Op bezoek bij Everton, tegenstander van Standard in de UEFA Cup en de nieuwe club van Marouane Fellaini. ‘Deze club heeft dringend geld nodig.’

Morgen/donderdag is het de big day voor Marouane Fellaini. Dan zal hij ‘eindelijk’ kennis kunnen maken met Everton, met de ziel van zijn nieuwe club, met het stadion uit een ander tijdperk in een sombere wijk, met de rijke geschiedenis van de club en met de enorme verwachtingen van de fans, die sinds de aankondiging van de transfer slechts één vraag op de lippen hebben: ” Who is Fellaini?” In Goodison Park herinnert men zich vaag dat hij een van de spelers was die de aartsvijand Liverpool in de derde voorronde van de Champions League het vuur aan de schenen wist te leggen. Voor het overige blijft hij een nobele onbekende, want in dit land volstaat het niet te hebben meegewerkt aan het veroveren van de landstitel van Standard en deel uit te maken van de A-kern van de Rode Duivels om meteen een supervedette te zijn. Dat beoordelen ze hier liever zelf.

Aan de club ligt het niet. In afwachting dat Fellaini zijn tenten opslaat aan de oevers van de Mersey maakt manager David Moyes de fans razend benieuwd door voortdurend in de Engelse tabloids de lof te zingen van de duurste aankoop ooit: “Een van de grootste jonge talenten van heel Europa. We moesten snel handelen, want diverse andere grote clubs stonden op het punt hem in te lijven.”

Deadline

Wat mag Fellaini verwachten? En wat voor ploeg ontmoet Standard als het straks Everton bekampt in de UEFA Cup?

In het stadscentrum van Liverpool, dat dit jaar Europese culturele hoofdstad is, ziet het er allemaal vrij gezellig uit. De wijk met de museums doet wat denken aan de Luikse Place Saint-Lambert met diverse oude gebouwen in perfecte staat. Minder dan 10 kilometer verder is het echter heel wat minder pittoresk. De buurt van het stadion van Everton lijkt veel meer op Sclessin, Tilleur en Saint-Nicolas. Er zijn tal van kleine winkeltjes, die weinig of niets voorstellen, slecht onderhouden huizen, verlaten industriële gebouwen, mensen met sombere gezichten … Ook het stadion ziet er niet echt fantastisch uit. Dat het van 1892 dateert, is duidelijk te merken. De opeenvolgende vernieuwingen blijken telkens vooral een pleister op een houten been.

In de krantenkiosken gaan de schreeuwende titels over Everton, niet over Liverpool. De Daily Mirror kopt ‘ Moyes on his £15M man‘ en op de voorpagina van de Liverpool Daily Post prijkt de foto van Fellaini met daarbij de titel ” Why he’s worth £15M?” Telkens legt Moyes op de binnenbladzijden uit hoe belangrijk hij de komst van de Belg van Marokkaanse afkomst vindt. De wedstrijden tegen Liverpool en de progressiemarge van de prille twintiger gaven de doorslag. Volgens de journalist die Everton van nabij volgt, handelde Moyes met de transfer ook gedeeltelijk uit eigenbelang. “Everton heeft geen lessen getrokken uit het verleden en moet nog altijd tegen de deadline van de transferperiode proberen een grote versterking binnen te halen. Met zijn lengte moet Fellaini in staat zijn voor de nodige présence te zorgen op het middenveld. Er wordt ook gehoopt dat zijn offensieve kwaliteiten de taak van de spitsen vergemakkelijken.”

As op het veld

We krijgen een geleid bezoek aan de club van een levende legende: de twaalfvoudige Schotse international Graeme Sharp, die tussen 1980 en 1991 in 426 wedstrijden voor Everton 159 keer scoorde. Daarmee is hij de naoorlogse topschutter van de club. Hij veroverde met de club twee landstitels en won één keer de Cup Final en de enige Europese trofee in de prijzenkast: de Europese beker voor bekerwinnaars in 1985. Sharp is nu verantwoordelijk voor de vele acties die de club opzet om goede doelen te ondersteunen. “Wij krijgen daarvoor gemiddeld 400 tot 500 aanvragen per week. Onze voorkeur gaat altijd uit naar acties die steun bieden aan kansarme kinderen.”

De rondleiding begint met een bezoek aan de fanshop. Van het shirtje van Fellaini zijn er al een dertigtal verkocht. Vooral de truitjes van de Nigeriaanse spits Yakubu en de Australische middenvelder Tim Cahill zijn populair. Wat in het stadion onmiddellijk opvalt, is dat een kerk twee tribunes met elkaar verbindt. “Het is het enige stadion ter wereld waarin zich een kerk bevindt”, zegt Sharp. “Er is geen rechtstreeks verband met het voetbal, maar diehard fans die in de loop der jaren vroegen om hun as over het veld uit te strooien, kregen hier wel een gedenkplaat. Op de duur waren het er zodanig veel dat de grasmat daaronder leed. Vandaar dat een drietal jaar geleden werd besloten om de as uit te strooien in het kleine tuintje van de kerk.”

In de kleedkamers van Everton zien we dat de materiaalmeester, die al sinds de jaren 70 aan de slag is, volop bezig is met de bestelling van een dertigtal exemplaren van de bal die tegen Standard zal worden gebruikt. Het veld betreden we na een wandeling door een lange gang met blauw-witte wanden. Voor ze het veld betreden, kloppen de thuisspelers traditioneel even op een gedenkteken waarop de tekst Everton FC, Goodison Park staat. Overigens is overal in het stadion het logo van de club en de Latijnse leuze Nil satis nisi optimum te lezen, wat zoveel betekent als: alleen het beste is goed genoeg.

De 40.000 zitjes in het stadion zijn voor elke thuiswedstrijd uitverkocht. Een volwassene betaalt voor een jaarabonnement tussen 618 en 740 euro, maar er is voor alle beschikbare abonnementen een eindeloos lange wachtlijst. Voor de match tegen Standard kosten de tickets voor een volwassene rond de 25 euro. “Die avond verwacht ik geen vol stadion”, zegt Sharp. Eén tribune achter de goal is duidelijk van recentere datum dan de andere, maar de tribune waar de fans van Standard zullen moeten plaatsnemen, is heel verouderd, met oncomfortabele houten zitjes en veel palen die het zicht belemmeren. Sharp geeft toe dat het niet echt aantrekkelijk is om daar de match te volgen. Vervolgens toont hij ons de loges met in een grote gang een ploegfoto van elk seizoen sinds het begin van de vorige eeuw. Naast Sharp en Gary Lineker hebben nog heel wat andere grote namen voor de Blues gespeeld: Alan Ball, Peter Reid, Howard Kendall, Neville Southall, Daniel Amokachi, Tomasz Radzinski, Wayne Rooney, Slaven Bilic, …

Dichter bij de top

Terwijl Sharp nog uitleg geeft over een vergadering die de aandeelhouders organiseren over tegenstrijdige geruchten rond de bouw van een nieuw stadion, zoekt hij een plaatsje om op nog een aantal vragen te antwoorden.

Laten we beginnen met de transfer van Marouane Fellaini …

Graeme Sharp: “Niemand had dat verwacht. Ook het enorme bedrag deed veel fans de wenkbrauwen fronsen. Maar David Moyes hield hem al in het oog sinds hij in de eerste klasse debuteerde. Deze zomer dacht hij dat Fellaini een speler geworden was die voor onze club niet langer haalbaar was. Hij richtte zijn pijlen dan ook op João Moutinho van Sporting Lissabon en Stéphane M’Bia van Rennes. Maar omdat hij geen van beiden kon krijgen, deed hij toch nog een ultieme poging om Fellaini binnen te halen. Omdat hij perfect beantwoordt aan het profiel dat de manager nodig heeft: jong, talentvol, efficiënt en bereid om voor een lange periode te tekenen. Sinds Moyes hier aan de slag is, heeft hij geleidelijk de meeste dertigers uit de kern verwijderd, omdat hij veel meer gelooft in jonge talenten. Na de duels van Standard tegen Liverpool vernam hij dat Tottenham, Chelsea en Manchester United belangstelling hadden. Moyes vergelijkt Fellaini met Patrick Vieira, die even groot is en evenveel weegt. Lengte is in het huidige team een probleem, want drie van de onbetwiste titularissen op het middenveld – Tim Cahill, Steven Pienaar en Mikel Arteta – zijn kleiner dan 1,80 m. Mede daarom verloren we onlangs thuis van Portsmouth met 0-3. Na die nederlaag was Moyes er meer dan ooit van overtuigd dat hij snel moest handelen.”

Het gerucht gaat dat Fellaini de best betaalde speler van Everton wordt …

“We geven nooit informatie over de lonen van de spelers. Maar samen met Yakubu, Arteta en Andy van der Meyde zal hij tot de top behoren.”

Is het hier bekend dat hij met Standard en de Rode Duivels veel kaarten pakte?

“Uiteraard. We kennen al zijn statistieken. Maar he’s a young boy. Hij speelt met veel passie en dat is mooi, maar we hopen dat hij snel zal inzien dat we hem niet gehaald hebben om de ene schorsing na de andere op te lopen.”

De start van de competitie was met 3 op 9 en 7 tegengoals in drie matchen niet zo goed …

“Voor de coach was dat gezien de kern waarover hij beschikte geen verrassing. Tegen Portsmouth traden we aan met vijf jongens uit de B-ploeg die niet eens achttien zijn. Versterking was dringend nodig.”

Hoe verklaart u de populariteit van David Moyes?

“Omdat hij heel mooi werk heeft gedaan. Toen hij bij de club kwam, vocht Everton vaak tegen de degradatie. Nu mikken we elk seizoen op een plaatsje achter de grote vier. Moyes bracht ons dichter bij de top, omdat hij gelooft in hard werken. Spelers die zich altijd 200 procent geven, zullen nooit problemen hebben. Ondertussen is hij vergroeid met Everton, want na Alex Ferguson en Arsène Wenger is hij van alle managers in de Premier League diegene die het langst in dienst is bij zijn club.”

Enkele uren voor Fellaini haalde de club ook Louis Saha binnen. Spreekt die als bekende spits de fans niet meer aan dan de onbekende verdedigende middenvelder die Fellaini is?

“Dat denk ik niet. Eigenlijk is dat voor onze fans bijzaak. Zij kijken vooral naar wie op het veld van de eerste tot de laatste minuut zijn truitje nat maakt. En naar wie de clubwaarden verdedigt. Zo vonden ze Wayne Rooney, van wie iedereen op zijn zestiende wist dat hij zou uitgroeien tot een van de beste Engelse spelers ooit, altijd een held. Dat hij voor het fabelachtige aanbod van Manchester United bezweek, was in se niet erg. Maar dat hij hen daarna kwam jennen door het logo van zijn nieuwe club aan zijn hart te drukken, kon er bij hen niet in. Sindsdien is hij hun grootste vijand.”

Aan wat ontbreekt het Everton nog om een plaatsje in de top vier te veroveren?

“Aan veel geld. Zolang we hier geen Roman Abramovich hebben, zal het niet lukken. Dat rijke investeerders uit Abu Dhabi nu Manchester City hebben overgenomen, doet ons sidderen en beven. Zelfs Liverpool begint nu voor zijn plaats bij de grote vier te vrezen. Onze voorzitter, Bill Kenwright, een impresario uit het theatermilieu, heeft dat ook begrepen en is bereid een stap terug te zetten als een grote financiële investeerder zich zou aandienen. Ondertussen krijgt hij kritiek van de fans omdat hij een stadion buiten de stad wil bouwen. Nochtans is dat de enige mogelijkheid om vooruitgang te boeken. Manchester United kan twee keer zoveel fans ontvangen als wij. Dat scheelt, net als het feit dat wij in tegenstelling tot andere clubs met multifunctionele stadions geen inkomsten kunnen halen door het organiseren van evenementen in Goodison Park. Als de club nog vooruitgang wil boeken, moeten we zo snel mogelijk verhuizen. Een tiende titel is nog niet voor morgen. Ik weet zelfs niet of we ooit nog kampioen worden. Zelfs Liverpool strijdt nu in de schaduw van Manchester United en Chelsea. Realistisch gezien moet ons doel elk jaar het veroveren van een Europees ticket zijn.”

Klopt het dat ook Sylvester Stallone en Paul McCartney fan van Everton zijn?

“(lacht). Ik heb dat ook gehoord. Maar Sylvester Stallone is hier één keer geweest om een film te promoten en Paul McCartney is hier om de hoek geboren, maar hem heb ik nog nooit in Goodison Park gezien.” S

door pierre danvoye- beelden: reporters

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content