Wat dacht je toen je Emmy voor het eerst zag ?

“Ze heeft prachtige ogen ! Dat was dus niet zomaar een pick-up line, hé ( lacht). Ik herinner me dat ik die nacht zat thuiskwam, maar dat ik de volgende ochtend tegen mijn flatgenoten zei dat ik het meisje van mijn dromen ontmoet had. En hoe vaker ik haar daarna zag, hoe meer ik overtuigd raakte van mijn liefde voor haar.”

Kan je Emmy eens beschrijven ?

“Ze staat altijd voor mij klaar, in moeilijke momenten steunt ze mij om positief te blijven. Toen ik bijvoorbeeld vorig jaar door Emilio Ferrera naar de B-kern werd verwezen, was dat een harde slag. Als ik toen Emmy niet bij me had gehad, weet ik niet of ik hier nu nog zou zitten. Ze denkt eerst aan anderen, dan pas aan zichzelf. Daarnaast is Emmy een heel zorgzame moeder voor ons dochtertje Isabella (21 maanden oud).”

Jullie zijn al heel vroeg gaan samenwonen ?

“Ja, maar ik woonde door mijn voetbalcarrière al van mijn zeventiende alleen, dus ik was het gewoon. De meeste moeite hadden we met het koken. We aten elke dag steak met groenten, dat was het enige dat Emmy kon klaarmaken. Nadien heeft ze pasta leren maken, dus vanaf dan aten we afwisselend steak met pasta of met groenten… ( lacht).”

Je kwam drie jaar geleden naar België, een grote sprong ?

“Zeker op voetbalgebied. In het begin ook ernaast, maar zodra we de Belgische keuken leerden kennen, ging die aanpassingsperiode vlot voorbij. Het eten is hier werkelijk fantastisch ! Enkel de steaks zijn in Australië misschien ietsje beter. We weten nu ook wat we moeten kopen wanneer we naar de supermarkt gaan. Dat vormde tijdens de eerste maanden het grootste probleem : we kenden al die Belgische producten niet. Bovendien begrepen we de taal niet.”

Hoe bevalt het Belgische volk je ?

“Zeer fijne en vriendelijke mensen. ( Emmy : “Iedereen is hier ook zo relaxed.”) Behalve wat het voetbal betreft. De druk is hier een pak groter dan in Australië en er wordt veel meer professionalisme van je geëist. Zeker als je een buitenlander bent. Maar voor mijn voetbalcarrière is dat goed.”

Wat mis je het meest aan Australië ?

“Mijn familie en het barbecuen. In Australië wordt er het hele jaar door gebarbecued, op het strand of in de stadsparkjes staan overal publieke barbecuestellen. Iedereen neemt zijn eigen vlees mee en met een fijn glaasje wijn bij de hand wordt er gezellig gekeuveld.”

Heeft de komst van een dochtertje veel veranderd in je leven ?

“Emmy is thuis, op een natuurlijke wijze – zonder verdovingen of pillen – geboren. We hadden daar in Australië veel seminaries over gevolgd, we waren goed voorbereid. Ik zat mee in het water waarin Emmy beviel van Isabella. Het meest intense en mooie moment in mijn leven. Anderzijds heeft haar geboorte voor heel wat spanning in onze relatie gezorgd. Emmy moest hele dagen alleen instaan voor haar opvang en als ik thuiskwam van training, was ik te moe om mij veel bezig te houden met Isabella. We maakten er vaak ruzie over.”

Ga je soms kijken naar de theaterstukken van Emmy ?

“Zeker. Ik sta versteld van haar zangkwaliteiten. Muziek is voor ons beiden zeer belangrijk. We zijn allebei enorme fans van de Counting Crows. Die traden een tijdje geleden op in Brussel. We hadden tickets, maar het concert werd uitgesteld omdat de zanger keelpijn had. Het optreden ging later door, toen wij al in Australië zaten, ik vind het nog altijd ontzettend jammer dat we hen gemist hebben. Voorts luister ik ook graag naar Bob Dylan of 50 Cent.”

door Matthias Stockmans