Als Anderlechtfan heb ik een aantal bedenkingen na de topmatch van 16 november.
Frutos werd het slachtoffer van zijn reputatie. Daar is hij uiteraard zelf verantwoordelijk voor. Toch mekkert de te vaak geblesseerdeArgentijn minder vaak dan voorheen. Dat de provocerende Simaeyshelemaal niet bestraft werd is straf. Ik keek maandag nog naar Studio 1 op La Deux en daar nam zelfs Stéphane Pauwels, de Waalse Hugo Borst en nochtans allesbehalve een Frutosfan, het op voor de Argentijn. Onbegrijpelijk is het echter dat venijnige fouten minder zwaar worden bestraft dan zijn beklag doen bij de ref. Geraerts kreeg pas na de rust geel bij zijn zesde fout, Legear kwam er gelukkig zonder kwetsuur vanaf, net als Boussoufa voor de rust. Wasilewski had voor de rust wel geel gekregen na een optelsom van enkele eerdere fouten waarbij de laatste nauwelijks een fout was (ook zijn reputatie tegen?).
Anderlecht trok zich niets aan van de voorspellingen van de meeste journalisten (Brugge zou met zijn spitsenduo in het voordeel zijn) en domineerde de topper. Die voorspellingen (van bv. ook analist Hugo Broos) vond ik al vreemd, want vooral Stijnen (op Dender na) en de vele twijfelachtige penalty’s bezorgden Brugge zijn puntenoogst. Dat het Anderlechtse middenveld meer inhoud heeft (zeker de driehoek met Polák, Biglia en Gillet tegen Geraerts en Clement) is opnieuw gebleken. Indien Frutos en Legear hun kansen benutten en de bal eens goed valt zoals bij Soncks eerste goal, staat Sporting mooi op kop. Het geeft dan al die journalisten lik op stuk en over De Bleeckere wordt niet gesproken. Toch denk ik dat Sporting mét Frutos in de laatste 10 minuten ook nog had kunnen winnen. In die zin had de uitsluiting van de Argentijn wel zijn invloed.
Bij Club Brugge een pluim voor het analytisch vermogen van Sonck, die toegaf dat Anderlecht beter was. Stijnen en Clement daarentegen hadden een andere wedstrijd gezien. Zo zag Stijnen nauwelijks kansen na de rust en vond Clement zijn Club dominanter, begrijpe wie kan.
Toch moet Anderlecht ook zelfkritisch zijn beleid analyseren. Een vervanger voor Frutos werd voor dematch tegen BATE geen prioriteit geacht, terwijl je zo kon voorspellen dat Kanu en Suárez (laat die eerste straks maar rijpen bij een ploeg als Cercle) nog niet klaar waren voor het grote werk. Achterin vond men João Carlos ook al geen prioriteit, terwijl die dat meer was dan Losada. Pareja was in het verleden trouwens ook vaak geblesseerd en zijn inspelen was zeker niet top. Kruiswijk is opbouwend beter dan Deschacht, maar heeft net als elke nieuwkomer bij Sporting tijd nodig (zie ook Polák). Ik herinner me goed hoe Aleksandar Ilic, toch een beetje hetzelfde type als Kruiswijk, overal werd veroordeeldtijdens zijn eerste seizoen in Belgiëen later probleemloos meedraaide bij Club en Anderlecht (in de Champions League top tegen Lazio). Rnic noch Bulykin ga ik hier al veroordelen, maar een speler als Wasilewski zorgt toch voor te veel ergernis (inspelen en positiespel soms bedroevend). Legear (steeds minder blinde voorzetten) zal niet meer te houden zijn. En dan zijn er de vele blessures die vraagtekens oproepen.
Hopelijk vindt de scouting met de centen voor Legear en mogelijk ook Biglia straks een rechtsachter/centrale verdediger met snelheid én voetballend vermogen. En slaagt men erin Polák te houden, want hij is de absolute leider.
Tot slot nog een pluim voor Raymond Mommens. Die voorspelde in zijn korte periode bij Sporting de box-to-boxkwaliteiten van Guillaume Gillet.
STIJN DE BOLLE, ROOSDAAL
