Op zijn 32e neemt de ex-Bruggeling een nieuwe start in Eupen, na een somber jaar en een bitter avontuur in Turkije.
1. Een jaar geleden verliet je Brugge voor Kayserispor. Het werd een avontuur van korte duur. Je speelde amper veertien wedstrijden voor je in december je contract verbrak. Wat liep er niet zoals het moest?
‘Ik werkte wel alle matchen af, maar als je in zes maanden tijd vier coaches, drie voorzitters en evenveel sportief directeurs ziet passeren, dan staat je hoofd op den duur niet meer naar voetbal. Ik verdiende goed mijn boterham, mijn gezin amuseerde zich en ik was basisspeler, maar ik had geen plezier meer op het veld. Had het op sportief vlak beter gedraaid in het begin van het seizoen, dan was het misschien anders gelopen. Maar de nederlagen volgden elkaar op, de club werd zenuwachtig, sommige spelers werden niet meer betaald, die weigerden dan natuurlijk te trainen en zo belandden we in een negatieve spiraal. Daarop heb ik gevraagd om mijn contract te verbreken.’
2. Toen je in juli 2014 bij Kortrijk tekende, had je exotische bestemmingen als Roemenië of Bulgarije van de hand gewezen. Waarom heb je je vijf jaar later dan laten overtuigen om naar Turkije te gaan?
‘Wel ernstig blijven: het salaris in die landen is niet hetzelfde als in Turkije. Dat speelde natuurlijk een rol op mijn 31e. Maar ik had ook zin om op sportief vlak hetzelfde te kunnen doen als in België, in een gelijkwaardige competitie. Dus naar een club uit de middenmoot gaan, me daar een naam maken en vervolgens naar een grotere club trekken. Helaas is het niet zo gelopen.’
3. Toen je in december je contract verbrak, wist je natuurlijk niet dat je je meteen daarna zou blesseren en zes maanden zonder club zou zitten. Waarom heb je toch die club verlaten toen je je knie verdraaide?
‘Omdat ik volgens de eerste diagnose van de dokter ter plaatse maar twee of drie weken buiten strijd zou zijn. Niks verontrustends dus. Het is pas toen ik in het revalidatiecentrum in Waregem aankwam dat men mij verteld heeft dat het ernstiger was dan gedacht. Ik zou uiteindelijk zes tot acht weken out zijn. Uiteraard bekoelde dat de interesse van enkele clubs, want de timing was slecht omdat de race naar play-off 1 was ingezet. Op de laatste dag van de transferperiode tekende ik bijna voor Zulte Waregem, twee dagen later voor Utrecht. Maar om een of andere reden is dat niet doorgegaan. Het had iets te doen met makelaars…’
4. Toen je halverwege juli bij Eupen tekende, deed je dat zonder tussenkomst van een makelaar. Je was voorheen nochtans gelinkt aan Mogi Bayat. Is dat veranderd sinds je vertrek uit Brugge?
‘ Mogi werkt op zijn manier, we belden elkaar niet dagelijks. Ik heb lang met hem samengewerkt, maar mijn vertrek uit Brugge heeft ons inderdaad wat uiteengedreven. Ik wou in januari 2019 naar Fulham kunnen vertrekken, dat is niet doorgegaan en dat heeft de zaken tussen ons wat bekoeld. Toen ik zes maanden later einde contract was, zag ik geen reden meer waarom hij mijn vertrek zou onderhandelen. En deze zomer heb ik niet samengewerkt met hem omdat hij me niks gevraagd heeft en ik dat ook niet heb gedaan. Einde verhaal. Maar van spanning tussen ons is er geen sprake.’
5. Eupen is sinds het begin van de zomer een van de actiefste clubs op de transfermarkt. Wat moet de ambitie van de Panda’s zijn dit seizoen?
‘Ik ben hier om weer plezier te krijgen in het spel. Natuurlijk heeft de sportief directeur ons overtuigd om hier te tekenen door ambitieuze taal te spreken. En inderdaad, met hun transfers voor de verdediging bewijzen ze dat het geen loze woorden zijn. De ploeg is wel nog niet compleet. Offensief moet er nog wat bij. Ambities hebben betekent ook: kunnen scoren. We hopen dus dat er de komende dagen nog een goalgetter bij komt.’
