Raymond Langendries geeft straks na 30 jaar voorzitterschap bij Tubeke de fakkel door. Hij was ooit ook de voorzitter van Eden Hazard.
Raymond Langendries: ‘Ik geloof dat Eden Hazard een jaar of twaalf was toen ik hem voor het eerst zag spelen. Mijn politieke activiteiten namen zo veel tijd in beslag dat ik te weinig tijd had om onze jeugdwedstrijden bij te wonen. Tot ik op een dag aangeklampt werd door enkele trainers. ‘Je moet echt eens komen kijken. Ik denk dat we in een van onze ploegen een fenomeen hebben.’ Ik ben gaan kijken en ik heb toen inderdaad een fenomeen aan het werk gezien. Eden pakte al uit met buitengewone bewegingen. De karakteristieken die hem vandaag van de rest onderscheiden, waren toen al zichtbaar. Hij kon het hele veld oversteken, alle tegenstanders dribbelen, en zijn actie afsluiten met een doelpunt of een assist. Je moest het zelf zien om het te geloven. Tubeke was in die periode een stevige tweedeklasser, maar met al die scouts die zich elke wedstrijd aan hem vergaapten, was het een kwestie van tijd voor hij zou vertrekken. Eden had zich net bij ons aangesloten, maar we waren er zeker van dat hij spoedig de club zou verlaten en dat er binnen de kortste keren over hem gesproken zou worden.
Ik ken geen mensen die meer down-to-earth zijn.’ Raymond Langendries
‘We stonden machteloos toen Rijsel is komen aankloppen – we hebben zelfs niet deelgenomen aan de onderhandelingen. Thierry Hazard heeft alles geregeld met LOSC. Veel konden we niet doen want wettelijk gezien mochten we zo’n jonge speler niet onder contract nemen. Na zijn overgang naar Rijsel hebben we een kleine opleidingsvergoeding ontvangen. Toen hij naar Chelsea is verhuisd, werd het pas echt lucratief voor ons: we hebben aan die transfer ongeveer 750.000 euro verdiend. Een tijdje geleden hoopten we dat hij naar Real Madrid zou vertrekken – daar was toch serieus sprake van. Was die transfer doorgegaan, dan hadden we de jackpot gewonnen. We zullen een mooi bedrag overhouden mocht de transfer naar Real er alsnog komen, maar het zou gevoelig lager liggen dan een jaar geleden. De opleidingsvergoeding is niet van dezelfde grootteorde van zodra de speler ouder is dan 26 jaar.
‘Drie van de vier jongens hebben bij Tubeke gevoetbald en dat schept natuurlijk een band. Vader Thierry is hier nog trainer geweest, Eden organiseert elk jaar een tornooi dat zijn naam draagt in het nationaal voetbalcentrum in Tubeke en via een aantal andere evenementen proberen we de goede verstandhouding intact te houden. Mijn zoon Vincent staat dicht bij de nationale ploeg via zijn werk bij de Franstalige openbare omroep RTBF en dat helpt wel. Maar ik sta er altijd van versteld hoe de ouders omgaan met de hele situatie. Eden is een wereldster, Thorgan zit in de kern van de nationale ploeg, zoon nummer drie is een beloftevolle speler, maar als je met papa en mama Hazard praat, lijkt het allemaal van hen af te glijden. Ik ken geen mensen die meer down-to-earth zijn dan zij. Als je dat gedrag vergelijkt met een vader van wie de zoon enkele goede wedstrijden heeft gespeeld… De Hazards beseffen dat ze een bovenmenselijk wezen op de wereld hebben gezet, maar ze blijven voor iedereen aanspreekbaar. Die bescheidenheid zit bij de familie Hazard in de genen.’
