Honderd bussen en 10.000 Belgen reisden zaterdag af naar Londen voor Engeland-België in het mythische Wembley. Sport/Voetbalmagazine reisde mee voor wat een nationale feestdag op vreemde bodem werd.
Kwart voor vijf zaterdagochtend, een halve dag voor de bal in Wembley aan het rollen gaat. Er wordt verzamelen geblazen aan café De Vetten Os, vlak aan ’t Zand in Brugge. ’t Is vroeg voor de meesten, voor anderen is het al laat. Om in de juiste stemming te raken, hebben de dappersten onder de fans zich de hele nacht opgewarmd in het café. Ze hebben er zich vooral bekwaamd in de disciplines zang en drank. Omdat de bus even op zich laat wachten, proberen sommigen al een lift te scoren bij de vrachtwagens die komen aanrijden voor de vroegmarkt. “Pardon meneer, passeren jullie in Wembley?” Bij de Brugse zwaantjes wordt nagegaan of er geen escorte geregeld kan worden. Binnen trekt de deejay nog een laatste blik levensliederen open. Pas als ‘Als marktkramer ben ik geboren’ van Eddy Wally de revue gepasseerd is, is iedereen gerustgesteld. Wembley, here we come!
Let’s Go Belgium, Let’s Go!
De Brugse Duivels hebben aan alles gedacht. Er is een ontbijt met koffiekoeken en koffie (mét melk en suiker) en allerlei gekoelde dranken. Eén passagier vraagt zich misnoegd af waar het versgeperst fruitsap blijft. En de airhostessen. Op de bus zitten 43 Duivelfans, onder wie geen enkele vrouw. Veel vriendengroepjes, maar ook mensen die er via via over gehoord hadden en het eens wilden meemaken. Er is één opvallende vreemde eend in de bijt: de Antwerpenaar Tars. Hoe komt hij in dit West-Vlaamse gezelschap terecht? “Door een paar vrienden in het Brugse. Er is altijd sfeer, maar de meesten gaan ook echt voor het voetbal. Bij Antwerpse supportersclubs is dat niet altijd het geval. En bovendien: Antwerpenaren zijn veel te eigenwijs. En daar reken ik mezelf bij. En om dan op een bus te stappen met 50 mensen die evenveel lawaai maken als ik? Nee, dat houd ik niet uit.” (lacht) De reis verloopt vlot, net als de oversteek met de ferry, die al in grote mate zwart-geel-rood kleurt. Terug in de bus en op Engelse bodem wordt de Wembleykoorts opnieuw aangewakkerd. Een dvd over het EK verschijnt op het scherm, de opstelling van de Duivels op Wembley wordt afgeroepen en zelfs ‘Go West’, het lied voor het WK ’94, wordt luidop meegekeeld. Iedereen mag zich ook aan een pronostiek wagen. De meesten rekenen op veel goals en sommigen verwachten zelfs een stunt. Van de Engelsen, welteverstaan. Als de boog van Wembley in zicht komt, moet ook de Brabançonne eraan geloven. Blaadjes met daarop de versies in de drie landstalen worden uitgedeeld. De bus blijkt in alle talen even toonvast te klinken.
Het Beleg van Leicester Square
Pas van de bus en de eerste Brit wordt al voor de Belgische kar gespannen. Steward Mick, een Scouser uit Liverpool, heeft het ook niet voor John Terry. Er zijn voor minder vriendschappen gesloten. Daarna gaat het richting metro. De groep roodhemden, die de volumeknop tegen dan al helemaal heeft opengedraaid, passeert nergens onopgemerkt. Een straatmuzikant beleeft de schrik van zijn leven als een groep Duivelsupporters invalt bij zijn versie van ‘I Will Survive’. Van gay anthem tot voetballied, het is maar een kleine stap. Ook in het metrostel zelf blijft het feest verder duren. De enige die de joelende bende stil krijgt, is Daniel, een uk van een paar maanden. Als hij begint te krijsen, tappen de Duivels prompt uit een ander vaatje. Plots weerklinkt een sussende versie van ‘Slaap Kindje Slaap’. Een peperkoeken hart hebben ze, die Brugse Duivels. In het stadscentrum aangekomen gaat het richting Leicester Square, waar de meeste Belgische supportersclubs afgesproken hebben. In de krant The Guardian wordt tegenstander België die dag omschreven als het beste land dat niet op het EK aanwezig zal zijn. Voor de fans is dit dan ook meer dan zomaar een oefenmatch. Op het plein zijn enkele honderden Belgen verzameld, en vermoedelijk zitten er nog eens evenveel in alle pubs in de buurt. Onder de supporters heel wat mensen met Fellainikrullenbol en er is een drietal dat met sombrero, poncho en hangsnor rondloopt. En dan is er die volksheld van Mexico ’86: ‘El Sympático’. Als Jean-Marie Pfaff, of toch een dubbelganger, boven op de trapjes gaat staan, breekt de boel helemaal los. De agenten van de Metropolitan Police staan geamuseerd toe te kijken. Even verandert Leicester Square in een volleybalveld: bedoeling is om de bal zo hoog mogelijk naar boven te katapulteren en hem dan zo lang mogelijk in de lucht te houden. Een Israëlisch koppel vraagt ons verwonderd wat er te vieren valt. Nog niets, leggen we uit. En waarom er bij veel mensen Mexico op hun truitje staat. En of het er altijd zo aan toegaat in België. We knikken maar van ja.
De wave in Wembley
Als de supporters binnenstromen in het nieuwe Wembley, valt overal het geluid van flitsende smartphones en camera’s te horen. Het is een impressionante, sfeervolle voetbaltempel. Bovendien is er hoog bezoek vandaag. Het 60e jubileum van de Queen wordt gevierd en de hele koninklijke familie is aanwezig. Alleen de grote heldin van de Belgen, Pippa Middleton, komt niet op het grote scherm. Na het traditionele ‘God Save The Queen’ beginnen de Belgen onmiddellijk te zingen en ze zullen daar een hele tijd niet meer mee stoppen. Net als tegen Montenegro wordt de Mexican wave bovengehaald. Het kost vier pogingen, maar uiteindelijk kraken de Engelsen en rolt de wave door heel Wembley. Tussendoor regent het op het veld papieren vliegtuigjes. Alleen als de 1-0 valt, loopt de lucht er even uit. ‘You Only Sing When You’re Winning’, gaat het met een sneer naar de Engelsen. Als de Duivels in de tweede helft weer sterker worden, vindt ook het supporterslegioen zijn tweede adem. De gelijkmaker komt er niet, maar aan de vocale steun valt dat niet te horen. Zelfs de Engelse ploeg krijgt een open doekje en Rooney en co komen de Belgische aanhang even begroeten. Britse commentatoren zeggen achteraf dat net als de ploeg ook de fantastische Belgische fans gemist zullen worden in Polen en Oekraïne. Tot in Rio dan maar?
DOOR JENS D’HONDT
Voor de fans is dit meer dan zomaar een oefenmatch.
