Philippe Clement mist respect van Trond Sollied. Hij zei dat in de krant omdat hij op Brussels niet in de basis stond. “Het is niet de eerste keer dat hij mij buitenspel wil zetten”, sprak hij. “Ik heb vijf jaar mijn mond gehouden en alles geslikt in het belang van Club Brugge, maar dit is de druppel die de emmer doet overlopen.” Waarom plots die openbare aanklacht ?

Philippe Clement werd destijds door René Verheyen gehaald als vervanger voor Franky Van der Elst. Maar toen Trond Sollied een jaar later toe- kwam, koos hij voor Timmy Simons als verdedigende middenvelder. Nooit kreeg Clement, nummer 6, onder hem een echte kans op zijn favoriete positie. Toen Simons tegen Châteauroux langdurig uitviel, zag Clement éindelijk zijn kans. Maar Sollied gaf Sergyi Serebrennikov speelgelegenheid, een speler die bij bepaalde mensen in Brugge al geklasseerd is als floptransfer. Sollied wordt er eveneens van verdacht op zoek te zijn naar een plaats in het elftal voor de Oekraïner om het ongelijk van die mensen te bewijzen.

“Nooit,” zei Clement ook nog, “krijgt hij een goed woord over zijn lippen.” Sollied noemt Marek Spilar zijn beste verdediger en Simons onvervangbaar als verdedigende middenvelder. En Clement ? Zelfs aan zijn leiderscapaciteiten appelleert de Noor niet, in tegenstelling tot René Verheyen destijds en bondscoach Aimé Anthuenis altijd. ” Michel D’Hooghe en Marc Degryse mogen dan vragen de groep op sleeptouw te nemen,” aldus Clement, “hoe wil je dat ik dat op deze manier kan doen ?” Waarmee hij de interne gespletenheid in de verf zet en aangeeft dat de nieuwe bazen aan zijn kant staan. D’Hooghe noemde Clement vorig seizoen trouwens zijn favoriete speler.

“Deze situatie kan niet blijven duren,” besloot Clement, “ik wil de goede jaren die ik nog tegoed heb niet verprutsen.” Is hij Sollied ‘na vijf jaar slikken’ zat ? Het is een angstreflex van iemand die vreest voor langere tijd naast de elf te zullen vallen en zo zijn plek bij de nationale ploeg te verliezen. Want hij weet ook dat hij een controversiële voetballer is. Voor de ene is hij onmisbaar, want slim, communicatief, loop- en kopbalsterk en een leeuwenhart als geen ander ; voor de ander kan hij niet sjotten, want geen zuivere voeten.

Sollied maakte er zoals gewoonlijk weinig woorden en emoties aan vuil. “Clement denkt enkel aan zichzelf,” zei hij over diens reactie, “niet aan het team.” Hij vraagt voor de speler een sanctie aan het bestuur. Aan D’Hooghe & Degryse ? Wat een schitterende schaakpartij ! (CV)

CV