Soms is in de media de grens tussen voetbal en commercie vaag, heel vaag zelfs, maar voor DavidBeckham is ze haarscherp : de vier krijtlijnen van het Bernabeustadion, niks meer, niks minder, scheiden voor Engelands bekendste voetballer het een van het ander. Tegen wat hij daar, op het veld, met zijn gouden rechterbeen laat zien, kan geen perschef of marketinggoeroe tegenop. Maar wat hij daarbuiten allemaal doet, is een ander verhaal. Zeker sinds zijn overstap van Manchester United naar Real Madrid.
Rond de 40 miljoen euro, zo wordt aangenomen, lag het transferbedrag toen hij van Engeland naar Spanje ging. Commerciële redenen waren daar genoeg voor te vinden. Real bijvoorbeeld zag in Beckhams populariteit in Azië -waar tijdens het WK 2002 bij vrouwen de rage ontstond hun schaamhaar te scheren als zijn kuif – de kans om ook daar de markt te bespelen, zoals het dat eerder met de Zuid-Amerikaanse had gedaan door Ronaldo aan te trekken.
Op 15 miljoen euro worden zijn jaarlijkse sponsorinkomsten geschat, maar veel veranderd lijkt Becks als mens nauwelijks. Ster onder de sterren als hij voetbalt met de Galácticos van Real ; een kind onder de kinderen als hij een balletje trapt met zijn eigen zoon of dochter of omringd is door andere jongeren. Vertederend, zuchten de vrouwelijke journalisten. Want hoe geforceerd de setting ook, met cameraploegen, fotografen en schrijvende media hunkerend naar een quootje, Beckham ondergaat het glimlachend, wat behalve voetballen inmiddels ook een core business van hem is geworden. “I’m one of those people who never really get nervous”, zegt hij en het is dan ook met een opvallende rust dat hij het voor een promotiegelegenheid opgetrokken podium in een Madrileens hotel opstapt en even later met twee kinderen een training simuleert.
Hij gaat met een naturel op in het spel, zoals hij dat ook op de dvd zelf doet, het jonge volkje hangend aan zijn lippen. Weten zij trouwens dat hij nooit slaatjes at voor hij in Madrid ging voetballen, maar nu de Spaanse keuken hoog heeft zitten ? Neen ? En dat hij er wel van droomde voetballer te worden, zo beroemd te zijn als hij nu is, het tot international te schoppen en voor grote ploegen te spelen ? Maar weten zij ook dat hij in het andere geval artiest zou zijn geworden omdat hij ook heel goed was in het tekenen van cartoons ?
Inmiddels is hij zelf onderwerp van menig cartoon en van een door ’s werelds filmtop geregisseerde dvd. Niemand minder dan RussellThomas is het die zich over de productie van Really bend it like Beckham heeft ontfermd. Thomas werkte eerder voor RobbieWilliams, KylieMinogue en de Red Hot Chili Peppers en bracht Hollywood style in de productie, die Beckham doet denken aan The Matrix, een van zijn favoriete films. Hij keek er vroeger zelf ook altijd graag naar, naar acties van zijn helden, zoals Bryan Robson bijvoorbeeld. Maar nu hij er zelf een is, heeft zijn beroemdheid hem daarom nog niet al zijn dromen afgepakt. Integendeel. Hoe succesvol ook, zijn tricks of the trade doorgeven aan jongeren verschaft hem, wars van alle commercie, een zichtbaar genoegen. Het genoegen buiten de lijnen te kunnen kijken naar wat ooit je eigen jongensdroom was, dat geeft voldoening. Zeker als je bij Real Madrid speelt en David Beckham heet.
