Vorige week bevestigde de Londense club op haar website de overname door Roland Duchâtelet, nadat de voorzitter van Standard al belangen nam in CZ Jena, STVV en Ujpest FC.

Charlton is een club uit het zuidoosten van Londen, een rechtstreekse concurrent van Millwall en Crystal Palace. Een topclub in de jaren stilletjes van het Engelse voetbal, van de jaren dertig tot het einde van de jaren vijftig, en dan nog een keer onder Alan Curbishley, die het er van 1991 tot 2006 voor het zeggen had en stabiliteit bracht op The Valley. De club stond in die tijd zelfs internationaal model voor haar community work. Toen Curbishley vertrok, raakte het team opnieuw in woelige wateren, met om de drie maanden een trainerswissel en veel sportieve ellende. Chris Powell, aangesteld in januari 2011, bracht weer rust. De ex-speler is op dit moment de langst zetelende trainer in tweede klasse (sic) en leidde de club in 2012 naar de titel in derde. Vorig seizoen eindigde Charlton als negende in tweede klasse, dit jaar strijdt het om het behoud.

De belangrijkste aandeelhouder van Charlton (47,6 procent) was Tony Jimenez, die over het kanaal wordt omschreven als een projectontwikkelaar. De man die zichzelf in een column omschreef als entrepreneur, zag 16 van de 17 bedrijven waar hij in de UK mee bezig was, floppen en verloor onlangs tegen Dennis Wise nog een proces over 600.000 euro. Die moest hij namens Wise investeren in een Frans golfproject, wat volgens de gewezen speler van Chelsea niet gebeurde. Jimenez, die in de buurt van Charlton opgroeide, vloeiend Spaans spreekt en bouwprojecten in Spanje en Dubai ontwikkelde, heeft geweldige entrees in het voetbal. Zijn vriendschap met Wise dateert uit diens periode bij Swindon. Jimenez leidde Juande Ramos op een dag naar Tottenham en was ooit vicevoorzitter en (samen met Wise) verantwoordelijke voor de rekruteringen van Newcastle, tot groot ongenoegen van Kevin Keegan. Mike Ashley, de huidige eigenaar van Newcastle, omschreef de hele bende toen hij ze buiten gooide als The Cockney Mafia. Maar die vriendschapsband (Jimenez is peter van een van Wises kinderen) hield dus niet stand.

Michael Slater, tot vorige week voorzitter en minderheidsaandeelhouder (23 procent) van Charlton, is afkomstig uit Stockport bij Manchester en een hevige fan van Manchester City. Hij gaat mee op Europese verplaatsingen, werd ooit in Madrid door de politie tegen de grond gemept en heeft een abonnement voor de thuiswedstrijden van City, die hij steevast volgt, behalve wanneer ook Charlton diezelfde dag thuis speelt. Jimenez en Slater namen de club eind 2010 over voor een symbolische pond. Ze erfden vooral schulden, geschat op zo’n 17 miljoen euro. Twee jaar later willen ze weer van Charlton af. Met hun eerste ingreep, de aanstelling van de populaire trainer Chris Powell, verwierven ze de gunst van de fans. Die zijn ze nu weer kwijt, zo blijkt uit de commentaren op de websites, die aangeven dat ze beter vandaag dan morgen vertrekken, wegens een te zuinig financieel beleid.

De zetten van Duchâtelet doen denken aan het verhaal van ENIC, de English National Investment Company die eind jaren negentig een plan had om in elk Europees land een voetbalploeg op te kopen. ENIC kocht aandelen in Tottenham, Vicenza, FC Basel, AEK Athene, Slavia Praag en de Glasgow Rangers. Toen de UEFA besliste dat clubs van dezelfde eigenaars niet tegelijk Europees mochten spelen (en tegen elkaar uitgeloot konden worden), bouwde ENIC dat plan af. Het hield alleen nog Tottenham over.

DOOR PETER T’KINT