Meer dan hem lief was, begon BerndThijs de voorbije weken op de bank bij Trabzonspor, dat Europees werd uitgeschakeld in Champions League en Uefa-cup, maar in de Turkse competitie wel nog hoog staat.

En ?

Bernd Thijs : “Ik heb acht wedstrijden gespeeld, tot we tegen Ankaraspor 1-1 gelijkspeelden. Een slechte wedstrijd van iedereen. De hele week stond ik daarna op training in de ploeg die zou beginnen, maar uiteindelijk stond ik er daarna niet meer in. De trainer had blijkbaar iets anders uitgedokterd. Maar we verloren met 1-0, ik dacht dat ik er weer in zou komen, maar niet dus. Eén keer ben ik in het begin van het seizoen gaan vragen waarom ik naast de ploeg viel, maar toen kreeg ik zo’n belachelijke uitleg dat ik maar besloten heb dat niet meer te doen. Zaterdag ( vorige week, nvdr) heeft de trainer dan ontslag genomen. Niemand begrijpt waarom, maar de meesten denken dat hij naar Besiktas zal gaan, waar Vicente Del Bosque het moeilijk had na een heel slechte start. Aan de winterstop tweede of derde staan en opstappen, ik vind het een heel raar verhaal. Na de wedstrijd kwam hij de kleedkamer binnen en zei hij : ‘Ik heb het gevoel dat ik jullie niks meer kan bijbrengen.’ Iedereen dacht : wat zegt die nu ? ! De voorzitter en het bestuur aanvaardden het niet, maar ze konden hem blijkbaar toch niet overtuigen. Op 12 december zijn er voorzittersverkiezingen, waarschijnlijk zullen ze tot dan wachten om een nieuwe trainer aan te stellen.”

Opent het vertrek van Ziya Dogan nu perspectieven voor jou ?

“Dat weet ik niet. Spelen is altijd plezanter natuurlijk. Het is afwachten wie de nieuwe trainer gaat worden. Schäfer is al genoemd en de trainer die derde geworden is op het WK in Japan. Ik hoop in elk geval op een Europese trainer, want die Turkse trainers zijn allemaal een beetje hetzelfde. Het verschil met Europese trainers is immens.”

Hoe anders zijn ze ?

“Ze kijken hier anders tegen voetbal aan dan in de rest van Europa : goeie voetballers worden soms al na een kwartier of een halfuur gewisseld. Tactisch vind ik ze niet zo goed. Ze spelen graag met fysiek sterke, grote jongens en een goeie organisatie, waarbij ze hopen dat de technische spelers vooraan het verschil maken, meestal in een 3-5-2, soms in een 4-4-2. Maar je kan daar niet altijd op vertrouwen : als het niet lukt, heb je niks om op terug te vallen. Maar blijkbaar vinden ze dat hier niet zo belangrijk. De drie ploegen die werken met een Europese trainer – Daum, Del Bosque en Hagi – proberen meer te voetballen vanuit een systeem waar je veel meer uit kan halen in plaats van altijd te verdedigen.”

Trabzonspor werd in de Uefacup uitgeschakeld door Athletic Bilbao. Hoe hard kwam dat aan ?

“Ik heb de indruk dat ze het hier niet zo belangrijk vonden. Alleen de competitie lijkt te tellen : de supporters spreken alleen maar over kampioen spelen. Bilbao was een van de sterkste ploegen die we konden tegenkomen, maar we hebben in een kwartier tijd een 3-0-voorsprong weggegeven. Heel spijtig. Tegen Kiev gingen we er zo ook domweg uit. Dan moet je je toch vragen beginnen te stellen.”

Maar in de competitie doen jullie wel mee bovenin.

“Inderdaad, heel raar. Maar als we daar 1-0 voorkomen, winnen we meestal ; komen we achter, dan hebben we het door onze manier van spelen moeilijk om om te schakelen.”

De topper tegen Besiktas werd zo gewonnen waarna jullie die tegen Fenerbahçe verloren. Hoe groot was het contrast ?

“Zeker tegen Fenerbahçe was de sfeer enorm, want zij zijn de aartsvijand. Midden in de jaren negentig – hebben ze mij verteld – stond Trabzonspor één punt voor op Fenerbahçe om kampioen te spelen, maar Fenerbahçe kwam toen winnen. Naar het schijnt zijn sommige supporters toen zelfs doodgeschoten. Ik denk dus dat het van daar komt. Maar nu was de sfeer tijdens de wedstrijd heel goed : een uur voor de aftrap zaten de tribunes al vol zingende en springende mensen.”

door Raoul De Groote

‘Ze kijken hier anders tegen voetbal aan dan in de rest van Europa : goeie voetballers worden soms al na een kwartier gewisseld.’