Na de lamentabele jaargang en de bijna-degradatie vorig seizoen heeft de Waaslandse club een facelift ondergaan. Er werd met de grove borstel door de spelersgroep gegaan, met Peter Maes kwam er een nieuwe trainer (samen met assistent Rudi Cossey en doelmannentrainer Erwin Lemmens), gewezen beloftecoach Willy Reynders fungeert voortaan als sportief directeur, Jean-Marie Philips werd aangesteld als CEO om de taken van voorzitter Roger Lambrecht te verlichten. En ook Patrick Orlans is niet langer op Daknam aanwezig als commercieel manager én entertainer binnen de feestzaal. Een volledig nieuwe start dus.
ï VERDEDIGING
Doelman Barry Boubacar Copa bleef, maar hervatte na het WK en een vingerletsel pas laat de trainingen. De Ivoriaan is een certitude, maar heeft vooral nood aan (veel) vertrouwen.
Met Mijat Maric (Eupen, sterk met het hoofd op stilstaande fasen) en Jérémy Taravel (SV Zulte Waregem) werd er centraal gekozen voor stabiliteit, gestalte, duelkracht en een goede inspeelpass. Tiko en/of Ibrahima Gueye kunnen hun uitvallen opvangen. Rechts moet Sepp De Roover voor offensieve dreiging en rushes op de flank zorgen, de polyvalente Julien Bailleul – in eerste instantie controlerende middenvelder – kan inspringen bij blessure of schorsing. Op links ging de strijd tussen Hassan El Mouataz (defensief sterk, maar heel wispelturig), jeugdinternational Laurens De Bock (ook centraal inzetbaar) en Derick Tshimanga (groot loopvermogen, kan de hele flank afdweilen). Een moeilijke keuze, zo bleek tijdens de voorbereiding.
ï MIDDENVELD
Er wordt geopteerd voor twee verdedigende en drie aanvallend geïnspireerde spelers. Koen Persoons is een zekerheid, samen met de nieuwe aanvoerder Killian Overmeire. Ze zouden het ideale controlerende duo zijn, want beiden combineren overzicht, loopvermogen en een goede traptechniek. Maar wegens het ontbreken van een degelijke rechterflank – Sacha Iakovenko is en blijft de bedoeling, want Marcel Mbayo loopt te lang en te veel met de bal en Donovan Deekman weegt fysiek nog te licht – moet Overmeire die lacune opvullen. Daardoor wordt de fysiek sterke Bailleul – Cossey vergelijkt hem graag met Yves Vanderhaeghe – naast Persoons geposteerd. Ivan Leko moet in staat zijn als draaischijf te fungeren, maar worstelde met overtollige kilo’s. Nill De Pauw moet ook die rol aankunnen. Dribbelkont Ivan Yagan is een wissel op de toekomst. Links wordt gehoopt op de revanchegevoelens van ‘mooiweervoetballer’ Benjamin De Ceulaer. De Limburger moet met zijn snelheid en opportunisme voor doel zeker voor een sportieve meerwaarde kunnen zorgen. Tshimanga en Sulejman Smajic, normaal beter bij een ploeg die op de helft van de tegenstander speelt, vormen de alternatieven.
ï AANVAL
Een moeilijke kwestie, want geen van de bestaande opties overtuigde al. Er wordt gestreefd naar een fysiek sterke en gemakkelijk kaatsende targetman. Benjamin Mokulu is groot en doet terugdenken aan Aristide Bancé en Sambegou Bangoura, maar moet nog constanter worden. Jérémy Perbet komt in de zestien meter dreigender voor de dag, alleen vergt de omschakeling naar een andere speelwijze aanpassing. Vegard Braaten blijkt een boxspits, maar heeft nog wat tijd nodig. Sanharib Malki lijkt overbodig en niet te passen in de plannen.
ï CONCLUSIE
Naast het veld werd gekozen voor een duidelijke structuur, er wordt gehoopt dat de financiële inspanningen zich ook zullen uitbetalen met goede resultaten op het terrein. Aan passie en beleving zal het zeker niet ontbreken met een aanjager als Maes langs de zijlijn. Hij trekt de kar, eist veel discipline en streeft naar verzorgd combinatievoetbal met veel offensieve intenties. Een plaats bij de eerste zes is het streven.
DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE
