Weinigen twijfelen aan de sportieve meerwaarde van Daniel Pudil. Uit Tsjechië sijpelen echter berichten over caféruzies en dronken rijden door.
Na de komst van de Hongaar Daniel Tözser haalt Genk met Daniel Pudil (22) opnieuw een speler binnen met Europese ervaring. De linkspoot speelde met zijn ex-club Slavia Praag afgelopen seizoen Champions League en maakte onder meer indruk met een knappe goal tegen het Spaanse Sevilla. Een verbeterde versie van Pocognoli, luidt het in Genk eensgezind, de verwachtingen zijn hoog gespannen. “Een jongen die voor ons eigenlijk onhaalbaar is”, zo omschreef technisch directeur Willy Reynders treffend het ingecalculeerde sportieve surplus van de drievoudige Tsjechische international. Ook assistent-trainer Pierre Denier lijkt uitermate blij met Pudils komst: “Het is een professionele gast, tijdens de eerste trainingen viel me vooral zijn gedrevenheid op. Aan alles zie je dat hij het absoluut wil maken in België. Daniel start binnenkort ook met taallessen, dus het taalprobleem zal gauw van de baan zijn.”
Ondanks alle euforie uit Genkse hoek vallen er ook ernstige wanklanken rond Daniel Pudil op te tekenen. Volgens de Tsjechische sportjournalist Stanislav Hrabé, hoofdredacteur van het voetbalblad Gól, draagt hij in eigen land het etiket ‘onhandelbaar’. Hrabé meent dat Pudil in Tsjechië bekendstaat om zijn agressiviteit en alcoholmisbruik. Enkele Tsjechische kranten schreven ook dat Pudil net voor het EK betrokken was bij een cafégevecht met Jirí Vágner, een speler van de Tsjechische club Bohemians 1905. Eerder verschenen al berichten in de Tsjechische pers dat Pudil in augustus vorig jaar gearresteerd werd wegens dronken rijden en acht uur in de cel moest doorbrengen. Stanislav Hrabé: “Met Pudil is er slechts één probleem: zijn hoofd, hij heeft een vedettementaliteit. Op het veld resulteert dat in gedrevenheid en zegedrang, naast het veld zorgt het voor rotzooi.” Jean-Christophe Hollants, journalist voor het Tsjechische Deník Sport en tolk voor onderstaand interview, beweert dan weer dat Hrabé op zijn beurt een stevige reputatie heeft als sensatiejournalist. “Hrabé is gefixeerd op de spelers van Slavia. Wellicht heeft hij een punt, maar hij overdrijft”, aldus Hollants. Conclusie: Daniel Pudil is alvast géén onbeschreven blad …
Inspiratiebron Koller
Je koos voor Genk hoewel er ook interesse was uit Italië:Lecce en Reggina wilden je graag inlijven. Waarom koos je uiteindelijk voor de Belgische competitie?
Daniel Pudil: “Ik heb gekozen voor een club waar ik me rustig verder zou kunnen ontplooien.
“De Serie A is mijn favoriete competitie, maar vanuit Tsjechië leek de stap me moeilijk. Het niveau in België ligt hoger dan in Tsjechië, maar de overgang is niet té bruusk. Ik wil geleidelijk verder progressie maken, ( lacht) ik hoop vooral mijn rechtse voet wat bij te schaven. Trouwens, Genk bood me een financieel erg aantrekkelijk vierjarig contract aan, terwijl Lecce en Reggina slechts wilden spreken over een contract van een jaar. Ik heb gekozen voor de club die het sterkst in me geloofde.”
Beschouw je Genk als een noodzakelijke carrière-etappe?
“Ik kies altijd in functie van mijn carrière, op mijn achttiende heb ik besloten om Sparta Praag te verlaten voor een kleinere club ( Chmel Blsany,nvdr), ik dwong zo een transfer naar Liberec af. Het ligt niet in mijn aard om vruchteloos op een kans te blijven wachten. Nu zet ik alles op Genk en later hoop ik alsnog de stap naar Italië te kunnen zetten. Critici stellen zich blijkbaar vragen bij mijn overstap van een club die Champions League speelde naar een ploeg die niet eens Europees voetbalt. Mijn antwoord op die kritiek is eenvoudig: volgend seizoen wil ik met Genk wél Europa in.”
Wat wist je van de Belgische competitie voor je bij Genk tekende?
“In februari vorig jaar debuteerde ik voor de nationale ploeg in een wedstrijd tegen België ( 2-0-winst voor Tsjechië,nvdr). Verder kende ik natuurlijk de succesverhalen van de Tsjechische spelers die bij jullie carrière maakten. De Belgische competitie heeft nog altijd heel wat aantrekkingskracht, iedereen herinnert zich het voorbeeld van Jan Koller. Koller is de beste schutter in de geschiedenis van de nationale ploeg en geniet daardoor veel aanzien. Zijn verhaal is inspirerend, want toen hij nog in Tsjechië speelde, zag niemand een groot talent in hem. Extra informatie over het niveau en de levenskwaliteit heb ik ingewonnen via mijn manager en via Adam Nemec.”
Volgens je landgenoot Roman Vonasek was Tsjechië te klein geworden voor jou. Een terechte vaststelling?
“( overtuigd) Ja. In Tsjechië blijven was voor mij geen mogelijkheid: ik speelde op huurbasis bij Slavia Praag, maar de huurtermijn was verstreken en Slavia zat financieel te krap om de koopoptie te lichten. Ik moest dus terugkeren naar mijn oorspronkelijke ploeg Slovan Liberec, duidelijk een stap terug. Trouwens, ook bij Slavia wilde ik niet blijven. Ik wil altijd verbeteren, bij Slavia leek niet iedereen die mening toegedaan. Genk bevalt me, ik werd uitstekend opgevangen en de trainingen liggen me: we werken bijna altijd met de bal, dat bevordert het voetbalplezier. Bij Slavia was het met coach Karel Jarolím vooral fysiek labeur.”
Je gaf al in enkele interviews aan dat je een sterke band hebt met je familie. Was het moeilijk om hen achter te laten?
“Mijn vriendin Veronika komt binnen enkele weken voor een lange periode over naar België, dat zal al een stuk eenvoudiger zijn. Ik kom uit een bijzonder hecht gezin, mijn vader volgt mijn carrière intensief, hij zal regelmatig mijn wedstrijden bijwonen. Mijn moeder is ziek ( ze lijdt aan suikerziekte, nvdr), maar ook zij zal me ongetwijfeld regelmatig opzoeken. Ik ben beginnen te spelen toen ik 3,5 jaar was. ( lacht) Een andere sport was geen optie. Het talent komt van moederskant: mijn oom Marek Stratil voetbalde in de Tsjechische eerste klasse en mijn grootvader Pavel Stratil was international.”
Eens zondebok
Volgens Tsjechische journalisten heb je een moeilijk karakter. Vluchtte je met je vertrek uit Tsjechië niet voor je reputatie?
( grijnst) “Op basis waarvan wordt beweerd dat ik een lastig karakter heb?”
Op basis van vechtpartijen op café en dronken rijden.
“Is het verkeerd om een glas bier te drinken als je ploeg net kampioen geworden is? Schrijf maar op: tijdens het seizoen raak ik geen alcohol aan. Ook het verhaal over die vechtpartijen is serieus opgeklopt. Ik zou gevochten hebben met Jirí Vágner? ( denkt) Ik ken hem niet eens. Luister, op de avond dat we kampioen werden met Slavia ben ik met twee ploegmaats iets geen drinken in een café dicht bij ons stadion. Het toeval wil dat de stadions van Bohemians 1905 en Slavia op een steenworp van mekaar liggen. Het café waar we binnenkwamen, bleek de stamkroeg van enkele spelers van Bohemians te zijn. Bohemians was uitgerekend die dag verzekerd van de degradatie en ik kwam binnen in een euforische roes. Tja, dan zit het er snel tegen. Er werd wat over en weer gescholden, maar ik heb niemand aangeraakt.”
Je bent erg populair in Tsjechië, vind je het moeilijk om daarmee om te gaan als jonge gast?
“Het is vooral moeilijk als je in een klein dorp komt, de mensen klampen je echt aan. In Praag kan je opgaan in de anonimiteit, daar heb je geen probleem. Het frustrerende is dat journalisten inspelen op mijn populariteit in Tsjechië, want als er iets staat over Pudil is het commercieel interessant: de mensen willen straffe verhalen lezen. Ik ken enkele Tsjechische spelers die voortdurend misstapjes begaan, maar over hen wordt geen woord gerept.”
Het verhaal dat je je hand brak tijdens een vechtpartij met Vágner en daardoor het EK 2008 miste, is dus nonsens?
“( glimlacht) Dat is een verhaal waarmee men mij wil destabiliseren, ze bestookten me geregeld met die roddel. Eens zondebok, altijd zondebok … Ik geef toe dat ik in het verleden fouten heb gemaakt, jeugdzonden. Tijdens het tumult rond de titelviering bezeerde ik mijn hand door in mijn enthousiasme tegen een podiumelement te stoten, ( nadrukkelijk) dáárdoor miste ik het EK. C’est la vie, ik hoop dat de Belgische pers me niet viseert en dat de journalisten het verleden voortaan laten rusten. Reken me liever af op mijn sportieve prestaties, daar draait het tenslotte om.”
door bert boonen
