Wilfried Dalmat zal moeten bewijzen dat Standard terecht 800.000 euro over had voor zijn komst. Vanavond kan hij zich alvast tonen in de oefenwedstrijd tegen zijn landgenoten van Valenciennes.

In en om Sclessin is de voornaam Wilfried, een samentrekking van de Oudgermaanse woorden voor wil en vrede, onlosmakelijk verbonden met Wilfried Van Moer, een van de grootste Belgische voetballers aller tijden en de man die een belangrijke bijdrage leverde tot de drie achtereenvolgende landstitels van 1969, 1970 en 1971. Maar dat is zo lang geleden dat de nieuwe Wilfried bij de Rouches, Wilfried Dalmat, hem niet kent. “Ik merk wel dat die voornaam hier enorm veel losweekt en zal dus proberen om even goed te doen.”

De kracht van Marouane

Wilfried Dalmat: “Vóór de start van de voorbereiding was ik samen met Benjamin Nicaise al eens langsgekomen voor een bloedonderzoek en om fysieke tests te ondergaan. Ik moet zeggen dat ik onder de indruk was van de accommodatie van de Académie Robert Louis-Dreyfus. Op dat vlak ben ik nochtans een en ander gewoon, want ik verbleef in een van de beste opleidingscentra van Frankrijk, dat van Nantes. Als je als speler in dergelijke goede omstandigheden kunt werken, is dat een groot voordeel. Voor ik twee jaar geleden tekende bij Bergen, was ik ook uitgenodigd voor een test bij Gent, maar niemand ving me daar op, er was zelfs geen uitrusting voor mij voorzien. Dat is een club die toch in de subtop speelt onwaardig. Daarom tekende ik toen liever voor Bergen.

“Ik ben ervan overtuigd dat ik in het moeilijke seizoen bij Bergen heel veel heb geleerd. Vooral in de vier maanden dat Albert Cartier aan het roer stond. Als aanvallend ingestelde speler heb ik door zijn aanpak ook goed leren verdedigen. Dat heeft me heel goed gedaan, want zo kon ik als het ware een nieuwe start nemen. Dat ik nu een completere voetballer ben dan twee jaar geleden, is grotendeels aan Bergen te danken.

“Ik speel nog altijd het liefst op de rechterflank. Daarvoor ben ik opgeleid, en daar voel ik me het meest thuis, maar als de wedstrijdomstandigheden dat vereisen, kan ik ook op de linkerflank de tegenstander de duvel aandoen. Misschien is het wel door die polyvalentie dat ik een kans krijg bij Standard. Ik ben nogal vinnig en probeer altijd tot de laatste minuut te dribbelen, te versnellen en diepgang te zoeken. Dat mijn spel een beetje op dat van Milan Jovanovic zou lijken, heb ik ook al gehoord, maar ik maak niet graag vergelijkingen …

“Tijdens de trainingen maakte vooral de enorme fysieke kracht van Marouane Fellaini indruk op mij. Die steekt er toch wel boven uit.

“Ik kan hier mijn carrière een nieuw elan geven. Ik kijk niet graag terug, maar ik speelde bij Nantes toch in de Champions League. Ik scoorde zelfs de 3-0 in de wedstrijd tegen PSV na een lange pass van Stéphane Ziani. Het was een beetje een goal zoals die van FernandoTorres in de finale van het EK. Ik speelde ook de wedstrijden tegen Galatasaray, Lazio enBoavista. Daarna werd ik uitge-leend aan Marseille,waar ik werkte met spelers zoals Daniel Van Buyten, Vedran Runje en Joseph Yobo. Maar ik was nog maar achttien en ik moet toegeven dat het me allemaal wat naar het hoofd steeg. Op mijn 26ste kan ik nu zeggen dat het verstand niet voor de jaren komt. Ik probeer alvast uit alles wat ik heb meegemaakt de nodige lessen te trekken om progressie te blijven maken. Ik weet nu ook dat ik niet mag teren op het feit dat ik de kleine broer ben van Stéphane. Hij speelde tenslotte bij Inter, ik slechts bij Lecce. Van wie uit het opleidingscentrum van Nantes komt, wordt enorm veel verwacht. Dat is ook logisch als je ziet hoe ver voorgangers als Didier Deschamps, Marcel Desailly, Claude Makelele en Christian Karembeu het geschopt hebben. Anderzijds hebben ook enkele bijzonder getalenteerde jongens uit die jeugdopleiding er niet helemaal uitgehaald wat erin zat. Denk maar aan Patrice Loko, ReynaldPedros of José Touré. Niet iedereen kan een nieuwe Laurent Blanc of Zinédine Zidane worden.”

Temperament

“Via het internet kijk ik graag naar televisiereeksen zoals 24 met Jack Bauer. Ik ga trouwens ook graag naar de bioscoop en heb onder meer erg genoten van Bienvenue chez les Ch’tis en Sex and the City. Die ontspanning doet deugd, maar ik ben toch goed doordrongen van het besef dat het nu echt gaat beginnen bij Standard. De club heeft de ambitie om zijn landstitel te verlengen en om ook Europees te schitteren.

“Ik voel in de groep dat alle spelers elkaar goed kennen en kunnen terugvallen op een hele reeks automatismen. Ze zijn ook terecht fier op wat ze vorig seizoen hebben verwezenlijkt. Voor nieuwelingen zoals Benjamin en ik is het heel aangenaam om in zo’n coherent geheel te worden opgenomen. De collectieve kracht van deze groep blijft de belangrijkste troef. Benajmin en ik kunnen daar wellicht met ons temperament en ons infiltratievermogen nog een en ander aan toevoegen. Met deze kern mag Standard op alle vlakken opnieuw erg ambitieus zijn.”

door pierre bilic