Belofte. Cricketster. Blijvertje.

© belgaimage

Op Roland Garros ging de overwinning voor de twaalfde keer naar Rafael Nadal, bij de vrouwen verbaasde ‘Ash’ Barty.

Toen Serena Williams in 2015 de Australian Open, Roland Garros en Wimbledon won, leek ze op weg om net als Maureen Connolly (1953), Margaret Court (1970) en Steffi Graf (1988) de vier grand slams in hetzelfde jaar te winnen. Tot ze in New York op de taaie Roberta Vinci botste. Flavia Pennetta won uiteindelijk en ging met pensioen, waarna het damestennis onvoorspelbaarder dan ooit werd.

De volgende twaalf slams werden verdeeld over acht speelsters: Angelique Kerber (3), Garbiñe Muguruza (2), Serena Williams (2) Jelena Ostapenko, Sloane Stephens, Caroline Wozniacki, Simona Halep en Naomi Osaka. Na haar stunt op de US Open bevestigde de Japanse in Melbourne en werd ze de nieuwe nummer één, maar in Parijs ging ze er al vroeg uit. En het bleef verrassingen regenen. Williams verloor in de derde ronde tegen Sofia Kenin (20), de winnares van vorig jaar – Halep – werd in de kwartfinale van het veld geveegd door Amanda Anisimova (17).

De roots van Kenin en Anisimova liggen in Rusland, ze werden door hun vaders onder de zon van Florida gekneed om in de voetsporen van de zusjes Williams te treden én ze wonnen dit jaar hun eerste WTA-titels. Voor Kenin stopte het avontuur in de vierde ronde tegen de Australische Ashleigh Barty (23), het achtste reekshoofd die ook de verrassende Anisimova uit de finale hield. Een verrassing en toch weer niet. Want Ash is een specialleke. Ooit nummer 2 van de wereld en op haar vijftiende Wimbledonkampioene bij de juniores (2011), amper twee jaar erna verbaasde ze aan de zijde van haar landgenote Casey Dellacqua, met wie ze drie dubbelfinales op een grand slam speelde. En een jaar later, 17 jaar jong, ging het racket aan de haak. Ze wilde een ‘normaal’ tienerleven en droomde van een carrière in… cricket. Goede handen, vond haar cricketcoach. In haar eerste seizoen werd ze met de Western Suburbs District Cricket Club kampioen.

Achttien maanden had ze geen racket vastgepakt, tot ze enkele balletjes sloeg en de liefde herontdekte. ‘Ze speelde met veel meer plezier dan een paar jaar ervoor’, zag haar coach Craig Tyzzer. Barty 2.0 zou voortaan zelf beslissen waar en wanneer ze zou spelen. Alleen zelfcontrole en plezier, vond ze, leidt tot resultaten. Dat bleek. Eerste WTA-titel in 2017 en na een sprong van meer dan 300 plaatsen in de top 20, in 2018 met CoCo Vandeweghe haar eerste grandslamtitel (US Open) en na winst in de Miami Open in de top 10. ‘Ik denk dat ik het spel heb om iets op gravel te kunnen doen’, zei ze in de aanloop naar Roland Garros, ook al had ze er sinds 2012 slechts twee keer de eerste ronde overleefd. En ze verraste iedereen, net zoals Marketa Vondrousova (19) dat het hele toernooi had gedaan. In de finale was de Tsjechische net iets te veel onder de indruk, maar de trend zet zich verder: het damestennis is boeiender dan ooit.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content