Een voetblessure verpestte de Europese campagne van Steven Defour, maar donderdag tegen Salzburg kan de Standardkapitein de verloren tijd inhalen. ‘Natuurlijk kan hij de absolute top aan.’
Zonder aanvoerder Steven Defour, de onmisbare regelaar op het middenveld, is Standard niet dezelfde ploeg. Na de voetblessure die hij in het begin van het seizoen opliep tegen KV Mechelen, werd hij in de Champions Leagueduels node gemist. Met hem erbij hadden de Rouches misschien wel de tweede plaats kunnen pakken in hun poule en doorstoten naar de achtste finales. Maar ook in de competitie had Standard hem goed kunnen gebruiken. Al was het maar om tussen twee Europese opdrachten door het vuur weer in het team te jagen. Zonder hem was de defensie niet voldoende beschermd en miste de aanval een levensbelangrijke foerier. Maar het is niet alleen als verbindingsman tussen de verschillende compartimenten dat de aanvoerder stilaan een onmisbare pion is geworden. Ook in de kleedkamer en naast het veld speelt hij een bepalende rol. Hoewel hij nog altijd maar 21 is, was hij in de periode waarin Standard het moeilijk had duidelijk de ontbrekende schakel.
‘Axel is rustiger met Defour in zijn rug’
“Leeftijd speelt geen rol”, zegt Jean Thissen, een van de grote namen uit het vorige gouden tijdperk met drie opeenvolgende titels in 1969, 1970 en 1971. “Hij is volgens mij altijd een leiderstype geweest. Dat is iets dat je hebt of niet. Hij heeft dat eerst op het terrein getoond, via een heel specifieke speelstijl. Daar heeft hij het voorbeeld getoond. Bij Standard houdt men nu eenmaal van spelers die de mouwen opstropen. Je zult er Steven nooit op betrappen dat hij er de kantjes af loopt. Hij werkt hard en alleen al door zijn aanwezigheid gaan anderen beter spelen. Met Steven erbij kan Axel Witsel bijvoorbeeld hoger voetballen en beter infiltreren. Hij moet zich dan minder bekommeren om de defensieve taken die niet echt zijn ding zijn, zoals al gebleken is uit zijn verkeerd ingeschatte tackles.
“Toch vind ik het nog te vroeg om Defour met Wilfried Van Moer op gelijke hoogte te zetten. Volgens mij zijn Van Moer en Van Himst de twee beste voetballers uit de Belgische geschiedenis. Defour haalt voorlopig het niveau van Van Moer niet, maar hij is ook nog maar 21. Van Moer was 24 of 25 toen hij echt op topniveau zat. De werkkracht van beide spelers is misschien vergelijkbaar, maar Van Moer voegde daar nog een zeer offensieve inbreng aan toe. Vergeet ook niet dat de Belgische competitie Europees gezien eigenlijk niet veel meer voorstelt. Let op! Dat wil niet zeggen dat ik de waardering voor Defour niet deel. Integendeel. Met zijn inzet, zijn traptechniek op stilliggende ballen, zijn charisma en zijn beslissingen op het juiste moment kan hij uitgroeien tot een uitzonderlijke speler. Wel moet hij volgens mij nog iets hoger durven spelen en meer infiltreren.”
‘Hij heeft de cultuur van de club begrepen’
“Hij is uiteraard belangrijk in de kleedkamer. Bij zijn komst kreeg hij meteen af te rekenen met sterke persoonlijkheden zoals Sérgio Conceição, Oguchi Onyewu, Igor de Camargo en ikzelf”, zegt Milan Jovanovic. “Het was een gedurfde beslissing om de aanvoerdersband aan zo’n jonge speler te geven, maar eigenlijk hadden we al snel door dat Michel Preud’homme een goede keuze gemaakt had. Op die manier gaf hij aan dat er op Sclessin een nieuw tijdperk was aangebroken, waarin de jeugd het voortouw zou nemen. Steven heeft het vertrouwen dat hij kreeg nooit beschaamd. Integendeel, hij heeft er nieuwe krachten uit geput en het heeft zijn ontwikkeling versneld. Bij Genk had hij nooit zo jong zo veel verantwoordelijkheid gekregen. Hij heeft ook dadelijk begrepen hoe de cultuur op Sclessin in elkaar zit. Op het veld laat hij nooit los en hij is altijd de eerste om andere spelers bij te springen. Naast het veld toont hij zich een geschikte kerel, die met iedereen goed overeenkomt. Hij is ook polyglot. Onderschat dat niet. Daardoor is hij een ideale verbindingsman tussen de Franstali- gen en zij die Nederlands of Engels spreken.
“Natuurlijk zal hij, als hij nog wat ouder wordt, de absolute top aankunnen. Het is niet voor niets dat zijn naam al werd genoemd bij Real Madrid en Manchester United. Zinédine Zidane is hem zijn Gouden Schoen komen overhandigen en Alex Ferguson stuurt zeker niet naar elke geblesseerde speler in Europa een bemoedigend woordje … Het is duidelijk dat de topclubs hem in de gaten houden. Steven verdient dat ook, want niemand kan naast zijn kwaliteiten kijken. Als aanvoerder slaagt hij erin om iedereen op dezelfde lijn te krijgen, zonder daarvoor te moeten roepen. Ik babbel ook graag met hem over allerlei onderwerpen. Dat is altijd verrijkend.
“Tijdens zijn blessure heeft hij keihard gewerkt om terug te komen. Vergeet niet dat de pers het op een gegeven ogenblik had over het mogelijke einde van zijn carrière. Ik heb gezien hoe hard hij gewerkt heeft om er in januari opnieuw te staan en dat was indrukwekkend. Hij is op en top prof. Natuurlijk is zijn terugkeer enorm belangrijk voor Standard, maar anderzijds mag een topclub niet staan of vallen met één man. Die verantwoordelijkheid kan niemand alleen dragen. Daarom moeten wij hem ook steunen. Hij verdient van ons allemaal het grootste respect.”
‘Met hem kun je naar de oorlog’
Manu Ferrera was in zijn periode als assistent-coach van Standard vooral onder de indruk van de uitzonderlijke maturiteit die Defour ondanks zijn jonge leeftijd uitstraalde. “Als je ziet dat Steven op het veld zo vaak de juiste beslissingen neemt, hoeft het ook niet te verwonderen dat hij dat ernaast ook kan. Na zijn transfer kreeg hij veel verwensingen en zelfs bedreigingen. Om op die leeftijd in dergelijke hitsige omstandigheden kalm te blijven, moet je een grote meneer zijn. Met Steven kun je naar de oorlog. Bij zijn eerste terugkeer naar Genk bleef hij zich ondanks de striemende fluitconcerten heel kalm van zijn taak kwijten. Het was toen duidelijk dat hij echt een leidersrol op zich kon nemen. Vergeet niet dat hij als een messias naar Standard was gehaald, maar dat hij geen vaste basisplaats had toen Preud’homme overnam van Jan Boskamp. Ook daar is hij niet onder bezweken.
“Het laatste examen waarin hij nog moet slagen is de nationale ploeg. Bij de Rode Duivels kan hij echt de doorbraak naar de Europese top forceren. Volgens mij dankt Jovanovic zijn transfer naar Liverpool vooral aan zijn prestaties met de Servische nationale ploeg, waarbij hij een forse bijdrage leverde voor de kwalificatie voor het WK. Ook Defour zal de grote clubs moeten overtuigen via prestaties met de Rode Duivels. En dat kan volgens mij enkel als hij centraal zijn plaats opeist, want als hij op de flank moet spelen, verliest hij toch een stuk van zijn mogelijkheden.”
‘Hij is de meest onmisbare’
Voor de fans kan Defour niets fout doen. Bij zijn terugkeer kreeg hij dan ook een van de indrukwekkendste ovaties uit de clubgeschiedenis. Jérôme van supportersclub PHK getuigt: “Hij is een eenvoudige jongen die dicht bij de fans staat en weet dat velen van hen hard moeten werken om de eindjes aan elkaar te knopen. Hij is de waardige erfgenaam van de spelers die er hier vroeger in geslaagd zijn om van Sclessin voor de tegenstanders een hel te maken. Om de legende van een kolkend Sclessin in ere te houden, zijn er spelers als Steven nodig. Hij vuurt iedereen aan. Bovendien is hij altijd bereid om met de fans te praten. De manier waarop hij zich met zijn club vereenzelvigt, is redelijk uniek in de Belgische eerste klasse.”
Alain Dassy, de voorzitter van de Reds Champions sluit zich daarbij aan. “Voor onze leden is hij niet de mooiste, de slim- ste of de sterkste, maar wel de meest onmisbare speler van de club. Witsel is sinds zijn terugkeer beter gaan spelen en Wilfried Dalmat, die een beetje op de sukkel was, heeft zijn sprintbenen teruggevonden omdat niemand hem even precies in de diepte kan aanspelen als de aanvoerder. Veel van onze leden menen dat naast het vertrek van Onyewu ook de blessure van Steven aan de basis ligt van de problemen van Standard. Defour is echt de ontbrekende schakel. Volgens ons heeft hij zelfs nog pijn aan zijn voet, maar verbijt hij die omdat hij zo hard zijn best wil doen voor Standard. Natuurlijk is de achterstand van de Rouches nu te groot geworden om nog van de titel te dromen, maar de derde plaats, die recht geeft op een ticket voor de Europa League moet, met Steven erbij, nog haalbaar zijn.”
‘Een Belg in de echte zin van het woord’
Volgens Sacha Daout, de nieuwe directeur communicatie bij Standard, heeft Defour zijn immense populariteit voor een groot stuk te danken aan zijn beschikbaarheid voor de media en het feit dat hij de twee taalgemeenschappen van het land verbindt. “Veel politici kunnen een voorbeeld aan hem nemen. Hij is een Belg in de echte zin van het woord, die zich als Nederlandstalige niet te beroerd voelt om de culturele rijkdom van Wallonië te leren kennen.”
Commercieel directeur Frédéric Leidgens zit op dezelfde golflengte. “Ik vraag hem soms om mee te gaan naar gesprekken met sponsors. Dat is niet zo gebruikelijk voor een speler, maar Steven is oprecht in alles geïnteresseerd. Hij voelt zich bij iedereen op zijn gemak en hij is een schitterende ambassadeur voor de club. Als hij in de buurt is, heeft iedereen een glimlach om de lippen.”
door pierre bilic – beelden: reporters
“Ik heb gezien hoe hard hij gewerkt heeft om er opnieuw te staan en
dat was indrukwekkend.
Milan Jovanovic”
“Hij moet nog
iets hoger leren spelen en wat meer infiltreren.
Jean Thissen”
