Wat Nicolas Frutos nu al heeft betekend voor Anderlecht, is een mooie revanche voor Paul Courant, de makelaar die zijn ex-club vorige zomer op het spoor van de Argentijnse aanvaller zette. Toen hij in de jaren negentig zelf vijf jaar in het Vanden Stockstadion werkte als technisch adviseur, blies de club een mogelijke spon-sordeal met Nike op en daarmee ook de Zuid-Amerikaanse pistes waar Courant toen al hard in geloofde.

” Herman Van Holsbeeck heeft voor een kentering gezorgd op Anderlecht”, zegt Courant. “Ik heb hem ervan kunnen overtuigen om de Argentijnse markt op te gaan. Je ziet er ook slechte wedstrijden, maar altijd goede spelers. Het probleem echter is dat Belgische clubs er geen vlucht van twaalf uur voor over hebben om zich ter plekke van de kwaliteit te gaan vergewissen. Anderlecht heeft dat wel gedaan, en wat belangrijk is : met mensen die de beslissingen kunnen nemen, waardoor je snel kan handelen. Zo kan je als Belgische club nog een zaak doen ginder. Dat ze Nicolas in oktober al onder contract namen, al mocht hij pas vanaf januari spelen, was ook een doorbraak in het oude Belgische denken : je betaalt iets meer, maar dat halen ze er nu al dubbel en dik uit. Als Anderlecht, Club Brugge, Standard en zelfs Genk op financieel vlak wat creatiever durven zijn, zouden zij dezelfde rol kunnen spelen als bijvoorbeeld PSV met al zijn Brazilianen. Dan kunnen ook onze clubs potentiële toppers naar grote buitenlandse competities versassen. Kijk maar eens hoeveel Zuid-Amerikanen er in Italië, Duitsland en ook bij Lyon spelen. Ik vind niks uit, hoor : het is gewoon de realiteit.”

Frutos doet Courant wat denken aan René Eijkelkamp, die hij destijds naar KV Mechelen haalde. “Hoe hard hebben ze toen niet met mij gelachen, maar René heeft Mechelen veel diensten bewezen en nadien nog een mooie carrière gemaakt. Nicolas is geen wereldspeler, maar hij was wel topschutter in een competitie die zoveel beter is dan de Belgische. Bovendien is een Argentijn, meer dan een Braziliaan, een winner, een fighter. En onderschat zijn techniek toch maar niet : Argentijnse middelmaat is nog altijd beter dan wat je hier ziet. Nicolas is ook iemand zonder capsones, iemand die, zoals Eijkelkamp, helemaal in dienst van het elftal kan spelen. Nee, ik denk dat Anderlecht het nu wel begrepen heeft : als je een Argentijn koopt, koop je meer dan een goede voetballer. Je koopt ook een commerciële waarde.”

JH