Wat een ontluisterend schouwspel vorige week! Pas was bekend geraakt dat Anderlecht-STVV mogelijk was gemanipuleerd door gokkende Chinezen, of de verwijten en de beschuldigingen vlogen in het rond. Twee jaar na Zheyun Ye leek niemand nog geïnteresseerd in een sereen debat, laat staan een fatsoenlijk onderzoek. Nadat het bondsparket naar goede gewoonte zijn paraplu had opengetrokken, verdrongen onze clubleiders zich in hun ijver om de meest kwalijke uitspraak op hun naam te schrijven.
Het begon met Herman Van Holsbeeck, die vond dat de informatie te snel was gelekt en zich zelfs afvroeg waarop ze was gebaseerd. “Met deze zaak kom je niet naar buiten op basis van één kleine aanwijzing,” zei hij in de kranten, “zoiets moet je eerst vierdubbel checken.”
Daarmee had de Anderlechtmanager de eer om de eerste te zijn die de integriteit van gokexpert Karl Dhont in twijfel trok. Last van een kort geheugen waarschijnlijk. Dan deden de kranten beter hun werk: zij belden met de man van Unibet en die bevestigde de reputatie én de informatie van Dhont. Ze afdoen als “één kleine aanwijzing” getuigde dan ook van weinig stijl. Net als de uitspraak over het zogenaamde lek: Van Holsbeeck wist dat alle betrokkenen het nieuws een week lang met de grootst mogelijke discretie hadden behandeld om de gemoederen vóór Anderlecht-Club Brugge niet nog meer op te hitsen. Zijn woorden waren een slag in het gezicht van al die mensen.
Toch vond ook RogerVanden Stock het nog nodig zich openlijk vragen te stellen bij de rol van Dhont. “Ik vraag me af waarom hij uitgerekend contact heeft opgenomen met Club Brugge en niet met ons, noch met de voetbalbond, noch met de profliga, noch met Sint-Truiden.” Vanden Stock had in S/VM kunnen lezen dat Dhont zelf de profliga had ingelicht. Ook Roland Duchâtelet kreeg telefoon van hem. En waarom hij bij Club terecht was gekomen, had D’Hooghe hem al uitgelegd. Een week voordien al en de ochtend van zijn persconferentie opnieuw. En toch ging Vanden Stock nog voor zijn microfoon zitten. Vervolgens kon het schoonvegen van de eigen stoep beginnen. Volgens Vanden Stock had Anderlecht “niets, maar dan ook niets” met deze zaak te maken. “Het is al te gemakkelijk om ons zo aan te vallen”, zei hij en dreigde prompt met gerechtelijke stappen. Hilarisch en misplaatst, want niemand die met een woord over mogelijke betrokkenheid van Anderlecht had gerept. Een mens zou nog denken dat Vanden Stock en niet Dhont iets te verbergen had.
Helemaal te grof werd het toen ook STVV-baas Duchâtelet zich ermee moeide. “De meest waarschijnlijke hypothese is dat iemand uit de gokwereld de scheidsrechters heeft benaderd”, bestond hij het te zeggen, maar aan een bewijs kwam hij niet toe en de kwalijke draagwijdte van zijn uitspraak besefte hij ook al niet. “Ik wil geen individuen beschuldigen”, ontkende hij meteen wat hij juist had gedaan.
Scheidsrechter Tim Pots was Duchâtelet voorafgegaan in het uitdelen van gratuite insinuaties. “Ik kan zeer moeilijk geloven dat er spelers van Sint-Truiden omgekocht zouden zijn, maar ik vond wel dat ze zeer braaf waren”, verbaasde hij zich over het uitblijven van protest bij elk van de vier doelpunten. “Iedereen die de match gezien heeft, weet dat de spelers van Sint-Truiden onmogelijk in vraag kunnen worden gesteld”, veroorloofde Duchâtelet zich te reageren. Twee jaar geleden zette hij Dusan Belic en Cyril Ramond langs de achterdeur buiten omdat hij hen verdacht van betrokkenheid bij de zaak-Ye. Ilija Stolica werd amper nog opgesteld.
Uiteraard kon bondsvoorzitter FrançoisDe Keersmaecker niet achterblijven. “Onze samenwerking met enkele gokkantoren, waaronder Unibet, is dan toch niet voor niets geweest”, pikte hij de pluim op Dhonts hoed schaamteloos in. De expert van Unibet dacht daar duidelijk anders over. Hij verklaarde dat er geen enkel contact met de KBVB was geweest.
JAN HAUSPIE
