Geboorteplaats en -datum?

Namen, 23 april 1965.

Welke sporten beoefen je zelf?

Ik basket tegenwoordig bij de veteranen van BC Éghezée. Er is me altijd gezegd dat ik eigenlijk trop gentil ben om basket te spelen, want ik ben niet echt een ruwe of explosieve speler. Maar ik doe het wel enorm graag. Mijn hoogtepunt was tegelijk mijn dieptepunt: de finale met de miniemen voor de beker van Namen. Het was de enige keer dat mijn ouders naar een wedstrijd kwamen kijken. In de slotfase miste ik twee cruciale strafworpen waardoor we de wedstrijd verloren. Een nogal pijnlijk scenario dus. ( lacht) Binnenkort leg ik hier bij mij thuis een half basketveldje aan, de paal is al besteld. Ik kijk er enorm naar uit, want een kwartiertje sjotten naar de ring brengt mij echt volledig tot rust.

Andere sporten naast basket?

Joggen! Ik train in het kader van twee jaarlijkse evenementen: de 20 kilometer van Brussel en de Jogging ville de Namur. Die laatste is trouwens een echte aanrader: een parcours van ‘slechts’ twaalf kilometer, maar wel met aankomst op de citadel van Namen. Je ziet in de laatste kilometer evenveel af als alle soldaten die ooit geprobeerd hebben om de citadel in te nemen. ( lacht)

Welke sporten volg je passief?

Basket uiteraard, zo volg ik bijvoorbeeld de kwalificatiecampagne van de Belgian Lions op de voet. Maar ook het voetbal kan me boeien. Ik ben supporter van Standard en dat is telkens weer een school in bescheidenheid. De laatste jaren pakten we dan wel twee titels, maar misschien moeten we er nu weer 25 jaar op wachten. Ik ga af en toe kijken, maar ook niet te veel. Wanneer ik naar een wedstrijd ga en mijn favoriete club verliest, dan ben ik daar echt depressief van.

Heb je idolen in de sportwereld?

Michel Preud’homme heb ik altijd bewonderd. Dat hij bij KV Mechelen carrière maakte én vlot Nederlands sprak, was voor mij ook een stimulans om in Leuven te komen studeren. Het is vaak zo dat de ontmoeting met een idool tegenvalt, maar bij Preud’homme was dat zeker niet het geval. Hij straalt echt klasse uit.

Is er één kippenvelmoment in de sport dat je altijd zal bijblijven?

Ik heb veel matchen in eerste klasse meegemaakt, Europese wedstrijden ook, maar ik heb vooral goede herinneringen aan de eindronde uit tweede klasse: kleine clubs die een droom waarmaken. Ik was erbij toen Bergen in 2002 de promotie vierde. Ook de cruciale match van Tubeke op de Bosuil tegen Antwerp heb ik vanuit de tribune meegemaakt.

door bregt vermeulen

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content