Niet goed genoeg voor Brussels, maar wel derde Belg op de topschutterslijst : Dieter Dekelver vindt zijn draai bij Cercle en was ei zo na op weg naar… Spanje !
Lijstjes zeggen hem niet zoveel, want hij valt uit de lucht. Met tien doelpunten de derde best scorende Belg uit eerste klasse. Dieter Dekelver (25) : “Na wie dan wel ? Na Vandenbergh en Verheyen ? Dat is dan allicht bij gebrek aan anderen ( grijnst). We zijn met steeds minder Belgen in eerste klasse, zeker in de aanval. Hoe zoiets komt ? Het belastingvoordeel speelt sowieso een rol : een buitenlander krijgt meer krediet en blijkbaar zoeken ze sneller een spits dan iemand voor een andere positie. Met opleiding heeft het niks te maken. Ik oordeel niet over een andere, maar de mijne bij Lommel was uitstekend. Goede trainers, gemoedelijke sfeer, ik ben er tot het einde heel graag geweest.”
Hij gaat nu niet plots hoog van de toren blazen, ook al heeft hij ook nog eens vier assists achter zijn naam en ligt zijn rendement dus hoog. We zitten in het wat oud en afgeleefd ogende donkere spelershome van Cercle, waar de leverancier volop drank laat aanrukken en een vriendelijke mevrouw koffie zet. Het is zijn vrije dag, maar om negen uur lag Dekelver al professioneel verzorgd te wezen in de handen van de kinesist. “Wat kleine kwaaltjes, dingen die op het einde van een seizoen opduiken.” Iemand van de club looft de spits. “Niet alleen omwille van zijn goals, wij kijken hier verder, meneer. Hij maakt ook veel ruimte voor de anderen.”
Nochtans was de start moeilijk. De Limburger knikt. “Aan de winterstop was ik ontevreden qua speelminuten. Slechts vijf keer in de basis, dat was onvoldoende. Positief was dan weer wel dat ik in vrijwel elke wedstrijd een kans kreeg – soms wel heel kort – en dat ik geregeld kon scoren, vijf goals, of mezelf nuttig maken. Dat betekent dat je toch waarde had voor de ploeg. Roiha, Pivaljevic, Stijn De Smet en ik, dat waren vier jongens voor twee plaatsen. Dan weet je dat het knokken is. Na de winterstop schakelden we geleidelijk over naar een ander systeem, aanvankelijk nog steeds met twee aanvallers, daarna met slechts één spits, maar ik bleef in de ploeg. Op papier ben ik voor de wedstrijd linksmidden, maar als de organisatie goed is en de tegenstander heeft geen rechtsachter die veel oprukt, kan ik me aanvallend uitleven. Ik breng wat snelheid op links, wat scorend vermogen, ben misschien moeilijker af te stoppen omdat ik van verder kom, terwijl we aan de rechterkant met Boi iemand hebben met een actie en een voorzet.”
Waarom het na nieuwjaar wel lukte – hij miste alleen de wedstrijd tegen GBA door schorsing ? “De aanpassing aan een nieuwe club is achter de rug, de aanpassing aan eerste klasse ook. En allicht speelt ook mijn ervaring, ik draai toch al mee sinds 97. Stijn begon fantastisch, maar iemand van 20 houdt zoiets geen heel seizoen vol. Dat maakte ik destijds bij Lommel ook mee.”
Ze zitten er daar wel een beetje mee, dat Cercle met 62 tegendoelpunten de meest gepasseerde ploeg is. Want de recente vier uitzeges op rij geven aan dat de organisatie er staat. Dekelver : “Het tijdens de winterstop inhalen van Grondin was heel belangrijk. Hij werkt hard, recupereert veel en houdt altijd oog voor de positie en de organisatie. Het houdt de druk van de verdediging en verlicht het werk van Meyssen, die een bal perfect kan afleggen. Angst voor de degradatie was er nooit, aan de winterstop was de kloof met de anderen heel groot.
“Over vorig jaar kan ik moeilijk een oordeel vellen, maar als je afgaat op namen, is er nu wel meer kwaliteit, zeker aanvallend. Vorig jaar werd het veel 0-0, of 1-0, toen speelden ze echt om die nul te houden, dit jaar spelen we veel meer om doelpunten te maken. Dat we er veel slikten, was maar tijdens een heel korte periode. Een paar matchen slechts, vooral op verplaatsing. Eens op achterstand konden we de knop niet omdraaien. De dood van de vriendin van Viaene speelde mee, omdat je sowieso al veel jongens uit de streek hebt die elkaar al langer kennen en close zijn, maar ook het onevenwicht in de groep. We staan nu iets hoger dan we zelf verwachtten. Alleen stunten tegen de top was er niet bij.”
Ziet hij dit als een revanche tegenover Brussels, waarmee hij vorig seizoen in tweede kampioen werd, maar waar hij geen nieuw contract kreeg. Rustig : “Ach, revanche… Mijn betrachting was terugkeren in eerste klasse. Toen Lommel in vereffening ging op 15 maart 2001, zat ik ’s anderendaags al bij Strombeek. Ik heb de moeilijke periode, waarin de spelers zelf wedstrijden organiseerden, niet meer meegemaakt. Bij Strombeek was Harm van Veldhoven trainer en die kende ik, wat voor mij makkelijker was om rustig weer fit te raken, want ik sukkelde toen sinds de winterstage met een spierletsel. Ik zag het toen als in mezelf investeren. Het jaar erop bleef ik, omdat Brussels kampioen wilde worden en de ploeg er het materiaal voor had. Dat ik na de promotie geen verlenging kreeg, stoorde me niet, wel dat ze het me niet rechtuit durfden te zeggen. Tankary had achttien goals, ik zestien. Allebei hadden we ervaring in eerste klasse en toch moesten we allebei weg. Je weet nooit of die combinatie in eerste had gewerkt en het kan gerust gebeuren dat een club de samenwerking stopt, maar ik miste er het fatsoen om het me te zeggen.”
Ze konden het in de ogen van voorzitter Johan Vermeersch niet in eerste klasse. “Ieder zijn mening. Hij heeft er dit jaar nog naast geslagen. Dat zegt misschien ook iets. Dat telkens opnieuw beginnen… Ik was twee maanden in Strombeek en alles moest weg. We startten niet denderend, en er was kritiek. Uiteindelijk promoveerden we dankzij het groepsgevoel maar moest weer alles weg. Daarna vlogen jongens naar de B-kern, kwamen er weer transfers : zo werkt het niet. Wat daar gebeurde, was niet normaal. De voorzitter heeft er iets gezet wat zonder hem allicht niet was gelukt, maar hij is tegelijk een probleem. In een andere club komt de voorzitter een of twee keer per jaar in de krant, maar in België zijn er twee amper uit weg te denken : hij en Jos Vaessen. Of dat goed is, weet ik niet. Nu, in elk geval, Harm had hier al getekend en hij wilde me er graag bij. Redelijk snel kwamen we eruit. Bang voor de werkloosheid hoefde ik niet te zijn. Vrijwel alle tweedeklassers hebben me gebeld en met Heusden-Zolder ben ik ook gaan praten. Hun ambities waren serieus, het bleef profvoetbal en op papier is dat een ploeg die kampioen zou moeten spelen, maar om god weet welke reden is het hen niet gelukt. Ik koos uiteindelijk voor Cercle, omdat ik in eerste klasse wilde voetballen.”
Kan hij zijn band met de trainer omschrijven ? “Ik heb nog een jaar met hem gespeeld, we kennen elkaar al heel lang. Harm werkt graag met spelers die hij kent, daarmee win je tijd in de voorbereiding. Hij is rechtuit, ik weet wat ik aan hem heb. Vroeger was de kritiek dat ik niet altijd even aanwezig was in een wedstrijd. Als je jong bent en je geeft wat slechte passes, speelt dat in het kopke. Het publiek begint dan te morren en op de duur blokkeer je een beetje. Wie ouder is, kan dat makkelijker van zich afzetten. Tweede klasse heeft me ook wat harder gemaakt, het is tactisch en technisch allemaal minder dan eerste, maar wel eens zo hard.”
Afgelopen winter werd zijn naam plots aan de Spaanse tweedeklasser Murcia gekoppeld. “Ze waren hier bij Cercle-La Louvière en hadden degradatiezorgen. Ik heb het allemaal wat afgehouden, SEM de zaken laten beredderen. Ik was hier pas een half jaar, het was niet zo evident. Zij wilden me ook alleen huren. Of ze me nu nog willen, weet ik eerlijk gezegd niet. Ik heb hier nog twee jaar contract, we zien wel. Vorig jaar was mijn ambitie naar eerste klasse terugkeren. Met Kerstmis was die in de ploeg raken, nu die plaats behouden. En dan zal ik wel altijd mijn goals maken, ook in eerste klasse. Die heb ik thuis nog allemaal op video. Ik bekijk ze nooit, maar voor later is dat wel een mooie herinnering. Als ik dan ten minste nog een videorecorder vind om ze af te draaien, want de techniek evolueert snel ( grijnst).”
En later, dat zal niet in Brugge zijn, want volgende maand begint hij te bouwen in Ham. Dekelver : “Ze waarschuwden me nochtans toen ik tekende, dat ik hier zou blijven eens ik Brugge kende. Het is niet gelukt. Ik hou van wat ik ken. En dat is Ham.”
Peter T’Kint
‘Derde Belg op de topschutterslijst ? Dat is dan bij gebrek aan anderen.’
