De meest verrassende naam in de selectie van Dick Advocaat voor de oefenwedstrijd van België tegen Kroatië is ongetwijfeld die van Steve Colpaert (23), rechtsachter bij Zulte Waregem. Aan de internationale carrière van Colpaert was een bruusk einde gekomen in juni 2007. Tijdens een training met de nationale beloften in de aanloop naar het EK voor min 21-jarigen in Nederland brak hij na een contact met Guillaume Gillet tegelijkertijd zijn scheen- en kuitbeen. De ironie van het lot wil nu dat zowel Gillet als Colpaert in de preselectie van Advocaat zat voor de positie van rechtsachter. De speler van Anderlecht mocht echter thuisblijven omdat “de rechtsachter niet zijn beste plaats is”, aldus Advocaat. Nochtans is Colpaert van opleiding een centrale verdediger. Toen Stijn Minne zich blesseerde in december 2009, zag Zulte Waregemcoach Francky Dury zich echter genoodzaakt om Colpaert op de flank te zetten.
Nadat hij een kruis mocht maken over het EK 2007 zag Colpaert ook de Olympische Spelen in 2008 overigens aan zijn neus voorbijgaan. “Vier maanden na mijn dubbele breuk stond ik alweer op het veld en alles leek goed te gaan. Maar na twee weken kreeg ik plots hevige pijn. Bleek dat ik een infectie had in mijn bloed die heel mijn been had aangetast. Ik moest opnieuw geopereerd worden. De Olympische Spelen mocht ik dus ook vergeten. Ik was toen nog erg jong, maar ik heb toch even gevreesd dat ik voortijdig een einde aan mijn carrière moest maken. Na die tweede operatie ben ik immers helemaal van nul af aan moeten beginnen: eerst opnieuw leren stappen, dan lopen en ten slotte tegen een bal trappen. Voor het eerst recht op mijn benen kunnen blijven staan, was al een overwinning. Ik moet alle mensen die me gesteund hebben bedanken. Ook Zulte Waregem ben ik dankbaar, want het risico dat ik zou hervallen was toch reëel.”
Was zijn trainer Francky Dury verbaasd dat Steve Colpaert in de preselectie zat? “Ja en nee”, zegt Dury. “Ja, want ik had het niet verwacht. Nee, omdat hij een echte prof is die op geen inspanning gekeken heeft om terug te komen na zijn blessure. Hij speelt bovendien een erg goed seizoen. De eerste keer dat ik hem als rechtsachter heb opgesteld, was tegen Anderlecht. Hij heeft toen een puike wedstrijd gespeeld tegen Mbark Boussoufa. Sinds die wedstrijd is hij mijn vaste keuze op die positie.”
Dury denkt dat Colpaert een toekomst heeft bij de Rode Duivels. “Op de rechtsachter staan de kandidaten niet bepaald te drummen. Op het defensieve vlak moet Steve zeker niet onderdoen voor Gill Swerts. Hij wint duels, recupereert ballen, houdt goed positie en kan de tegenaanval lanceren …, maar vraag hem niet om het lijntje af te gaan en een voorzet te geven. In dat opzicht is hij de tegenpool van Gillet. Dat is van nature een aanvallende speler, terwijl Steve verdedigend ingesteld is.”
Dat de Brusselaar, die zich in eerste instantie bij FC Brussels in de kijker speelde, perfect tweetalig is, zal zijn integratie bij de Rode Duivels alleen maar vergemakkelijken. Colpaert: “Ook bij Zulte Waregem praat ik zowel met de Nederlandstalige spelers als met de Franstalige. Ik heb mijn carrière stap voor stap opgebouwd. En nu zet ik weer een stap vooruit.” Colpaert, die in principe één helft zal spelen tegen Kroatië, ontkent niet dat hij zenuwachtig is. “Maar ik heb het voordeel dat ik heel wat spelers ken. Met Steven Defour ben ik naar de topsportschool in Leuven geweest. En ook Jonathan Blondel ken ik goed. En met Jan Vertonghen en Thomas Vermaelen trok ik vaak op bij de beloften.”
DANIEL DEVOS
‘Voor het eerst recht op mijn benen kunnen blijven staan was al een overwinning.’
