Vijf keer al is Jacky Mathijssen in zijn nog niet zo lange trainerscarrière door een scheidsrechter naar de tribune verwezen. Voor zijn laatste verbanning kreeg hij vorige week géén sanctie van de KBVB. Een overzicht.

1 Wedstrijd : Moeskroen – Charleroi 0-1

Wanneer : 10 november 2004, 13de speeldag seizoen 2004/05.

Waarom : enkele minuten voor affluiten protesteert Jacky Mathijssen zo heftig dat de vierde official zich verplicht ziet er scheidsrechter Johan Verbist attent op te maken. Die stuurt de overkokende trainer naar de tribune. Het is voor het eerst dat dit Mathijssen, bezig aan zijn vierde seizoen als trainer, overkomt.

Reactie van Mathijssen : “Ik heb begrip voor de beslissing van de ref. Toen Brogno – ten onrechte, daar blijf ik bij – werd teruggefloten wegens vermeend buitenspel, reageerde ik in het vuur van de strijd met een gebaar van ontgoocheling. Blijkbaar had de scheidsrechter dat opgemerkt. Dus kan ik erin komen dat hij mij naar de tribune stuurde.”

De straf : een speeldag schorsing.

2 Wedstrijd : Charleroi – Lierse 1-0

Wanneer : 16 april 2005, 29ste speeldag seizoen 2004/05.

Waarom : Lierse, dat pas Charleroi uit de beker van België heeft gewipt, zakt af naar Mambourg met een veredeld B-elftal. Toch bakt de thuisploeg er weinig van en de frustraties lopen hoog op bij Mathijssen. Na goed een halfuur is de vierde official zijn aanhoudende gezeur en intimidaties beu. Hij vindt dat de Charleroitrainer zijn spelers op onverantwoorde wijze ophitst en stoort zich ook aan het dikkenekgebaar dat Mathijssen een paar keer in zijn richting maakt. Scheidsrechter Peter Vervecken stuurt de thuistrainer uiteindelijk weg, op aangeven van de vierde official.

Reactie van Mathijssen : “Ik vroeg simpelweg of Liersespeler De Troetsel geel had gekregen. Daardoor voelde die man zich geïntimideerd. Vreemd, want als ik thuis tegen mijn zesjarige dochter iets zeg, is die nooit geïntimideerd. Ik geef grif toe dat ik vaak erg opga in een match, dat ik veel lawaai maak en fel ben in het coachen, maar deze keer werd ik werkelijk voor een bagatel naar de tribunes gestuurd. Het wordt dringend tijd dat we met de trainers rond de tafel gaan zitten om dit te bespreken. We moeten als coach toch onze job kunnen doen ?”

De straf : een speeldag schorsing en een boete van 1000 euro.

3 Wedstrijd : Genk – Charleroi 0-0

Wanneer : 14 augustus 2005, 2de speeldag seizoen 2005/06.

Waarom : scheidsrechter Paul Allaerts legt de wedstrijd enkele keren stil omdat spelers van Charleroi juwelen blijken te dragen. Dat is verboden op een voetbalveld. Volgens Allaerts droegen de spelers hun kleinoden niet tijdens de gebruikelijke controle vooraf in de kleedkamer, maar eens op het veld plots wel. “Ze hebben de controle dus bewust omzeild”, zegt hij. Volgens Mathijssen ging het om de gekende zwart-witte plastic armbandjes tegen racisme en doen sommige spelers niet graag hun juwelen uit. Bij Genk zijn ze furieus na afloop. Ze verdenken er de Charleroitrainer van zijn spelers opzettelijk de armbandjes te hebben laten dragen zodat de arbiter de wedstrijd wel moest stilleggen. Ook wanneer Allaerts Mathijssen na zeventig minuten naar de tribune verwijst, neemt hij daar te midden van groot tumult alle tijd voor. Mathijssen, die zich achteraf niet laat zien op de persconferentie, had zich boos gemaakt op zijn speler Nasredine Kraouche, waarna een woordenwisseling ontstond met de vierde ref. Die zou hebben gedacht dat de trainer het op hem had gemunt.

Reactie van Mathijssen : “Als dat een echte man is, dan geeft hij straks in Brussel toe dat hij zich vergiste en is het incident voor mij gesloten.” En over het Genkse gejammer : “Denk je nu echt dat je een kwalitatief sterk geheel als dat van RC Genk kan destabiliseren met twee zwart-witte armbandjes en enkele minuten tijdwinst ? Dan bewijzen ze me echt te veel eer. En die verdien ik niet.”

De straf : vier speeldagen schorsing en 2500 euro boete. Wegens procedurefouten – het bestraffende sportcomité was niet reglementair samengesteld – wordt de straf in beroep ongedaan gemaakt. Mathijssen had dan al twee weken van buiten de neutrale zone toegekeken – voor niets dus.

4 Wedstrijd : Germinal Beerschot – Charleroi 1-1

Wanneer : 28 oktober 2006, 10de speeldag seizoen 2006/07.

Waarom : Charleroi incasseert drie rode kaarten en beëindigt de wedstrijd met acht man, Germinal Beerschot met tien. Toch sleept het met een laat doelpunt nog een onverhoopt gelijkspel uit de brand. Op dat moment zit Mathijssen al ruim een uur in de tribune. Na achttien minuten had scheidsrechter Luc Wouters hem op aangeven van de vierde man uit de neutrale zone gestuurd. Mathijssen, die eerst ostentatief weigert op te stappen, had Wouters iets te enthousiast duidelijk willen maken dat Fabien Camus geblesseerd was blijven liggen.

Reactie van Mathijssen : “En welja, daarbij ben ik wellicht een paar meter in het veld gelopen. Maar is dat nu zo erg ? Ach, blijkbaar wilde de vierde scheidsrechter graag opvallen. Hij wilde mij absoluut in de tribune. Ik heb ook niet geweigerd. Eerst dacht ik dat de ref begrip had voor mijn uitleg, daarom ging ik weer in de dug-out zitten. Meer was het niet. Blijkbaar wilde de vierde ref zich interessant maken. Die man kon gewoon zijn job niet aan. Ik vind dat we zo’n jongen moeten helpen en een tijdje laten fluiten waar hij thuishoort.”

De straf : twee speeldagen schorsing.

5 Wedstrijd : Lierse – Charleroi 2-1

Wanneer : 20 januari 2007, 18de speeldag seizoen 2006/07

Waarom : eerste speeldag na de winterpauze nog maar en alweer prijs voor Mathijssen. In Lier duurt het minder dan een kwartier (een record voor de Charleroitrainer) voor Jean-Baptist Bultynck hem uit de dug-out verbant, ook dit keer op aangeven van de vierde official. Mathijssen gaat voortdurend in discussie en bij een twijfelachtige buitenspelfase, die er achteraf geen blijkt te zijn, maakt hij een wegwerpgebaar. Bultynck stuurt hem weg, Mathijssen voelt zich geviseerd. Ondanks zijn gelijk vaak, voegt hij eraan toe.

Reactie van Mathijssen : “Ik zal stoppen met de refs te helpen : het apparaat heeft gewonnen. Ik reageer op zaken die zich voordoen. Als ik dat soms te fel deed, dan deed ik dat – en dat meen ik – alleen omdat ik op dat moment vond dat ik de scheidsrechter aan het helpen was. En ik ben dat te duur aan het betalen, daarom stop ik ermee. Voortaan leg ik me neer bij de beslissingen die ze nemen. Ik zal me niet meer bemoeien met bediscussieerbare fasen waarbij de spelleiding mijn hulp nodig heeft.”

De straf : geen. S

door jan hauspie