Je baat een taverne uit.
Al twintig jaar. Het is een familiezaak, ik ben de vijfde generatie die erin staat. De zaak gaat over van moeder op dochter. Toch zou ik niet graag hebben dat mijn dochters in deze branche zouden stappen. Het is veel te zwaar. In een taverne moet je bijna dag en nacht werken. Ik open de zaak om tien uur ’s morgen, en doe ze dicht om vijf of zes uur ’s morgens, afhankelijk van hoeveel volk er nog is. Maar het voordeel is dat ik mijn vrije tijd kan afstemmen op die van Marc. Als ik een traditioneel professioneel leven zou hebben, zouden we elkaar vrijwel nooit zien. Ik pas mijn uurschema ook aan de kinderen aan.
Wat zijn de kwaliteiten en gebreken van Marc ?
Hij is zeer attent tegenover mij en de kinderen. Ik geloof dat hij van zijn spelers veel discipline vraagt, maar thuis is hij anders. Hij maakt de kinderen vrijwel nooit opmerkingen. Nu, het zijn ook superbrave kinderen. We hebben allebei een veeleisende job, dat vraagt veel wederzijds begrip. Marcs grote handicap en eigenlijk het enige punt van discussie tussen ons, is zijn onhandigheid. Klussen zijn niet aan hem besteed. Zijn plaats in huis is in de zetel, zijn activiteit : telefoneren. Dat houdt maar niet op. Nu, ik heb de hoop opgegeven dat ik hem nog kan veranderen. Hij werkt gewoon niet graag met zijn handen. Maar hij helpt me wel in de taverne en in de lente onderhoudt hij de tuin.
Wat zijn jouw hobby’s ?
Als ik daar de tijd voor zou hebben, zou ik zeker sporten. Ik heb in wezen voor alles belangstelling en ik begin ook aan veel zaken, maar ik geef het vlug op omdat de energie me ontbreekt. Meestal kom ik stikkapot thuis. Ik lees graag een ontspannend boek, kijk met plezier naar televisie. Ik wil minstens één journaal per dag zien, zodat ik op de hoogte blijf van wat er allemaal gebeurt. Desnoods kijk ik ’s nachts naar de herhalingen.
Hou je van voetbal ?
Jazeker. Sinds ik met Marc ben, interesseer ik me voor voetbal. Ik weet nog niet hoe ik de wedstrijden van Bergen ga volgen, want dat ligt toch tamelijk ver. Nu, voetbaltrainer, het is een fascinerend maar ongemeen stresserend beroep. Als het goed gaat, hangt er hier in huis een prettige sfeer. Maar als de dingen slecht gaan, is de spanning te snijden. Het probleem is dat altijd de kop van de trainer rolt als de resultaten tegenvallen. Maar als mijn man zijn job verliest, heeft dat wel gevolgen voor onze toekomst. Mijn eigen job vreet ook aan me, het is eigenlijk niet vol te houden. Soms heb ik zin om ermee te stoppen, maar ik wil niet financieel onafhankelijk zijn van mijn man en ook de contacten met de mensen zou ik vlug missen.
Heb jij je met de inrichting van het huis beziggehouden ?
Ja. De inrichting van het huis verschilt grondig van die van de taverne, omdat ik mijn werk en mijn privé-leven strikt gescheiden wil houden. Thuis is het eenvoudiger en moderner. Ik hou van beige, wit en zwart. Marc vertouwt wat dat betreft volledig op mij. Voor hem is het altijd goed. Inzake kleding verschillen we nogal van mening. Hij kleedt zich extreem klassiek en hij vindt dat ik me altijd wil kleden alsof ik nog een jong meisje ben. Maar ik volg nu eenmaal graag de mode.
Wie kookt er ?
Ik. Ik ben verslingerd op de Aziatische keuken. Mijn ouders namen me vaak mee naar Aziatische restaurants. Wanneer ik stop met werken, zou ik graag kookcursussen gaan volgen. Maar nu is dat onmogelijk. Voor de Aziatische keuken moet je eerst speciale ingrediënten gaan halen, dat vraagt te veel tijd. Ik hou van alle Aziatische keukens, met uitzondering van de frituurgerechten. De meeste tijd van mijn vrije dagen breng ik in de keuken door. Mijn kinderen houden allemaal van lekker eten. Maar als het mooi weer is, trek ik altijd wel een pauze uit om wat in de zon te liggen.
Vind je je gezin belangrijk ?
Het belangrijkste wat er is. Mijn ouders hebben zich afgesloofd tot hun vijftigste en ze hebben me ook in die zin opgevoed. Wij steunen elkaar door dik en dun. Een voorbeeld : Ik heb mijn dochter een week vakantie in Turkije beloofd. Mijn zus heeft al gevraagd of ze mee mag en mijn ouders zullen zeker volgen. We onderhouden de familiebanden intensief. Ik gedraag me ook zeer beschermend tegenover mijn kinderen.
door Pascale Pierard
