Afgelopen vrijdag stond Dimitri Davidovic (64) voor het eerst in meer dan twaalf jaar nog eens op een Belgisch trainingsveld. Bij tweedeklasser Royal Antwerp FC, waar hij voor de derde keer als trainer aan de slag gaat, wacht hem geen gemakkelijke taak. Voor het geld moet Davidovic het na twaalf jaar successen in het Arabische voetbal niet meer doen – geen Belgische trainer won meer prijzen in het buitenland -, maar de drive om in zijn adoptieland (Davidovic is oorspronkelijk Serviër en liet zich al tot Belg naturaliseren toen hij in de jaren 70 voor Lierse voetbalde) nog eens een kunstje te tonen, is groot.
Wat bezielt je om met jouw palmares en het geld dat je in het Arabische voetbal verdiende te kiezen voor FC Antwerp?
Dimitri Davidovic: “Ik wou al jaren nog eens dichter bij huis werken. Antwerp blijft voor mij een speciale club. Daar ben ik begonnen als trainer, Eddy Wauters heeft mij toen een kans gegeven om in eerste klasse trainer te worden. De eerste periode was mooi, met de doorbraak van veel jonge spelers. De tweede periode waren we een Belgische topploeg, met een uitstekende Europese campagne. Nu zit Antwerp in de problemen, maar de laatste drie wedstrijden in de eindronde zaten er toch telkens weer 12.000 tot 14.000 kijkers. Antwerp kan leefbaar zijn als er meer ambitie komt.”
In 1996 verliet je het Belgische voetbal langs een achterpoort, na je ontslag bij Beveren.
“Ik had toen veel pech, met een heel elftal geblesseerden. Toen die bijna allemaal terug fit waren, werd ik ontslagen. Maar ik moet daar niet over zeuren. Na elke tegenslag kruip ik overeind en sla terug. Voor Beveren was ik niet goed genoeg meer, maar een jaar later brak ik in Saudi-Arabië met Al Ittihad alle records.”
Anderhalf jaar geleden leek een terugkeer in de maak naar Lierse, nog zo’n oude liefde van jou.
“Toen aarzelde Leo Theyskens om René Trost te ontslaan. ‘Wat gaan de supporters zeggen?’, vroeg hij zich af. Ik vroeg hem: ‘Wat gaan de supporters zeggen als je degradeert?’ Toen meldde Al Ittihad zich voor de vierde keer. Als een club geen beslissing kan nemen, neem ik ze zelf. Ik zit in een luxesituatie. Ik ben geen jonge trainer meer die om het even wat moet aannemen. Ik kan kiezen. Nu kies ik voor Antwerp. Twee jaar geleden sprak ik ook al eens met Eddy Wauters. Twee maanden geleden meldde Al Ittihad zich nog eens, al voor de vijfde keer!”
Ken je de ploeg van Antwerp?
“Ik zag ze de afgelopen maanden een paar keer. In de eindronde haalde Tubeke het met een sterke verdediging. De zwakke competitiestart werd Antwerp vorig seizoen fataal. Ik heb begrepen dat de ploeg ongeveer samenblijft. Wie uit Engeland komt, is niet duidelijk: dat is altijd een probleem bij Antwerp. Veel geld om spelers te halen, heeft de club niet. Als je veel geld hebt, is alles gemakkelijk, als je geen geld hebt, moet je inventief zijn en geluk hebben.”
Wat is de troef van Antwerp, afgezien van je sentimentele band?
“De traditie en het potentieel. Sommige clubs zijn kunstmatig uit het niets gekomen, maar Antwerp heeft als oudste club van het land nog altijd een groot potentieel. Ik ga er niet om geld te verdienen, maar voor de uitdaging. Het kan tegenslaan, maar als je niet in iets gelooft en niet probeert, zal je nooit iets bereiken. De klasse van een topper is: nooit opgeven. Natuurlijk houdt dit risico’s in, maar voetbal is risico.”
Hoe ga je het aanpakken?
“De tijd dat een trainer alleen werkte, is voorbij. Ik wil mensen rond me verzamelen die de club kennen. Mijn hulptrainer wordt Ratko Svilar. Voetbal is niet alleen resultaten halen, maar ook structuren uitbouwen, scouting opzetten, jonge spelers opleiden die je dan aan winst kan verkopen. De laatste jaren was het op de Bosuil een komen en gaan van spelers, waardoor Antwerp geen eigen kapitaal meer had.”
Wat is de ambitie voor komend seizoen?
“Naar eerste gaan, wordt komend seizoen zeer moeilijk. Lierse, STVV en Brussels hebben geld, dat zijn de favorieten. Als wij een periodetitel pakken, is veel mogelijk.”
GEERT FOUTRé
