Abbas Bayat sloeg een ootmoedig mea culpa. Twee jaar nadat hij Sporting Charleroi overnam, moet de voorzitter toegeven dat hij te optimistisch is geweest. Het is een lastige opdracht gebleken, ondervond hij tot zijn eigen scha en schande, om van deze club een topper te maken die elk seizoen meedingt naar een Europees ticket. De Zebra’s deden het niet beter dan in de voorgaande campagne. Een topclub in het voetbal zou een stad als Charleroi niet misstaan, maar de praktijk leert dat daarvoor zowel sportief als financieel de nodige middelen ontbreken.
Nochtans was de ploeg van trainer Enzo Scifo niet slecht aan het seizoen begonnen. Vervolgens herviel ze echter in haar slechte gewoonte om in november en december ten prooi te vallen aan een geweldige terugval. De oorzaken daarvan zijn duidelijk aanwijsbaar. Liet Charleroi nog op eigen verantwoordelijkheid Christian Negouai naar Manchester City vertrekken, het kon niet anders dan er zich bij neerleggen dat Miklos Lendvai op de operatietafel moest. Begin januari viel ook nog Tony Herreman uit. Gevolg : Charleroi moest verder zonder drie van de meest bepalende spelers uit de eerste ronde. Daar kwam bij dat twee smaakmakers, Gregory Dufer en Frank Defays, niet de bevestiging brachten die van hen werd verwacht.
Zoals elk jaar haalde Charleroi ook nu in de loop van het seizoen nog versterking binnen. Zelden is dat al een succesverhaal geworden, maar dit seizoen was het gelukkig anders. Daniel Camus zorgde voor verbetenheid op het middenveld, en Darko Pivaljevic voegde gewicht toe aan de aanval. Vermoedelijk zou zonder hen de terugronde op een catastrofe zijn uitgedraaid. Als Charleroi zijn kern zou kunnen behouden, is enig optimisme volgend seizoen gewettigd. Maar nu al staat vast dat Camus, Pivaljevic en Sergio Rojas om financiële redenen andere oorden opzoeken. Wellicht zal het niet bij dat drietal blijven. Het bestuur liet duidelijk verstaan dat elke speler voor wie een interessant bod binnenkomt, weg mag. Goed mogelijk dus dat straks ook Gregory Dufer, Dariysh Yazmani, Frank Defays en Edouardo elders tekenen. En zonder al die spelers ziet de toekomst er heel somber uit voor de Zebra’s.
De financiële situatie van Sporting Charleroi is nog niet kritiek, maar aan het gecumuleerd tekort van 10 miljoen euro ergert Abbas Bayat zich dood. Hij beseft dat er al clubs failliet zijn gegaan met minder schulden. Daarom heeft de voorzitter ingegrepen : voortaan zal er bijzonder omzichtig met de uitgaven worden omgesprongen. Consequentie is dat één van de breedste kernen van het land danig ingekrompen zal worden. Consequentie dààrvan is onvermijdelijk dat de sportieve ambities voor de volgende paar jaar worden teruggeschroefd. Vraag is of dat de toeschouwers, die het nu al massaal laten afweten, ertoe zal kunnen verleiden in grote getale naar Mambour af te zakken.
De grootste dreiging voor Charleroi blijft misschien nog dat Bayat ontmoedigd uit het voetbal stapt. Want dan is het over en uit met de club die over iets meer dan een jaar normaal zijn honderdste verjaardag viert.
door Pierre Danvoye,
