Drie dagen lang stonden de kranten vol over de strafschop waarmee Anderlecht op Bayern München uit de Champions League werd gekegeld. Prominenten, voetballers, trainers, scheidsrechters en ex-scheidsrechters, allemaal mochten ze hun zegje doen. Het werd zo uitvergroot dat iedereen aan de essentie voorbijging : waarom maakt Michal Zewlakow deze volkomen onnodige fout ? Waarom geeft hij Claudio Pizarro een duw, of laten we zeggen : een duwtje, terwijl de scheidsrechter op vijf meter afstand toekijkt ? Wat bezielde Zewlakow om op zo’n sleutelmoment zo in de fout te gaan, terwijl de bal niet eens al in de buurt was ?
Het antwoord op die vragen heb ik nergens gelezen. Zewlakow wordt voorgesteld als slachtoffer, terwijl hij eigenlijk de dader is. Volgens mij moet een scheidsrechter zo’n fout gewoon fluiten, zoals Franky Vercauteren dat in de rust trouwens meteen zei. Al die discussies en polemieken zijn echt overbodig. Het gaat erom dat je de wedstrijd controleert, dat je weet dat je zo weinig mogelijk in de eigen zestien meter moet kruipen en dat je zeker welke contacten dan ook moet vermijden. Je hoeft echt niet te discussiëren over het feit dat die strafschop licht werd toegekend. Zonder Zewla-kow te willen veroordelen, is de enige vraag die telt : waarom die beweging ? Bayern mag Zewlakow echt een cadeau opsturen.
Natuurlijk is het jammer dat Anderlecht zo uit de Champions League verdwijnt. Het speelde op Bayern met een uitstekende en evenwichtige veldbezetting, de aanwezigheid van Walter Baseggio én Pär Zetterberg ten spijt. Een groot pluspunt van de campagne is dat Anderlecht er door omstandigheden achterkwam dat het ook in zulke matchen met drie verdedigers kan spelen. Die veldbezetting kreeg vorm na de uitsluiting van Glen De Boeck in de thuiswedstrijd tegen Celtic Glasgow. Als je dan ook tegen een angstig Bayern München met drie man achterin gaat spelen en de wedstrijd domineert, dan is het duidelijk dat je enorm bent gegroeid.
Anderlecht en Club Brugge hebben in de Champions League laten zien dat het Belgisch voetbal evolueert. Ook Club legde een mooi parcours af : het wint en verliest tegen AC Milan en Ajax, en speelt twee keer gelijk tegen Celta de Vigo. De laatste wedstrijd tegen Ajax heeft getoond dat de Belgische competitie op dit moment van een hoger niveau is dan de Nederlandse. Ook de nationale ploeg is in het tweede deel van de voorbije EK-kwalificatiewedstrijden gegroeid. Het is het verhaal van net wel en net niet. Maar dat er sprake is van een gunstige ontwikkeling, daar kan niemand naast kijken.
Eddy Snelders
