Steeds nadrukkelijker zet Kevin De Bruyne de lijnen uit bij VfL Wolfsburg. In Dortmund verbaasde hij vorige week woensdag 80.000 toeschouwers met afgemeten voorzetten en technische hoogstandjes.
In Duitsland geurt alles naar Kerstmis in de dagen voor het heilige feest. Ook op een druilerige dag lopen de winkelstraten in Dortmund vol, Weihnachten staat voor de deur, dan moeten er snel inkopen worden gedaan. Op de kerstmarkt in de binnenstad, aan de voet van de imposante Reinoldkirche, gaan de braadworsten over de toonbank en vloeit er rijkelijk schnaps en glühwein. Van een crisis is er in het Ruhrgebied ogenschijnlijk geen sprake, de mensen zijn beladen met pak en zak.
Op vier kilometer van het centrum ligt het imposante Signal Iduna Park. Het is 17 december en Borussia Dortmund speelt zijn laatste thuiswedstrijd van het jaar tegen de nummer twee uit de Bundesliga, het verrassende VfL Wolfsburg. Precies 80.467 toeschouwers komen op die wedstrijd af, het stadion is nog maar eens uitverkocht. Ofschoon de club een moeilijke tijd doormaakt, wordt er gezongen en gefeest. Kevin De Bruyne kijkt tijdens de opwarming naar de supporters. Anderhalf jaar geleden had hij een principieel akkoord met Borussia, maar uiteindelijk kon Wolfsburg betere financiële condities bieden. Zo kwam de Rode Duivel terecht bij een wat klinisch opgebouwde club en niet in een bruisende voetbalmetropool.
Snelle omschakeling
Of Kevin De Bruyne zich dat heeft beklaagd? Na een moeizaam begin vindt hij steeds beter zijn draai bij de club uit Noord-Duitsland. Al na het WK bleek er bij de middenvelder sprake van een gedaanteverwisseling. Niet dat hij plots keihard ging trainen – trainer Dieter Hecking noemt hem niet echt de wereldkampioen van de trainingen – maar hij toonde zich wel wat mondiger. En zei bijvoorbeeld tijdens het tussenseizoen dat het toen door blessures geplaagde VfL Wolfsburg nood had aan versterking indien het om een Europees ticket wilde meedoen.
Die transfers kwamen er ook. Zo groeide Wolfsburg uit tot een van de best voetballende ploegen in de Bundesliga. Het neemt de rol van… Borussia Dortmund over als eerste achtervolger op het superieure Bayern München. Dieter Hecking heeft van VfL Wolfsburg een sterk ensemble gemaakt, met een mengeling van techniek, beweging, loopvermogen en snelheid. Hecking gaat bij voorkeur uit van een verdedigingsconcept waarbij het erom gaat op de eigen helft duels te winnen om dan razendsnel om te schakelen. Het gevaar moet dan vanuit alle linies komen, ook al omdat het vooraan aan een echte afwerker ontbreekt, de houterig ogende Nederlander Bas Dost kan daar niet voor stootkracht zorgen. En om de club steviger te maken werd vorige week dinsdag de 23-jarige Chinese middenvelder Xizhe Zhang voorgesteld. Die zal niet meteen spelen maar zijn aanwezigheid boort voor sponsor Volkswagen een belangrijke markt aan.
Dieter Hecking – een ex-aanvaller die onder meer voor Borussia Mönchengladbach speelde – kan ermee leven. Hij wil op dit moment vooral meer stabiliteit in zijn ploeg zien. Maar hij herinnert er op geregelde tijdstippen ook aan dat de ontwikkeling van zijn team wel heel snel gaat. Anderhalf jaar geleden speelde VfL Wolfsburg nog tegen de degradatie.
Belgische vlaggen
Een belangrijke test was daarom de wedstrijd tegen het in een crisis verkerende Borussia Dortmund. In de uitpuilende arena begint VfL Wolfsburg zonder complexen aan de partij. Kevin De Bruyne speelt in een vrije centrale rol, kort achter het spitsentrio. Hij beweegt tussen de centrale middenvelders Sebastian Kehl en Sven Bender,die geen mandekking toepassen maar proberen De Bruyne in zone op te vangen. Dat zal ze nooit echt lukken. Daarvoor loopt De Bruyne intuïtief te goed tussen de lijnen. Niet altijd wordt hij goed aangespeeld (hij zal al eens met de armen molenwieken als de bal weer eens verkeerd gaat), maar altijd staat hij waar hij moet staan, en in balbezit zoekt hij meteen diepgang. Balletje breed of achteruit leggen is niet zo zijn ding. Voetbal is een simpel spel als je Kevin De Bruyne heet.
Van bij de aftrap probeert de thuisploeg de tegenstander naar de keel te grijpen, maar na drie minuten moet het al 0-1 zijn wanneer De Bruyne een eerste mooie actie opzet, zijn schot afgeblokt ziet en de rebound net naast ziet gaan. Vooral het gemak waarmee hij de bal aanneemt en zijn ideeën uitvoert, valt op. Dortmund moet zijn toevlucht nemen tot werkvoetbal, De Bruyne speelt voetbal. Het is een waarschuwing voor wat nog komen gaat, en tekenend voor het wedstrijdverloop. Terwijl Dortmund Dampf macht maar duidelijk voetballende kwaliteiten en ideeën mist, spelen de bezoekers een stuk vlotter, met meer technisch vermogen, maar ook vaak nonchalant, wat een paar kansen én het openingsdoelpunt oplevert voor de thuisploeg.
Wolfsburg is geenszins onder de indruk. Alle acties lopen over De Bruyne, die in Dortmund een van de beste helften uit zijn loopbaan speelt. Alsof hij Jürgen Klopp, de trainer van Borussia Dortmund die aan de zijlijn met gekruiste armen staat toe te kijken, wil tonen wat die gemist heeft toen de overgang bijna een jaar geleden niet doorging. Zet De Bruyne in zijn huidige vorm bij Dortmund en de geel-zwarten staan nooit onder in de rangschikking. De Bruyne is het uiteindelijk ook die voor de gelijkmaker zorgt, hij trapt een vrije trap binnen. In het bezoekende vak wordt met drie Belgische vlaggen gezwaaid.
Na de rust wordt het een stuk minder voor Wolfsburg, dat goed met slordig voetbal afwisselt. Een tweede tegengoal is het gevolg. De Bruyne wordt nog amper aangespeeld, maar het tempo blijft naar Belgische normen enorm hoog. In de slotfase komt Wolfsburg via de nonchalante Braziliaanse verdediger Naldo alsnog op gelijke hoogte, het 2-2-gelijkspel is uiteindelijk een juiste weerspiegeling van de wedstrijd.
Vermoeid
Tevreden sloft Kevin De Bruyne na afloop naar de kleedkamer. In het stadion zingen de supporters, het puntenverlies heeft hun humeur niet verstoord, er valt niet één fluitconcert te horen. Samen met zijn ploegmaats bekijkt De Bruyne op teletekst de andere uitslagen. Er hangen grassprietjes op zijn gezicht, hij zweet nog na. “Deze wedstrijd haalde een heel hoog niveau,” hijgt hij in de mixed zone, “maar we hebben hem wel gedomineerd.” Over zijn eigen wedstrijd is hij tevreden, geeft hij aan. “Dit was het niveau dat ik van mezelf verwacht, we hebben hier ook als team goed gespeeld.” Dat hij na de rust minder in het stuk voorkwam, daar haalt hij de schouders voor op. “De vermoeidheid begint te wegen, het is tijd dat het winterstop is, voor het team, en ook voor mij.” Voelt hij zich moe? Hij zucht: “Ja, ik ben echt moe.” Drie dagen later staat de laatste thuiswedstijd van de heenronde, tegen FC Köln, geprogrammeerd, dan is het vakantie. De tweede schijf van de competitie begint op 30 januari met een thuiswedstrijd tegen Bayern München, dan draait de molen weer door. En in februari is er voor de Europa League een dubbele confrontatie tegen Sporting Lissabon.
Op de persconferentie in Dortmund geeft Dieter Hecking als eerste zijn wedstrijdanalyse. Hij looft het spel van zijn team. En voegt er op het einde spontaan aan toe: “Het is niet mijn gewoonte om er een speler uit te lichten, maar als ik er vandaag één moet aanduiden, dan Kevin De Bruyne, die hier gewoon een fantastische match gespeeld heeft.” Naast hem knikt Jürgen Klopp instemmend. En zal vervolgens in een monoloog van bijna tien minuten het spel van Borussia ontleden. Een trainer en een verbale kunstenaar, deze Klopp.
Eén dag later vat de Westdeutsche Allgemeine Zeitung de wedstrijd van Kevin De Bruyne samen. “Telkens als De Bruyne aan de bal was, luidden de alarmklokken bij Borussia”, stond er. Beter kon het inderdaad niet verwoord worden.
DOOR GEERT FOUTRÉ EN JACQUES SYS IN DORTMUND – BEELDEN BELGAIMAGE
