Op een verbijsterende manier liet een bang Standard zich afgelopen vrijdag door een allesbehalve flitsend Anderlecht opzijzetten. Meteen zijn de Rouches een trauma rijker : de titel zal wellicht niet voor dit seizoen zijn nadat er twee weken geleden in Luik nog van de dubbel werd gedroomd. Standard heeft het verlies in de sleutelmatch van de competitie alleen aan zichzelf te wijten. Het combineerde nauwelijks, kroop veel te ver achteruit, pakte uit met lange doeltrappen van Vedran Runje en posteerde alleen Mohamed Tchité in de spits. Een vreemde kronkel van trainer Dominique D’Onofrio, die dit seizoen nochtans geregeld tactische sterkte had gedemonstreerd. Nu maakte hij zich ondergeschikt aan de kwaliteiten van de tegenstander en versmachtte zo het spel van zijn ploeg.

Natuurlijk staat Anderlecht volgende zondag in Gent voor een lastige uitwedstrijd, maar het is nauwelijks denkbaar dat de recordkampioen daar uitglijdt. Terecht wees Frank Vercauteren er vrijdag op dat zijn ploeg als een blok had gevoetbald. Op die collectiviteit zal het vaak door individualisme versplinterde team ook in het Ottenstadion terugvallen. Zo brengt Anderlecht zijn supporters weer in extase. Rond de 28ste titel uit de geschiedenis zal echter geen gouden rand hangen.

Wisselvalligheid kleurde deze campagne van Anderlecht. Frank Vercauteren pakte in de heenronde uit met een soort rotatiesysteem, maar kwam daar snel op terug. De vooraf zo bejubelde trainer innoveerde niet, al ging hij na de winterstop meer uit van een typeploeg en een vast spelpatroon. Tot wervelend voetbal leidde dat niet. Vercauteren had uiteindelijk een onbekende Argentijn nodig om verdedigingsmuren te slopen. De transfer van Nicolas Frutos was voor hem een geschenk uit de hemel. De Argentijn scoorde negen keer in tien wedstrijden, gaf zeven assists en was in die periode rechtstreeks of onrechtstreeks verantwoordelijk voor tachtig procent van de totale productie. Op aangeven van Vercauteren was Anderlecht voor zijn voorhoede veel meer op zoek gegaan naar een profiel dan naar een naam. Het is in het verleden wel eens anders geweest.

Dat neemt niet weg dat Anderlecht mijlenver staat van het voetbal dat Vercauteren voor ogen heeft. De ploeg speelt veel te weinig op de helft van de tegenstander. Dat kan ook moeilijk anders met een verdediging die opbouwende kwaliteiten mist. Ook het middenveld, met een gemiddelde leeftijd van tegen de 35 jaar, blinkt niet echt uit door frivoliteit. Yves Vanderhaeghe verdient alle respect voor zijn ijver en doorzettingsvermogen, maar dat hij nog altijd probleemloos overeind blijft, zegt veel over het niveau van de competitie. Ook tegen Standard was de defensieve middenvelder, die alle ruimte kreeg en zelfs het spel mocht verdelen, een van de betere spelers. Veel meer dan Pär Zetterberg, die in de eerste helft alle ballen aan zich zag voorbijvliegen, maar na de rust alles goedmaakte met de magistrale vrijschop waarmee hij Standard definitief op de knieën kreeg. Dat zorgde hier en daar voor devote bewondering, maar niettemin beseft de Zweed dat hij straks een punt moet zetten achter zijn carrière. Nadat eerder al bleek dat hij de dynamiek van het Europese voetbal niet meer kan bijbenen, maar wat dat betreft is hij bij Anderlecht niet alleen.

Een titel mag straks een en ander goedmaken, in wezen bleven de Brusselaars dit seizoen onder de verwachtingen. In juli jongstleden was het de ambitie dat Anderlecht over alle concurrentie heen zou donderen en zichzelf weer op de Europese kaart zou plaatsen. Uiteindelijk verspeelde de ploeg buitenshuis de helft van de punten (24 op 48) en is paars-wit internationaal geen stap verder geraakt. Sterker zelfs : de kloof wordt steeds groter.

In het aanboren van nieuwe geldbronnen is inventiviteit en specialisme noodzakelijk. Anderlecht leek in het begin van het seizoen voor een andere commerciële aanpak te kiezen, maar het probleem van het Belgische voetbal is en blijft dat bestuurders liefst zelf met hun speelgoed spelen. Over professionalisme wordt er graag gepraat. Maar veel verder dan dat is in dit land nog niemand gekomen.

jACQUES SYS