Urban trail, modderlopen, Marathon des Sables… De meesten onder u houden het bij de normale wegen, maar ook in het lopen zijn er uitdagingen. Zelfs verticale.

(URBAN) TRAIL

In Antwerpen ging er half maart ook voor het eerst eentje door: een urban trail. Een verkenningslooptocht door de stad en haar geschiedenis, dwars door monumenten, 12 km lang. Zelf houden we meer van de versie in de natuur, zoals ze er in Wallonië een pak hebben. Soms voor duo’s, of nachtelijke varianten waarbij een sterke hoofdlamp een essentieel accessoire is – in het andere geval kan de confrontatie met een oneffenheid zéér pijnlijk zijn. Opletten is wel de boodschap. Iedereen is het al weleens overkomen tijdens zo’n natuurloop: de weg kwijt! In tegenstelling tot bij stratenlopen staan er immers weinig seingevers. Pijlen, kalkaanduidingen op de grond of rood-witte lintjes zijn niet altijd overal zichtbaar of worden door flauwe grappenmakers verwijderd dan wel van richting veranderd. Hou als loper voor ogen dat grosso modo 200 meter zonder aanduidingen meestal het maximum is voor een organisator. Wie langer niks meer ziet, keert beter op zijn stappen terug. Voor trails, grotendeels off road, ben je vaak beter af met schoeisel dat een aangepaste zool (extra grip) heeft. Een kalender vindt u, onder meer, op de website van de Belgian Trailrunning Federation.

BERGLOPEN

Noem het een onderdeel van traillopen, maar dan een zeer speciaal. De VAL organiseert elk jaar mee een Belgisch kampioenschap in Malmedy, maar uiteraard zijn ze elders geografisch beter uitgerust. Davos, Zwitserland, heeft een bekende. Over het Kanaal noemen ze het fell running. De uitdaging zit in de steilheid van de klim of de afdaling. Sommige wedstrijden beklimmen één berg, zoals de beroemde Ben NevisRace, naar de top van de hoogste berg van Groot-Brittannië en terug. Bij andere wedstrijden is de uitdaging voor lopers om zo veel mogelijk toppen te ‘verzamelen’ in pakweg 24 uur. In Frankrijk hebben ze zelfs een kampioenschap Kilomètre Vertical: zo snel mogelijk, over een afstand van 5 km, 1000 meter stijgen naar de top van een berg. Een urban variant is de trappenloop in hoge buildings. De Taipei run up telt 2046 treden, de besten doen dat in 12 minuten.

STRANDLOPEN

Een aanrader, maar zeer zwaar. Vermoeiender dan een stratenloop en zeer belastend voor enkel en achillespees. Hardlopen langs de waterlijn is uiteraard veel makkelijker dan lopen in diep, mul zand. Een bekende populaire wedstrijd is de Transbaie, in de baai van de Somme bij eb. De Paris-Dakar voor lopers, zo werd de wedstrijd met enige zin voor overdrijving in 1989 gepresenteerd. Tegenwoordig maar een 15 km meer, in het begin 27!

ULTRALOPEN

Sinds Tomtesterom met Tom Waes superbekend: de Marathon des Sables, de ultraloop van zes dagen in de woestijn van Zuid-Marokko. Afstand: 254 km. Ook zeer bekend: de Spartathlon (246 km), het resultaat van een experiment in 1982 om uit te vinden of de afstand tussen Athene en Sparta binnen de 36 uur zou kunnen worden gelopen, iets wat Pheidippides als boodschapper 490 jaar voor Christus tijdens de eerste Perzische Oorlog zou hebben gedaan.

MODDERLOPEN

Eerder fun en het plezier van overleven dan wedstrijden om voor te trainen en om tijden te lopen. Parcours hebben vaak obstakels, sloten en klimonderdelen. Afstanden lopen uiteen, van relatief kort (5 km) tot halve marathons. Uiteraard krijgt de uitrusting het zwaar te verduren en draag je beter zo weinig mogelijk kleding, en vooral geen stoffen die water opzuigen… Bekend is de Nederlandse Prutmarathon, waarbij over een ronde van 1 km (senioren leggen drie rondes af) twintig sloten moeten worden genomen.

FREE RUNNING

Oftewel Parcour. Een sport met hardlopen als basis, maar ook acrobatiek. Esthetiek en show gaan hand in hand met atletische prestaties, Jackie Chan voor gevorderden. Auto’s, muren, trapleuningen, afvalbakken… alles wordt bedwongen. Voer voor YouTube!

DOOR PETER T’KINT