Slapen je vriendin en jij in de lepeltjeshouding? ( luide lach) “Amai … Vaak wel, ja. Zelfs na zes jaar komen Melissa en ik nog altijd goed overeen in bed, wij zijn geen koppel dat voortdurend ligt te vechten om de donsdeken. ’s Nachts jaag ik haar zelden op stang, denk ik. Ze geeft me toch nooit stampen. Althans, ik voel er geen. Ik ben wel een vaste slaper …”

Kon jij je ouders vroeger gemakkelijk wijsmaken dat je ziek was als je geen zin had om naar school te gaan?

“Nee, mijn moeder is verpleegster. Op een dag, toen ik niet goed gestudeerd had voor een belangrijke toets, hield ik de koortsthermometer eens een tijdje onder een lamp. Zelfs toen doorprikte ze mijn verhaal. ( lacht) Dat was nochtans mijn beste plan in jaren. Een ma die in de medische sector werkt, het was indertijd een serieus nadeel, al moet ik wel toegeven dat ik goed verzorgd werd als ik echt ziek was.”

Naar waar zijn je ouders op huwelijksreis geweest?

( stilte) “Ik zou het niet weten. Ze hebben daar nooit iets over verteld, geloof ik. Zelf zou ik Mauritius wel een mooie bestemming vinden. Melissa kan zich daar ook in vinden. Of Santorini, een eiland in de Egeïsche Zee, tussen Griekenland en Turkije. Mijn verste reis tot nog toe was die naar Zuid-Korea, met PSV. Ongelooflijk: de lucht is ginder immens vuil, de mensen leven daar heel dicht bij elkaar in piepkleine huisjes, er is een enorm verschil tussen arm en rijk … Niet zo fraai, maar door dat eens te zien leer je wel hoe de wereld in mekaar zit en besef je dat we heel tevreden mogen zijn met ons leven hier.

“Als ik mijn koffers pak, zoek ik het liefst de warmte op. Italië vind ik een heel mooi land vol traditie. Ook naar Frankrijk ga ik graag, om wijnen te proeven. Ik ben meer een liefhebber dan een kenner. Mijn pa, ma en schoonbroer zitten ook dikwijls in de Provence, zij hebben meer verstand van wijn. Ik weet wel dat een Merlot nooit kwaad kan. En voor mij mag een wijn ook best jong zijn. Neem nu een Novello, die heb ik nog het liefst van al, een frisse, Italiaanse wijn, niet te zwaar.”

Durf je op restaurant de kelner terug te sturen met zijn fles?

“Mocht daar echt iets aan schelen, dan zou ik het wel zeggen. Maar dat is nog niet gebeurd. Ik moet zo’n man wel vaak vragen om mijn stuk vlees nog eens in de pan te gooien. Voor mij mag dat er echt niet rood uitzien.”

Wat vind je een verwijfde sport?

( lacht) “Ballet. Daar hou ik sowieso al niet van, het is voor mij dus des te moeilijker om te begrijpen dat er mannen zijn die zich daarin kunnen uitleven. Ook al heb ik nog niet één keer een voorstelling gezien, ik weet zeker dat ik nooit een liefhebber kan worden.”

Welke knappe deerne kan je misschien van gedacht doen veranderen?

” Mja, als Adriana Lima eens zou meedoen … Dat is mijn type: bruin getint, mooie ogen. Ze lijkt een beetje op Melissa.”

Mocht je vroeger van je ouders tijdens pikante scènes naar tv blijven kijken?

“Net als mijn ma werkt ook mijn pa in het ziekenhuis. Hij bemant er de dispatching van de spoedafdeling. Omdat ze vroeger vaak allebei nachtdienst hadden, logeerde ik dikwijls bij mijn oma. Als er seks te zien was op tv, dekte zij mijn ogen af. Eerst probeerde ik me op zo’n moment nog wel los te wringen, maar zo rond mijn zevende was zij toch nog wat sterker dan ik. Op den duur legde ik me neer bij haar verbod om naar zulke dingen te kijken. Het kwam zelfs zover dat ik thuis, bij ma en pa, mijn ogen spontaan dichtkneep als het te hitsig werd op het scherm.

“Hoewel oma nog niet echt breeddenkend was, vond ik het toch leuk om bij haar te logeren. Ik mocht daar veel meer snoepen dan thuis. Opa en oma bakten ook elke dag van het weekend pannenkoeken, omdat ik die zo graag had.”

In deze rubriek laten we dit seizoen afwisselend een Belgische voetballer uit de Belgische competitie en een Belgische voetballer uit een buitenlandse competitie aan het woord.

KRISTOF DE RYCK