Maxime De Zeeuw moet bij Gent weer op zoek naar zijn beste vorm.

In juli blesseerde Maxime De Zeeuw (23, 2m04) zich aan de knie tijdens een oefenwedstrijd met de Belgian Lions tegen Canada. De blessure hield de Brusselse pivot tot nu aan de kant. Jammer voor het jonge talent, want hij stond op dat moment klaar om de grote doorbraak te forceren.

De Zeeuw werd in 2009 verkozen tot Rookie van het Jaar. Hij was vorig seizoen een van de sterkhouders bij het verrassende Pepinster, de club die hem een jaar huurde van Charleroi, waar De Zeeuw onder contract ligt. De knieblessure gooide roet in het eten. Nu De Zeeuw weer volledig fit werd verklaard, zochten hij en Charleroi naar een oplossing om in een meer rustige omgeving de conditie opnieuw aan te scherpen. De Zeeuw werd uitgeleend aan Optima Gent.

“Ik voelde me geweldig in mijn sas bij de Belgian Lions,” stelt de nieuwe power forward van Gent. “Wellicht had ik de aandacht kunnen trekken van enkele meer gereputeerde clubs. Gezien de huidige omstandigheden zocht ik nu in de eerste plaats een ploeg waar ik voldoende speelminuten zou krijgen. De aanwezigheid bij Gent van Senne Geukens, Lionel Bosco en Domien Loubry, allemaal ploeggenoten bij de Belgian Lions, speelde zeker een rol. Op training merkte ik al vlug dat er veel meer talent in de groep schuilt dan er wordt aangenomen of wat ik van hen zag tegen Bergen.”

Ook Pepinster, waar De Zeeuw in totaal vijf jaar actief was, had de voormalige poulain graag zien terugkeren. “Helaas, blijkbaar paste ik niet in hun budget”, beweert hij. “Wanneer we volgend weekend tegen hen spelen, zal mijn hart een klein beetje bloeden. Maar mijn enige doel zal de overwinning voor Gent zijn. Inzake ambiance is het Tolhuis wel een pak minder warmbloedig dan de Hall du Paire. Zulke zaken mogen echter niet meespelen, vind ik.”

Als alles voorspoedig verloopt, keert de Brusselse forward na het seizoen terug naar Charleroi, waarvan hij nog steeds eigendom is. Ligt daar zijn toekomst? “Charleroi heeft een ploeg die zijn mannetje kan staan in de Euroliga”, ervaart hij. “Maar heb ik daarin mijn plaats? Ik weet het niet. Als het is om de invallersbank warm te houden, dan pas ik liever. Als ik dan naar uitwijkmogelijkheden kijk, kies ik liefst een club die Europees speelt. En wie weet, trek ik ooit naar het buitenland.”

door daniel devos & matthias stockmans