Pierre Bilic

Na een aantal omzwervingen in eigen land opteerde Daniel Camus op dertigjarige leeftijd voor een buitenlands avontuur bij de Duitse tweedeklasser Waldhof Mannheim. Camus scoorde al wel, maar de prestaties van de ploeg zijn niet navenant. Vorige week werd de 44-jarige Zwitserse trainer Andre Egli na vier opeenvolgende nederlagen zelfs vervangen door Walter Pradt.

De overstap naar Duitsland leek een ietwat onverwachte carrièrewending ?

Daniel Camus : Toch niet. Ik onderhield al lange tijd een aantal contacten in het buitenland. Het Engelse Millwall, waar ook Christophe Kinet speelt, leek een optie. Ik had eerlijk gezegd van Charleroi meer inspanningen verwacht om mij te houden. Daarom bevroor ik ook de interesse van Bergen, La Louvière en Lierse. Maar jammer genoeg vond ik geen akkoord met Charleroi, een ploeg waar ik nochtans graag voetbalde. Een scout van Mannheim had me wel opgemerkt in een oefenduel tegen de Belgische beloften. Toen ik hun voorstel kreeg, hoefde ik niet lang na te denken. Mijn vader neemt de lopende zaken over van mijn zaak in Brussel, mijn moeder doet hetzelfde in Auvelais. Bovendien kan mijn vrouw in Duitsland probleemloos haar modellenloopbaan verder zetten.

Wat moeten we ons voorstellen bij Waldhof Mannheim ?

Velen hebben gelachen met de Duitse tweede klasse. Maar je moet weten dat die competitie heel sterk gemediatiseerd is. Er bestaat geen groot kwalitatief verschil met de Bundesliga. Een ploeg als Eintracht Frankfurt beschikt over een budget van 50 miljoen euro. Wij speelden al uitwedstrijden voor 25.000 toeschouwers, iets wat in België alleen maar mogelijk is tegen de topploegen. Bovendien gebeurt alles superprofessioneel : fysieke voorbereiding, medische begeleiding, technische staf en administratieve voorzieningen. Onze ploeg is het resultaat van een superfusie tussen de twee ploegen van de stad. Het project wordt financieel gedragen door een grote lokale verzekeringsmaatschappij.

Je kende persoonlijk een mooi debuut ?

Ik verkeerde nog nooit in een dergelijke optimale conditie. Maar ik moet ook erkennen dat ik de zwaarste voorbereiding meemaakte uit mijn loopbaan. Eigenlijk herleef ik hier een klein beetje in een prachtige streek, gelegen tussen de Rijn en Neckar. Ik wil de komende drie jaar meer dan mijn steentje bijdragen in de groei van deze club. In België speelde ik in de drie Gemeenschappen, hier opende een totaal nieuwe wereld zich voor mij. De eerste twee wedstrijden scoorde ik dan wel telkens, maar verloren we. Daar koop je dus weinig mee. We moeten zo snel mogelijk uit de onderste regionen van het klassement geraken.

De zware competitiestart eiste dan ook meteen zijn tol ?

Inderdaad. We boekten nog maar weinig hoopgevende resultaten, maar iedereen blijft positief ingesteld. Dat is de basis waar we verder moeten op werken. Het heeft dan ook weinig zin terug te kijken naar de mindere prestaties van de laatste weken. In plaats van excuses te zoeken, moeten we zo snel mogelijk oplossingen vinden. We beschikken over een totaal nieuw samengestelde spelersgroep met veel verschillende nationaliteiten. De inpassing vraagt duidelijk tijd.

door Pierre Bilic

‘Ik had van Charleroi meer inspanningen verwacht om mij te houden.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content