Uitgerekend in Brugge zullen de huidige machtsverhoudingen in het Belgische voetbal woensdagavond worden geaccentueerd : het moet al danig tegenzitten als Aruna Dindane in het concertgebouw van de Breydelstad niet tot Gouden Schoen wordt gekroond. Ook Walter Baseggio gaat in dit referendum ongetwijfeld hoog eindigen en de zes maanden geleden compleet onbekende Vincent Kompany kan in de tweede ronde zoveel punten scoren dat er ook voor hem een ereplaats is weggelegd. Meer dan ooit zal de Gouden Schoen dit jaar gekleurd worden door paars en wit en dat dreigt niet anders te zijn als op het einde van deze competitie de Profvoetballer van het Jaar wordt gekozen.
De titel die Club Brugge in mei behaalde, is op dit moment niet meer dan een vage herinnering. Club ligt, een Europese overwintering ten spijt, in de knoop met zichzelf en zoekt net voor de start van de terugronde naar nieuwe dartelheid. De interesse voor Mbo Mpenza is opmerkelijk in een club die grossiert in de aanvallers, maar op hetzelfde moment is die belangstelling tekenend voor het gebrek aan balans in de frontlijn. Juist Marc Degryse moet erover waken dat dergelijke evenwichtsstoornissen niet meer voorkomen. Mbo Mpenza, die uitstekend past in de filosofie van Degryse, zou ongetwijfeld een verrijking zijn voor Club Brugge. Hij brengt die kwaliteiten met zich mee die noodzakelijk zijn in het moderne voetbal : techniek gekoppeld aan snelheid, kracht en spirit. Met Mpenza lijkt Club Brugge ook weer veel beter met het door Trond Sollied geïdealiseerd 4-3-3-systeem te kunnen uitpakken. Hoewel de huidige voetballer van Moeskroen ook centraal kan worden uitgespeeld, lijkt hij voorbestemd te zijn om aan de rechterkant te worden neergezet. Al dan niet ten nadele van Gert Verheyen die in dat geval nog maar eens een gevecht moet voeren om zijn stek te heroveren. Hij slaagde daar in het verleden, gedragen door zijn karaktersterkte, telkens weer in.
Met Mbo Mpenza rechts en Andrés Mendoza links verrijkt Club Brugge zijn flankenspel en versterkt het zijn systeem. Bovendien bezit Mpenza het vermogen om ook individueel iets te forceren en dat is een extra wapen in een seizoen waarin Club Brugge het moeilijk heeft om via de door Sollied ingeslepen looplijnen de nodige ruimte te vinden. Maar het valt af te wachten of de dure transactie doorgaat, of Mpenza echt wel naar Club wil en of de Brusselaars in laatste instantie toch weer niet op het toneel verschijnen.
Club Brugge staat vrijdag in Genk alweer voor een sleutelwedstrijd : als er daar wordt verloren, kan de achterstand op Standard groeien tot dertien punten. De Luikse club is vastberaden om volgend seizoen van de magie van de Champions League te proeven en haalde daarvoor nog een speler binnen : ook als Danny Boffin wellicht niet in de basis start, kan hij tijdens invalbeurten met zijn snelheid en snijdende bewegingen een troef zijn voor de Rouches. Ook RC Genk, nog altijd zoekend naar het juiste concept, blijft een kandidaat voor de tweede plaats, al is het afwachten of Gert Claessens daar zijn vroegere scherpte terugvindt. In die strijd om een Europees ticket dreigt Moeskroen straks te moeten afhaken als het Mbo Mpenza uit financiële overwegingen moet laten gaan.
Het halen van de licentie zal vele clubs de komende maanden de nodige kopbrekens bezorgen. En intussen gaat het erom de degradatie te ontlopen. Bij Antwerp bijvoorbeeld, waar Doy Perazic niet de eerste trainer is die met de vinger naar Patrick Goots wijst. Bij Charleroi, waar Robert Waseige geen nieuw elan krijgt in de ploeg, of bij Bergen, waar het bestuur wel een heel groot risico neemt door alle adviezen van Sergio Brio te blijven volgen, terwijl die tot dusver nauwelijks tot meer is gekomen dan wat afbraakvoetbal. En wat gebeurt er in Lokeren, waar Roger Lambrecht, die werknemers als lijfeigenen lijkt te beschouwen, zichzelf wel heel erg belachelijk zou maken als hij Paul Put echt weer in dienst neemt ?
Om het gevecht te overleven en de strijd om de tweede plaats gaat het in deze terugronde. En om de kosten strak te beheren en te beheersen, los van welke emotie dan ook. Dat blijft het moeilijkste in deze artificiële wereld. Als de existentie op het spel staat, wordt er nog steeds verbeten gezocht naar toverformules en kunstgrepen. Zonder goed te weten hoe die budgettair moeten worden ingepast.
door Jacques Sys
Mbo Mpenza zou vooral het systeem van Club versterken.
