Paraguayaan. Geboren op 30 juli 1982 in San Roque González.

1,84 meter – 80 kilo.

Profiel: de nieuwe papa.

A ntolin Alcaraz: “Hoe het gaat? Heel goed. Véél beter dan vorig seizoen, toen ik zo vaak geblesseerd was. Eigenlijk kan ik zeggen dat ik vorig seizoen het hele kampioenschap heb verloren.

“Voor mij als mens was dat een heel moeilijke periode. Je moet het accepteren en je focussen op het herstel, maar het is … lelijk. Je ziet iedereen naar buiten gaan, trainen, plezier maken en jij blijft achter. Impotent, om een zwaar woord te gebruiken. ( lacht) De eerste week na de operatie werkte het ook ongelooflijk op mijn gemoed, herinner ik me. In mijn ogen was mijn lichaam kapot. Maar na een tijdje snap je zelf ook wel dat het allemaal de moeite niet is: triest zijn.

“Vandaag is alles anders. Ik spreek intussen Engels en versta wat Nederlands. Nog niet alles, zeker niet als ze dialect praten, maar wel het voornaamste. Net als Ronald ( Vargas, nvdr) krijg ik ook vaak familie over de vloer. Op dit moment is mijn schoonzusje er, omdat zij graag onze baby wilde zien.

“Hoe ik België thuis uitleg? Het eerste wat ze gegarandeerd vragen, is of deze stad écht zo mooi is. Kan ik alleen maar bevestigen. Ik breng er heel veel tijd door. Over andere steden kan ik niet meepraten. Ik was één keer in Brussel, voor papieren, maar zo leer je de stad niet kennen. In Gent was ik ook nog niet.

“En dan jullie gewoontes. Eentje kende ik tot voor kort niet. Als je hier een kind krijgt, moet je geboortekaartjes laten drukken. Een andere gewoonte ken ik intussen beter. ( begint te lachen) Al die strikte controles in het verkeer … Nu heb ik het al beter in de hand, maar vorig seizoen heb ik me blauw betaald. Te snel rijden, fout parkeren, altijd was er wat. Maar eigenlijk vind ik dat een goeie zaak, ze zouden dat in Zuid-Amerika mogen kopiëren. Zou het leven veel minder ingewikkeld maken.

“Ik ben dit najaar papa geworden. Van ValentinoGael. Dat verandert een mens, ja. Het brengt meer vreugde, naast de logische verantwoordelijkheid en de kleine minpuntjes: minder slaap, onrust. Beter je tijd indelen. Vader worden is iets ongelooflijks. En daarnaast dat wonderlijke, die ander die er plots is in het leven van je vrouw, de band die zij in negen maanden met dat kind heeft ontwikkeld. Ontzettend sterk is die. Frappant vond ik ook de pijn die bij zo’n geboorte komt kijken, die je vrouw moet verdragen, maar die ze prompt vergeet, eens het kind op de wereld is.

“Of ik een grote familie wil? Graag. Maar om zoiets nu te berekenen … Het hangt ook van je vrouw af. En van je finan-ciële toestand. Ik denk dat het moeilijk is voor arme mensen om veel kinderen groot te brengen.

“Prestaties op het veld beïnvloeden ook je leven ernaast, merk ik nu. En vice versa. Als je thuis gelukkig bent, zoals ik met de baby, stap je als een gelukkig man op het veld. Speel je goed, dan word je nog gelukkiger thuis. Zo kom je echt in een roes. Resultaten spelen dan eigenlijk niet zo’n rol. Dat is makkelijk praten als je strijdt op drie fronten – ik weet het -, maar ik meen het. Het voornaamste is dat we elke wedstrijd spelen alsof die match de belangrijkste is van allemaal. Je moet de drive en de wil hebben. Of je dan op het einde van de wedstrijd hebt gewonnen of verloren, is eigenlijk een detail. Als de ander het beter heeft gedaan, moet je dat accepteren.” S

door peter t’kint