De Limburgers verslaan kampioen Oostende.

Bree lijkt er wel een patent op te hebben: met een nagenoeg volledig nieuwe kern meteen weer meedraaien in de top van het klassement. De Limburgse club haalde de voorbije jaren nochtans bijna even vaak het nieuws met financiële en licentieproblemen als met sportieve successen. Elke zomer opnieuw is het een komen en gaan van spelers. Maar ondanks het beperkte transferbudget slaagt Bree er toch elk seizoen opnieuw in om de gevestigde waarden (Oostende, Charleroi) het vuur aan de schenen te leggen. Getuige de titel in 2005 en vorig seizoen nog de felbevochten finale van de play-offs tegen de uiteindelijke kampioen Telindus Oostende.

Het voorbije weekend werd een heruitgave gespeeld: Bree klopte de kustploeg met 93-82. Bovendien werd met United Telecom net een nieuwe hoofdsponsor aangetrokken. De hemel klaart weer helemaal op boven Limburg. Zo merkt ook Gerrit Major (27), een van de nieuwkomers afgelopen zomer. Hij speelde tegen zijn ex-club Oostende een verdienstelijke maar weinig opvallende partij. “De déclic kwam er net voor Nieuwjaar, toen we de topper tegen Luik met 30 punten verschil wonnen”, haalt de Belgische spelverdeler aan. “Sindsdien kroop er een bepaalde beleving in ons spel en werden we week na week beter. We moeten het bestuur feliciteren met zijn rekruteringstalent, elk jaar opnieuw vinden ze de juiste spelers.”

De namen van de Amerikaanse versterkingen D’Or Fischer en Doron Perkins (beiden met de nieuwe coach Don Beck meegekomen uit de Duitse competitie) worden het vaakst geciteerd bij de uitblinkers. Maar het is vooral opvallend hoe kolos Odell Hodge op zijn 35ste zijn tweede jeugd beleeft. Gerrit Major kijkt niet graag naar namen, hij wil – zoals het een voorbeeldige teamspeler betaamt – het collectief in de verf zetten. “Dankzij ons groepsgevoel kunnen we nu goede resultaten neerzetten. Don Beck is een coach van weinig woorden, maar zegt altijd rake dingen.” En wat is de rol van Major in dit geheel? “Ik moet de ploeg gretigheid en dynamiek bijbrengen”, zegt de Belgian Lion daarover. “Na een korte aanpassingsperiode vind ik nu mijn goede vorm. Het is niet evident om je als Belg staande te houden in een competitie die steeds Amerikaanser wordt. Maar ik doe mijn best.”

Volgend weekend staat Gerrit Major tegen alweer een ex-club: Dexia Bergen, dat ook meedraait aan de kop van het klassement. Ondanks zijn omzwervingen heeft Major nog een huis in Oostende, de stad waar hij opgroeide. “Mijn vriendin woont daar, ik rijd ernaartoe wanneer ik kan. Dat vraagt wat moeite, maar het is een opoffering die ik voor mijn job moet doen.”