In deze periode van eindejaarslijstjes gingen wij op zoek naar de opvallendste sportmomenten en personen van 2020.
de pandoering bayern-barcelona
Wat hebben Ajax-Feyenoord (1983), Anderlecht-Waregem (1984) en Bayern-Barcelona (2020) met elkaar gemeen? Antwoord: ze eindigden allemaal op 8-2. Acht-twee! Wie ‘uitslag 8-2’ intikt op Google, wordt zelfs niet naar voetbal doorverwezen maar naar de uitslagen van de Nationale Loterij. En het ging dit keer niet om een gewone competitiewedstrijd maar om een kwartfinale in de Champions League. Voor het eerst scoorde een ploeg acht keer in een wedstrijd na de groepsfase. Alleen in de oude Europacup 1 maakte Real Madrid er eens acht in een kwartfinale tegen Sevilla. Dat gebeurde in 1958. Het feit dat deze kwartfinale in één wedstrijd werd afgewerkt (in Lissabon, vanwege de coronacrisis) maakt het in zekere zin nog specialer.
de pestkop DIEGO COSTA
Beeld u het toonbeeld in van fair play, een welopgevoede en goed gemanierde speler, geen gemene streken op het veld, geen wapperende ellebogen of achterbaks natrappen, zelden een gele en nooit een rode kaart, beschaafd tegenover scheidsrechters en welwillend jegens journalisten. Neem daar het exacte tegendeel van. Ziedaar Diego Costa. Zijn meest verafschuwde daad stelde de Braziliaanse Spanjaard in maart, toen rond het uitbreken van de coronacrisis de laatste Europese wedstrijden werden afgewerkt (vele al zonder publiek). Na Liverpool-Atlético (door de Madrilenen gewonnen in de verlengingen) verliet Costa het stadion. Toen hij rakelings een rij journalisten passeerde, hoestte hij opzichtig in hun richting, waarna hij grijnzend doorliep. Een behoorlijk misplaatste grap. De Britse media noemden Costa ‘ absolute lunatic‘, zo gestoord als wat.
HET INCIDENT PSG-BASAKSEHIR
‘ Why do you say negro? Hey! Why do you say negro?’ Pierre Webo, assistent-coach van Basaksehir, gaat verhaal halen nadat de vierde ref, een Roemeen, hem een paar keer negru heeft genoemd. Het beeld deed denken aan Muhammad Ali die Ernie Terrell in 1967 minutenlang door de ring slaat omdat die hem met zijn oude ‘slavennaam’ Cassius Clay blijft aanspreken. ‘ What’s my name?’, blijft Ali roepen. ‘ What’s my name?’ Het zijn beide uitingen van verzet tegen een vernederende raciale bejegening die geen plaats meer heeft in onze maatschappij. Tegelijk kwam uit het incident iets heel moois voort: de spelers van Basaksehir verlieten het veld en tegenstander PSG toonde zich onder impuls van Kylian Mbappé en Neymar solidair. Match afgelopen. Iedereen lekker naar binnen. Champions League? Miljoenen tv-kijkers? Miljoenen euro’s? Tabee! Nooit eerder werd in het voetbal zo’n krachtig signaal tegen racisme gegeven. In 2021 mag het incident een precedent worden, al zou dat beter niet hoeven.
DE VROUWELIJKE REF STéPHANIE FRAPPART
Het bleef wat op de achtergrond, maar 2020 is ook wel een beetje het jaar van de vrouw. De Verenigde Staten krijgen met Kamala Harris voor het eerst een vrouwelijke vicepresident en in eigen land telt de kersverse regering van premier Alexander De Croo evenveel vrouwen als mannen – een primeur. Ook in een van de laatste mannenbastions werd op de valreep van 2020 nog een glazen plafond stukgeslagen: op 2 december werd de Française Stéphanie Frappart de eerste vrouwelijke scheidsrechter die een wedstrijd floot in de Champions League (bij de mannen welteverstaan). Ze leidde Juventus-Dynamo Kiev op een vlekkeloze manier in goede banen.
DE THUISWERKER Ole Gunnar Solskjær
Verse koffie, in pyjama aan de laptop of een zoommeeting in korte broek, maar ook telefoons aannemen tussen jengelende kinderen en het gemis van de collega’s en de gesprekken aan de koffieautomaat: 2020 was het jaar van het telewerk. Tijdens de eerste, strenge lockdown kwamen ook sommige topsporters hun kot niet uit. Armand Duplantis deed aan polsstokspringen in zijn tuin en een dappere Fransman liep zelf een marathon op zijn balkon, 5000 keer heen en weer. Onlangs diende Ole Gunnar Solskjær, coach van Manchester United, een aanvraag in om in zijn hof een minivoetbalveld aan te leggen. Het kunstgrasveld zou groot genoeg zijn om vijf tegen vijf te spelen. Misschien denkt de Noor eraan om in geval van nood bij hem thuis trainingen te geven. Je weet maar nooit, met die Britse coronamutatie.
