Vorig seizoen was de inmiddels 30-jarige Christophe Kinet nog een van de smaakmakers bij FC Brussels, maar na een flauwe competitiestart werd de linksvoetige middenvelder door Emilio Ferrera naar de B-kern verwezen. Op 21 januari verloste de Nederlandse tweedeklasser Sparta Rotterdam hem met een verbintenis tot 2006 uit zijn lijden. Kinet veroverde er snel een basisplaats en amuseert zich opnieuw.
Op enkele speeldagen voor het einde hadden jullie een voorsprong van vier punten op Heracles, dat uiteindelijk kampioen werd. Wat liep er fout ?
Christophe Kinet : “We hadden alles in eigen handen. Onze tegenslag begon tegen VVV en Telstar, waar we slechts een op zes behaalden. Ondanks het feit dat we met Danny Koevermans, Ricky van den Bergh en Riga Mustapha – alledrie goed voor meer dan twintig doelpunten – de topschutters van de reeks hebben, raakten we daarna thuis tegen Veendam niet verder dan een 0-0-gelijkspel. Gelukkig ver- loor Heracles op dat moment ook kostbare punten. Maar het dieptepunt volgde bij hekkensluiter Fortuna Sittard, waar we met 3-0 onderuitgingen. Dat viel samen met het overlijden van jeugdcoördinator Rob Kiebert, die omkwam bij een tragisch auto-ongeluk. Het bezorgde ons stress en faalangst. In het beslissende duel, op de voorlaatste speeldag tegen Heracles, schoten we door een scoreloos gelijkspel niks op. De scherpte was weg.”
Hoe verliep jouw integratie ?
“Vrij vlot. De trainer gaf me direct vertrouwen. Iedereen is tevreden over mijn prestaties. Ik haalde een behoorlijk niveau. Alleen een kleine scheur in mijn dij zorgde ervoor dat ik een aantal wedstrijden miste.”
Welk soort voetbal brengt Sparta ?
“Typisch de Nederlandse benadering : sterk gebaseerd op een hoge balcirculatie, techniek en de goede opbouw van achteruit. De verdedigers houden er niet van om de bal klakkeloos naar voren te trappen, zoals het soms gebeurt in België. Soms nemen ze daardoor iets te veel risico’s. Maar dat is hun natuur. Zolang het werkt, is het mooi om te zien. Alleen incasseerden we daardoor ook een pak tegengoals.”
Mike Snoei werd na de nederlaag tegen Fortuna bijna ontslagen, maar de spelersgroep verzette zich.
“Het zou een onterechte beslissing geweest zijn. De trainer wordt enorm geapprecieerd door iedereen. Hij staat dicht bij de spelers, praat veel met ons en geeft altijd een zinnige uitleg waarom je werd vervangen of niet mag starten. Zijn aanpak lijkt sterk op die van Harm van Veldhoven. Het is niet toevallig dat ik bij twee Nederlanders, die kiezen voor verzorgd technisch voetbal, het best tot mijn recht kom.”
Je maakte met Sparta de juiste keuze ?
“Ik had niet echt veel mogelijkheden. Op het moment dat Johan Vermeersch een deel van zijn geïnvesteerde geld in mij wilde recupereren met een transfersom van 125.000 euro, haakten de Belgische ploegen af. Alleen eindecontractspelers zijn voor hen interessant. Ik had contacten met teams uit Portugal en Israël, maar ik wilde niet ver verwijderd zijn van mijn zoontje van anderhalf jaar. Ik kon kiezen tussen De Graafschap, dat tegen de degradatie vocht, of het ambitieuze Sparta : een club met een verleden, een klein gezellig stadion en een goede sfeer. Natuurlijk staan ze in de schaduw van het grotere Feyenoord, maar ik voel me hier bijzonder goed in mijn vel. Ik tekende met de intentie om, net als bij FC Brussels vorig jaar, te promoveren op het einde van het seizoen. Dat is nog altijd mogelijk. Maar we zijn er nog lang niet. De nacompetitie is, net zoals de eindronde bij ons, een loterij. Bovendien hebben we net een slopend seizoen achter de rug.”
Wat brengt de toekomst ?
“Als we niet promoveren, zal het moeilijk worden om opnieuw dezelfde motivatie op te brengen. Ik zou graag terugkeren naar België, maar dan moet Sparta ermee akkoord gaan om mij vrij te geven.”
Ben je tevreden met de redding van FC Brussels ?
“Daar spreek ik liever niet meer over. Het is een bladzijde die ik volledig heb omgeslagen. Het heeft ook weinig zin om daarover een polemiek te voeren. Ik ben alleen blij voor Robert Waseige en sommige spelers dat ze niet naar tweede klasse degradeerden.”
door Daniel Devos
‘Als we niet promoveren, zal het moeilijk worden om opnieuw dezelfde motivatie op te brengen.’
