Jullie kennen elkaar nog niet zo lang ?

“Nee, we vormen pas sinds een goed jaar een koppel. Vroeger gingen we samen weg als vrienden. Maar nadat er bij beiden een einde kwam aan een vorige relatie, raakten we wat nauwer bevriend. Het is eigenlijk allemaal begonnen via een bezoek bij Annelies thuis toen ze ziek was. Mijn bemoedigende woorden hebben blijkbaar de vlam doen overslaan ( grijnst).”

Toch wonen jullie al samen ?

“Jawel, sinds begin februari. Het gaat snel, hé. Annelies woonde hier al, ik nog thuis. Ik heb het voorstel gedaan om in te trekken. Een verstandige beslissing, want zo leren we elkaar toch het best kennen. Ondertussen kochten we ook een stukje bouwgrond. Hier niet ver van, in Egem, in een nieuwe verkaveling. De komende maanden gaan we nog wat sparen, om dan vanaf volgend jaar ons eigen huisje te zetten. De gesprekken met de architect zijn volop aan de gang.”

Je bent sterk verknocht aan Tielt ?

“Eigenlijk wel. Ik vind het hier niet alleen een prachtige streek, ik ben ook iemand die nood heeft aan zijn familie en vrienden. Tielt is geen grote stad, nog vrij landelijk. Je zit snel in de natuur, kan hier echt gemakkelijk tot rust komen. Dat heb ik ook echt nodig. In een grootstad leven, zou niets voor mij zijn.”

Je bolde tot vorig seizoen enorm veel kilometers met het traject Tielt-Westerlo. Hoe belangrijk is een wagen ?

“Ik ben wel een beetje een autofreak. Jaarlijks reed ik er toch vele duizenden kilometers mee. Dan moet je over een goed en stevig model beschikken. Nu rijd ik met een BMW 320 diesel. Maar die gaat binnenkort weg, want ik krijg een leasingwagen van de club. Waarschijnlijk eentje met een minder krachtige motor, maar dat geeft niet. Zo kan ik misschien de snelheidsboetes gemakkelijker ontlopen ( grijnst).”

Ben je een uitgaanstype ?

“Vroeger wel, maar de laatste tijd verminderde dat sterk. Ik kan er enorm van genieten om eens thuis te zijn. Afgelopen jaar gingen we misschien maximaal vijf keer weg. Soms gaan we eens uit eten, of spreken we met vrienden af om een terrasje te doen.”

Wat onthoud je van de Kempense mentaliteit ?

“Ik heb er, na zes jaar, alleen maar prachtige herinneringen aan overgehouden. De mensen daar zijn heel open en spontaan, altijd bereid om te helpen. De grootste aanpassing vormde de taal. In Gent zal ik wel weer mijn West-Vlaamse dialect kunnen bovenhalen. Gelukkig maar, want ik diende vaak zaken drie tot vier keer te herhalen vooraleer ze me echt begrepen.”

Ben jij een tv-kijker ?

“Jammer genoeg wel, een beetje te veel zelfs. Ik kijk naar van alles en nog wat. Niet zozeer voetbal, maar de gewone programma’s. Expeditie Robinson vond ik wel tof, ook al zou het niets voor mij zijn. Voor de gezondheid alleszins niet bevorderlijk, want je stelt je lichaam te fel op de proef. Bovendien zou ik het psychisch niet aankunnen. Friends volg ik ook. Sinds kort ben ik bovendien verplicht om Mooi en Meedogenloos en Wittekerke te bekijken. Ik ben een ongelofelijke zapper.”

Vroeger bezocht je wel eens Torhout-Werchter ?

“Inderdaad. Samen met de vrienden, een tentje, bier, er vier dagen op uittrekken : de ideale uitlaatklep na een lang en slopend voetbalseizoen. Zalige tijden beleefd, die vriendschappelijke sfeer, goede muziek, maar ook weinig geslapen. Ik herinner me dat ik eens doodmoe thuiskwam en nadien zeventien uur lang onafgebroken sliep.”

door Frédéric Vanheule

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content