Met de transfer van Jonathan David positioneert Lille OSC zich als de op twee na machtigste club van Frankrijk. En David? Die moet binnen enkele jaren evenveel opbrengen als zijn illustere voorgangers Nicolas Pépé en Victor Oshimen.
‘In het voetbal kan je je gemakkelijk laten meeslepen als het goed gaat, maar ik zal nooit het juiste perspectief uit het oog verliezen. Daarom wil ik iedereen bij KAA Gent bedanken. De staf, mijn ploegmaats en vooral de supporters. Jullie gaven mij een thuis. Een plek waar ik in goede en slechte tijden genegenheid en steun vond. Een plek waar ik mijzelf kon uitdrukken en waar ik kon groeien. En toen ik besliste om een nieuwe uitdaging aan te gaan, behandelden jullie mij met respect. Gent zal altijd deel uitmaken van mijn verhaal en daar ben ik trots op.’
Het afscheidsbericht dat Jonathan David op Twitter publiceerde leek verdacht veel op een spijtbetuiging. Wilde David berouw tonen voor zijn pittige interview aan het Franse blad L’Equipe dat Ivan De Witte op stang had gejaagd? Of had hij ingezien dat het boycotten van de oefenwedstrijden – een actie die hem ingefluisterd werd door zijn makelaar Nick Mavromaras – een brug te ver was? In zijn entourage zijn ze van een ding overtuigd: David toonde zich de afgelopen weken zo vastberaden over zijn keuze voor Lille OSC dat De Witte, Mogi Bayat en zelfs Marcelo Bielsa hem niet meer op andere gedachten konden brengen.
Jonathan heeft begrepen dat de Premier League iets is voor de toekomst en dat hij nu nood heeft aan een stabiel project.’ Mentor/coach Hanny El-Magraby
Een tijdje geleden was Lille nochtans geen prioriteit voor de Canadese wonderboy. In volle coronacrisis waren er contacten met Manchester United en Napoli en in juni, tijdens zijn vakantie in zijn hometown Orleans, ging hij ervan uit dat de Bundesliga zijn volgende bestemming zou worden. Met zijn mentor/coach Hanny El-Magraby schaafde hij elke dag aan zijn afstandschoten en dribbels met het oog op een transfer naar Duitsland. El Magraby nodigde op verschillende tijdstippen zelfs een sparringpartner uit om David te dwingen om agressiever te zijn in een-op-eenduels.
Sociale bubbel
Lille kreeg pas uitzicht op een mogelijke transfer na een eerste gesprek tussen clubeigenaar Gérard Lopez en makelaar Mavromas, die het bijzonder goed met elkaar konden vinden. Een meeting tussen David en sportief raadgever Luis Campos deed de rest. ‘Tijdens dat gesprek heeft Lille echt het verschil gemaakt’, vertelt Hanny El-Magraby. ‘Lille kreeg de kans om zijn visie uit te leggen en Jonathan heeft zijn vooroordelen over de club herzien. Jonathan heeft toen ook begrepen dat de Premier League iets is voor de toekomst en dat hij nu nood had aan een stabiel project.’
De nabijheid van Gent en Brussel, waar David zijn sociale bubbel heeft opgebouwd, en het feit dat Frans de voertaal is in Rijsel waren twee elementen die uiteindelijk de doorslag gaven. Bij Gent probeerden ze de onderhandelingen in een bepaalde richting te duwen – met name door Mogi Bayat in de deal te betrekken – maar ze zagen uiteindelijk in dat ze een akkoord moesten vinden met Lille. Op het eind kwam Leeds United nog op de proppen met een gewaagd voorstel: David kopen en hem meteen uitlenen aan de club van zijn keuze. Op die manier wilde Leeds United, waarvan de eigenaar Andrea Radrizzani goede banden heeft met Mogi Bayat, verhinderen dat David naar Les Dogues zou gaan. Zo ver kwam het uiteindelijk niet. Franse bronnen die het dossier goed kennen beweren wel dat de totale transferprijs 27 miljoen bedroeg, die via een geplafonneerd bedrag aan bonussen maximaal kan oplopen tot 30 miljoen euro. Lille verbrak daarmee ruimschoots zijn record: vorige zomer betaalden ze ‘slechts’ 20 miljoen euro aan Bayern München voor Renato Sanches.
Canadees pronkstuk
Het gegoochel met monsterbedragen was twintig jaar geleden ondenkbaar. Toen Vahid Halilhodzic in september 1998 de sportieve teugels in handen kreeg, was Lille aan zijn tweede seizoen bezig in Ligue 2 en stond de bankrekening van de club in het rood. De situatie was zelfs zo schrijnend dat de spelers zich moesten omkleden in containers die neergepoot werden naast het Stade Grimonprez Jooris, in de schaduw van de Citadelle Vauban.
Anno 2020 heeft Lille de financiële slagkracht om net als Monaco en PSG spelers te halen voor 30 miljoen euro en meer. En David is het pronkstuk van het nieuwe businessmodel dat Lopez introduceerde toen hij in januari 2017, na 15 jaar voorzitterschap van Michel Seydoux, meerderheidsaandeelhouder werd van de club. Terwijl Lille gedurende een paar decennia teerde op zijn befaamde centre de formation, waar internationals als Yohan Cabaye, Mathieu Debuchy, Divock Origi, Franck Ribéry, Bruno Cheyrou, Adil Rami, Benjamin Pavard, Kevin Mirallas hun opleiding kregen, zet de club nu vol in op het rekruteren van jongens van 16, 17 of 18 jaar overal de wereld.
Lopez stelt genoeg middelen ter beschikking om het opleidingscentrum op het domein van Luchin draaiende te houden, maar de focus ligt nu op post-formatie. In eerste instantie worden de spelers ondergebracht bij Lille B, daarna gaat het richting A-ploeg of een van de twee satellietclubs Boavista of Mouscron. Voor de A-ploeg is het uitgangspunt dat er per linie een ervaren speler moet zijn, aangevuld met spelers van maximaal 22 jaar.
De Spaans-Luxemburgse zakenman Lopez denkt in termen van kapitalisatie. Via Scoutly Limited, het scoutingbedrijf van Campos, wil hij spelers met een groot potentieel zo vroeg mogelijk opsporen, meerwaarde creëren en na een paar jaar een verkooptransactie opzetten. ‘Het project van Lille is veranderd’, aldus een insider. ‘Het trio Gérard Lopez – Luis Campos – Christophe Galtier heeft geen speciale ambities meer met het opleidingscentrum. Het is alleszins geen prioritair doel. Wanneer Lopez een Jonathan David koopt voor 30 miljonen euro, dan wil hij die investering in het kwadraat terugverdienen. Hij wil de club financieel onafhankelijk maken en in het ideale scenario moet Lille binnen dit en twee jaar kunnen leven van de televisiegelden en transferinkomsten. En het moet elk seizoen een competitieve ploeg kunnen opstellen.’
Risicovolle strategie
In zijn drang om van Lille de derde club te maken in Frankrijk na PSG en Lyon durft Lopez zware risico’s te nemen. Zo heeft de miljardair zich persoonlijk borg gesteld mochten de financiën van de club in het rood duiken. Die regeling liet hem toe om zijn economisch model voort te zetten.
Bij de overname begin 2017 bedroeg de schuldenlast zo’n 250 miljoen euro, maar na twee lucratieve zomermercato’s is tweederde daarvan al afbetaald. Lopez claimt zelfs dat hij deze zomer voor Jonathan Ikoné, Boubakary Soumaré, Zeki Celik, Mike Maignan, Gabriel Magalhães en Victor Oshimen in totaal 220 miljoen euro zou kunnen ophalen.
De aankoop van David past perfect in de strategie van Lopez en co. De Canadese international tekende weliswaar een langdurig contract van vijf jaar, maar de club heeft niet de intentie om hem langer dan drie jaar aan boord te houden. Nicolas Pépé en Victor Oshimen stonden respectievelijk twee en een jaar op de loonlijst van Lille, maar ze werden wel voor 170 miljoen euro verkocht. Als de financiële logica van de voorbije jaren gerespecteerd word, zal het biedproces voor David dus ten laatste medio 2023 in gang gezet worden.
Nu al beven voor duo David-Yilmaz
Nu de transferhype rond Jonathan David gaan liggen is, moet trainer Christophe Galtier zijn topaankoop in sneltempo inpassen in zijn spelsysteem. Veel insiders vermoeden dat David het nieuwe ankerpunt zal worden van de ploeg en dat de technische staf verschillende formules zal uitproberen om de Canadees de beste uitgangspositie te geven.
Galtier is een adept van een klassieke 4-4-2 met heel offensieve backs die continu voorzetten afleveren, flankspelers met een groot volume die zowel kunnen aanvallen als verdedigen en twee centrale middenvelders die de restverdediging leiden om het evenwicht in de ploeg te bewaren. Verder verwacht Galette dat zijn twee voorste linies heel hoog druk zetten en dat de verdedigers met ruimte in hun rug durven te voetballen. De vraag is alleen of David geschikt is voor het spelschema van Galtier met twee spitsen. De ex-aanvaller van Gent is geen type Victor Oshimen, die de neiging had om constant diep te gaan en de verdedigers meermaals stalkte, en een rol als targetman ligt hem in principe ook niet.
Bij Gent speelde David in een systeem dat hem perfect op het lijf geschreven was. Hij kreeg veel vrijheid om tussen de linies te zweven en dankzij bliksemafleiders Roman Jaremtsjoek en Laurent Depoitre kwamen zijn voornaamste kwaliteiten, zijn looplijnen en killerinstinct, helemaal tot uiting. ‘Galtier zal David een soort van gecontroleerde vrijheid geven’, zegt een waarnemer die Lille al jaren volgt. ‘Via videoanalyses zal hij tips krijgen over zijn positiespel en zijn verdedigende opdrachten, maar voor de rest zal Galtier hem met rust laten.’
Met de komst van David moeten elf spelers de strijd met elkaar aangaan voor de vier posities voorin. Maar zonder ongelukken zullen David en Burak Yilmaz, gratis overgekomen van Besiktas, straks een droomkoppel vormen. Met Yilmaz als breekijzer in de box en David die als meevoetballende spits Loïc Rémy moet vervangen. En van killer David worden er de komende maanden ook veel goals verwacht. Daarvoor baseren ze zich bij Lille vooral op het feit dat het aantal goals dat David vorig seizoen maakte een pak hoger lag dan zijn expected goals, die statistiek kent op basis van enkele paramaters een waarde toe aan een doelkans. David scoorde vorig seizoen 18 keer in de reguliere competitie, terwijl het aantal expected goals voorzien was op 11,6. Benieuwd of David in een hoger aangeschreven competitie als de Ligue 1 zijn opmars kan voortzetten.
