ? Vader (en trainer bij de knapen van Seraing RUL) Jacques Grégoire denkt nu al dat hij droomt. “Dat Christophe een supporter van Anderlecht is geworden, komt eigenlijk door mij. Ik heb altijd al een zwak voor mooi voetbal gehad. En in die tijd zag je het mooiste voetbal in Anderlecht. Dus nam ik mijn twee zonen mee naar Brussel. We gingen dan naar wedstrijden als Anderlecht-Standard en Anderlecht-KV Mechelen kijken. Mijn oudste zoon Sébastien is dan voor KV Mechelen gaan supporteren. Christophe koos, zoals ik, voor Anderlecht. De speelstijl van Anderlecht correspondeert met zijn temperament. Maar nooit had ik durven te denken dat hij ooit voor Anderlecht zou voetballen. Ik was al erg tevreden toen hij het tot in de eerste ploeg van Luik schopte. Toen hij vervolgens naar Moeskroen vertrok, was ik totaal verrast. Dat is allemaal bliksemsnel verlopen, het is manager Freddy Luyckx die voor de contacten heeft gezorgd. Toen Christophe me vertelde dat hij naar Moeskroen ging, dacht ik dat hij een grapje maakte. Voor mij was dat onverhoopt.

“En nu dit ! Deze transfer is het beste wat hem kon overkomen. Christophe kon deze kans niet laten liggen. Zeker niet gezien de huidige toestand bij Moeskroen. De toekomst van die club oogt zo onzeker. Hopelijk blijft de droom duren. Ik kruis mijn vingers.”

door Daniel Devos

‘Christophe Grégoire is de speler die Anderlecht miste.’ (Jeugdvriend Alex Di Gregorio)

‘Dit is een kans die hij zelf nog moet afdwingen.’ (Aimé Anthuenis)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content