De enige Gentspeler met Champions League-ervaring: Erik Johansson, de Zweed die vorig jaar met Malmö al proefde van het kampioenenbal en wegens de aanstaande campagne van de Buffalo’s voor Gent koos. Opvallend echter: naast het veld is voetbal ver van zijn gedachten.
DE VOETBALLER
Met zijn imposante 1m91, modieuze snor en zwart, strak achteruit gekamd haar – inclusief staartje – is Erik Johansson (26) de perfecte lookalike van Zlatan Ibrahimovic, al beweert hij dat hij die stijl al langer heeft dan zijn beroemde landgenoot. Op vakantie in het buitenland wordt hij niettemin vaak verward met de ‘echte’ wereldspits. Toch is de Zweed als voetballer in alles het tegenbeeld van Zlatan. Die debuteerde al op zijn negentiende in de aanval van de nationale ploeg, terwijl de laatbloeier Johansson pas op zijn vijfentwintigste voor het eerst het geel-blauwe shirt aantrok. Als centrale verdediger bovendien, al speelde hij bij zijn eerste clubs – tweedeklasser Falkenbergs FF (2008-2011) en GAIS Göteborg (2011-2012) – als jonge voetballer op zowat alle posities, zelfs in de spits. Als een groot talent werd hij ook niet beschouwd, want op zijn palmares prijkt geen enkele selectie voor de nationale jeugdteams. Van een grote carrière droomde Johansson wel, maar aanvankelijk leek dat een utopie. Op zijn zestiende dacht hij er zelfs aan te stoppen.
In 2012 brak de Zweed, als drieëntwintigjarige, echter plots door bij GAIS Göteborg en versierde hij een transfer naar Malmö FF. Na een inloopseizoen als invaller ontbolsterde hij daar helemaal in 2014 en werd hij een van de sleutelfiguren in de tweede opeenvolgende landstitel. Die leverde de Zweedse topclub een ticket voor de voorronde van de CL op, waarin Malmö achtereenvolgens het Letse FK Ventspils, Sparta Praag en Red Bull Salzburg (Oos) uitschakelde. Het kwam in de groepsfase van het kampioenenbal uit tegen Juventus, Atlético Madrid en Olympiacos Piraeus, maar die deelname werd geen succes. Slechts één zege op zes matchen: 0-2 en 2-0 tegen Juventus, 0-2 en 5-0 tegen Atlético, 2-0 winst thuis tegen Olympiacos en 4-2 in Griekenland. In die laatste partij was Johansson geschorst, want tijdens de thuisnederlaag tegen Juve kreeg hij in de 89e minuut rood (twee keer geel), wegens te fel protest na de late 0-2 van Carlos Tévez.
Met zijn sprong- en duelkracht, positiespel en leiderschap speelde de verdediger zich echter wel in de kijker van onder meer Hannover, Villarreal en AA Gent. Dat trok aan het langste eind, met de CL-deelname als doorslaggevende factor. Al kreeg Johansson ook positief advies van Pär Zetterberg, net als hij afkomstig van Falkenberg, en van ex-Buffalo Magnus Eriksson. AA Gent, dat twee miljoen voor hem heeft betaald, moet de springplank worden richting Premier League, de grote droom van de Zweed, die intussen ook een vaste stek in het nationale A-elftal heeft verworven.
Bij AA Gent debuteerde Erik Johansson, na een voetblessure, op de tweede speeldag tegen Racing Genk, als vervanger van Rafinha in de 76e minuut. Meteen won hij zelfverzekerd alle duels met Igor De Camargo. De week erna tegen Anderlecht volgde een eerste basisplaats, als centrale pion in de driemansdefensie van Hein Vanhaezebrouck. Geen al te grote aanpassing voor de Zweed, die met Malmö af en toe ook in zo’n systeem had verdedigd. Afhankelijk van de tegenstander switcht Vanhaezebrouck Johansson en Lasse Nielsen ook geregeld van positie: in de tweede helft op Anderlecht en in duels tegen STVV en Kortrijk speelde Johansson op rechts en Nielsen centraal, in de laatste wedstrijd tegen KV Mechelen was het weer omgekeerd. Zijn minste match tot dusver, vooral in het uitvallen liet Johansson geregeld een steek vallen. In andere wedstrijden maakte de stoere Zweed wel al indruk met zijn bekende kwaliteiten. Mede daardoor is de AA Gentdefensie, met slechts vier tegengoals in zes duels, de minst gepasseerde van de Jupiler Pro League. Al wordt de nul houden tegen Lyon, Zenit en Valencia andere koek, zelfs voor een Zlatanlookalike.
DE MENS
Toen journalisten hem vorig jaar voor de Champions Leaguematch tegen Atlético Madrid vroegen wat hij van de CL-finale met de Spaanse club had onthouden, antwoordde Johansson doodleuk: ‘Niet gezien.’ Thuis voetbal bekijken doet hij immers nooit, om een overdosis te vermijden en de volgende morgen met genoeg zin weer naar de training te rijden. Naar eigen zeggen voelt de Zweed zich zo wel soms een alien in de kleedkamer als zijn ploegmaats over de match van de avond ervoor praten. Het zal hem een zorg wezen. Liever kijkt Johansson naar de NBA of naar golf, dat hij zelf ook geregeld speelt. Voor de kenners: hij heeft een niet onaardige handicap van acht.
Andere belangrijke bezigheid én inspiratie: mode. Niet toevallig verscheen Johansson tijdens de persvoorstelling in Gent in een keurig maatpak. Intussen heeft hij al Brussel, Brugge en vooral Antwerpen bezocht, volgens hem een ‘fascinerende modestad’. De Zweed droomt er zelfs van om met een vriend, die actief is in de mode-industrie, na zijn carrière een kledinglijn te ontwerpen – een plan dat hij al als tiener in zijn hoofd had. Nu heeft Johansson een eigen stijl waarmee hij zich wil uitdrukken.
Een even grote passie is muziek. De verdediger groeide op met vrienden die een eigen band hebben en voelt zich in die wereld meer thuis dan in het volgens hem vaak harde en hypocriete voetbal, waar alles om geld draait. De liefde voor muziek uit hij ook via tattoos op zijn linkerbil en -kuit, waar het begin en het einde van het Pink Floydnummer Dogs staat. Het symboliseert de verbondenheid met een jeugdvriend, die hetzelfde liet tatoeëren. Ook aan de tatoeage op zijn rechterbil hangt een speciale betekenis vast: een foto van zijn broer Filip, die overleed toen die amper vier maanden was. Ernaast staat de tekst van een andere Pink Floydsong: Wish You Were Here.
Het toont aan hoeveel belang Johansson aan muziek hecht. Volgens hem dé manier om de adrenaline na of de stress voor een match uit zijn lijf te laten stromen. Benieuwd naar welk nummer hij volgende woensdag voor het CL-duel tegen Lyon zal luisteren. Misschien één uit het beroemde Pink Floydalbum The Wall, als symbool voor de muur die hij en zijn ploegmaats tegen de Fransen, en later tegen Zenit en Valencia, zullen moeten optrekken. Aan de onverschrokkenheid van de Zweedse Viking zal het alvast niet liggen. ?
DOOR JONAS CRETEUR – FOTO BELGAIMAGE
Zijn grote droom: ooit een eigen kledinglijn ontwerpen.
Hij voelt zich meer thuis in de wereld van de muziek dan in die van het voetbal.
